Srinagarind Medical Journal-ศรีนครินทร์เวชสาร

The Evaluation of Leukocyte-Depleted Pool Platelet Concentrates (LDPPC) Quality: Prepared from 3 Interim Platelet Units

2025-10-20T15:29:01+07:00

Background and Objective: The leukocyte-depleted pool platelet concentrates (LDPPC) were prepared by combining four units in the same ABO blood group of interim platelet unit (IPU) and adding the platelet additive solution (PAS) 280 ml, then filtered out of white blood cells by a pooling set of Reveos^® System. To obtain the platelet yields (PY) more than 240 x10⁹ cells per unit, the total platelet yields index (PYI) of 4 IPUs were counted to get 270 x10⁹ cells or more by using the loss of platelets value during the filtering process (approximate to 30 x10⁹ cells), plus the standard value (240 x10⁹ cells) to create the LDPPC that reached the international standards. Nowadays, the LDPPC that produced by this technique passed the benchmark 100%. From daily work, it was found that sometimes just 3 IPUs can give a PYI value ≥ 270 x 10⁹ cells. The research team intended to study whether combining just 3 IPUs according to the study criteria would be able to produce LDPPC that reached the international standards or not.

Methods: To produce the LDPPC (N= 30), the collected blood bags were centrifuged by the automatic machine. The bag number, volume, and PYI value of the IPU estimated by the automatic machine were recorded in the recording form. The 3 IPUs with the same ABO blood group and combined PYI value of ≥ 270 x 10⁹ cells were pooled and added 280 ml of PAS, then filtered to remove white blood cells to obtain LDPPC. The LDPPC was gently shaken with a shaker for 15 minutes, then it was sampling 0.5 ml for testing the complete blood count (CBC) by counting with the Sysmex Hematology Analyzer model XN-550 and the contaminated white blood cells were counted by the ADAM-rWBC machine. The results were analyzed and compared them with the international standards.

Results: The results showed that the average volume of LDPPC was 344.20 ml, white blood cell contamination was 0.19 X 10⁶ cells per unit and platelet yields were 235.76 X 10⁹ cells per unit.

Conclusion: The LDPPC productions by new method reached the recommended quality of Council of Europe (EU) 96.67% (29/30) and reached the American Association of Blood Banks (AABB) 43.33% (13/30).

Evaluation of a Newly Developed Real-time PCR (TaqMan) Assay for Screening Spinal Muscular Atrophy Exon 7 Deletion

2025-10-20T15:37:38+07:00

Background and Objective: Spinal muscular atrophy (SMA) is caused by SMN1 gene mutations, primarily exon 7 deletion. Newborn screening is deemed essential for early diagnosis, but commercial kits like the Eonis™ SCID-SMA Kit are considered costly for resource-limited settings. This study was designed to develop a cost-effective real-time PCR (TaqMan) assay for detecting SMN1 exon 7 deletion and compare its performance with the commercial kit.

Methods: Forty-one dried blood spot (DBS) samples, including 15 EQA-SMAPT quality control samples (9 SMA, 6 non-SMA) and 26 clinical newborn screening samples (7 SMA, 19 non-SMA), were analyzed. The developed assay (β-actin as internal control) and Eonis™ SCID-SMA Kit (RPP30 as internal control) were tested using multiplex real-time PCR. Diagnostic concordance was assessed with Cohen’s Kappa coefficient, Cycle Threshold (Ct) differences with paired t-test (p < 0.05), and costs were compared.

Results: Complete concordance (100%) was observed between the developed assay and Eonis™ kit (Cohen’s Kappa = 1.0, p < 0.001). Ct values > 40 were recorded in SMA samples, indicating SMN1 absence, while mean Ct values of 23.57–25.56 (SD = 0.39–2.07) were obtained in non-SMA samples, confirming SMN1 presence. Significant differences were detected (p < 0.001). No differences were found between β-actin and RPP30 Ct values. The developed assay’s cost was 150 THB/test versus 500 THB for the commercial kit.

Conclusion: The developed assay’s efficacy matches the Eonis™ kit at one-third the cost, ideal for resource-limited settings. Further validation with larger cohorts is recommended.

The Optimal Reserve Volume of Packed Red Blood Cells Suitable for Phra Nakhon Si Ayutthaya Hospital

2025-10-20T15:44:45+07:00

บทคัดย่อ

หลักการและวัตถุประสงค์: การสำรองเม็ดเลือดแดงเข้มข้นให้เพียงพอ เป็นความท้าทายสำคัญของธนาคารเลือด การสำรองเม็ดเลือดแดงเข้มข้น บนฐานข้อมูลจริงช่วยลดการเตรียมเกิน ลดความเสี่ยงหมดอายุ และคงความพร้อมต่อเหตุฉุกเฉิน ดังนั้น การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ หาปริมาณเม็ดเลือดแดงเข้มข้นที่เหมาะสม ตามหมู่เลือด ABO เพื่อใช้ในช่วงเวลา 3 และ 7 วัน

วิธีการศึกษา: เป็นการศึกษาเชิงพรรณนา รวบรวมข้อมูลการเตรียมและการจ่าย PRC ของโรงพยาบาลพระนครศรีอยุธยา ช่วงเดือนมกราคม–เมษายน 2567 จำแนกตามหมู่เลือด ABO วิเคราะห์การใช้จริงช่วงอ้างอิง 3 และ 7 วัน และประเมินระดับสำรองที่เหมาะสมเทียบกับการใช้จริง

ผลการศึกษา: การใช้จริงช่วง 3 และ 7 วัน เท่ากับ 96 และ 224 ยูนิตตามลำดับ โดยระบุจำนวนรายหมู่เลือดดังนี้ (3/7 วัน): A 21/48, B 33/76, O 34/86, AB 8/14 ยูนิต มีการเตรียมเพื่อการใช้ใน 3 และ 7 วัน 96 และ 224 ยูนิต จากการเตรียมทั้งหมด 4,289 ยูนิต และใช้จริง 3,855 ยูนิต เกิดส่วนเกินการเตรียม 434 ยูนิต (ร้อยละ 11.3) การประเมินเลือดสำรองรวมกรณีฉุกเฉินพบว่า 3 และ 7 วัน เท่ากับ 96 และ 224 ยูนิต และมีความสอดคล้องสูงกับการใช้จริง (r=0.95)

สรุป: การเตรียมสูงกว่าการใช้ร้อยละ 11 ปริมาณเม็ดเลือดแดงเข้มข้นสำรองสำหรับ 3 วัน 96 ยูนิต และ 7 วัน 224 ยูนิต ในขณะเดียวกันควรมีการทบทวนการจองเลือด และตัวชี้วัดคุณภาพเพื่อปรับระดับสำรองอย่างต่อเนื่อง

คำสำคัญ: เลือดสำรอง, เม็ดเลือดแดงเข้มข้น, ตัวชี้วัดคุณภาพ

Background and Objective: Maintaining an adequate supply of packed red blood cells (PRCs) is a significant challenge for blood banks. Establishing a reserve volume based on actual usage data can help reduce over-preparation, minimize the risk of expiration, and ensure readiness for emergencies. Therefore, this study aimed to determine the appropriate reserve quantity of PRCs, categorized by ABO blood group, for 3-day and 7-day periods.

Methods: This was a descriptive study that collected data on the preparation and cross-matching of PRCs at Phra Nakhon Si Ayutthaya Hospital from January to April 2024. Data were classified by ABO blood group. The actual usage over 3-day and 7-day reference periods was analyzed, and the appropriate reserve level was evaluated against this actual consumption.

Results: The actual PRC usage over 3 and 7 days was 96 and 224 units, respectively. The breakdown by blood group (3-day/7-day) was as follows: A, 21/48 units; B, 33/76 units; O, 34/86 units; and AB, 8/14 units. Over the study period, out of a total of 4,289 units prepared, 3,855 units were actually used, resulting in a surplus of 434 units (11.3%). The evaluation of the blood reserve, including for emergencies, indicated an appropriate level of 96 units for 3 days and 224 units for 7 days. This proposed reserve level showed a high correlation with actual usage (r=0.95).

Conclusion: The current preparation rate exceeds actual usage by 11.3%. The recommended reserve volume is 96 units for a 3-day supply and 224 units for a 7-day supply. Concurrently, a review of blood reservation protocols and quality indicators is recommended to continuously adjust and optimize reserve levels.

The Retrospective of Red Blood Cell Concentrates Utilization and Reservation for Rational Blood Use in the Pra Nakhon Si Ayutthaya Hospital

2025-10-20T15:48:04+07:00

หลักการและวัตถุประสงค์: นโยบายการเตรียมและสำรองเลือดให้ปลอดภัยและเพียงพอต่อการรักษาพยาบาลของโรงพยาบาลพระนครศรีอยุธยา มีความจำเป็นที่ต้องพัฒนาไปควบคู่กับการบริหารจัดการต้นทุนของหน่วยงาน วัตถุประสงค์ในการศึกษาครั้งนี้ เพื่อศึกษาอัตราส่วนการจองเลือดต่อการใช้เลือด ในหอผู้ป่วยแต่ละประเภท ประเมินจำนวนเม็ดเลือดแดงเข้มข้น ที่สำรองไว้ให้เหมาะสมต่ออัตราการใช้ในระยะเวลา 7 วัน และปรับปรุงกระบวนการใช้เม็ดเลือดแดงเข้มข้นด้วยการเตรียมเลือดแบบ Type and Screen

วิธีการศึกษา: เป็นการศึกษารูปเชิงพรรณนาแบบย้อนหลัง โดยรวบรวมข้อมูลการเตรียมและการใช้เม็ดเลือดแดงเข้มข้นของผู้ป่วย รวมถึงปริมาณเม็ดเลือดแดงเข้มข้นสำรองของธนาคารเลือด ในช่วงเดือนมกราคม ถึง เมษายน พ.ศ. 2567 เพื่อวิเคราะห์ค่า C:T ratio

ผลการศึกษา: จากการศึกษาหอผู้ป่วยทั้งหมด 17 แห่ง พบว่ามี 4 หอผู้ป่วย (ร้อยละ 23) ที่มีค่า C:T Ratio ≥ 2.0 ได้แก่ ห้องคลอด (2.7), นรีเวช (2.5), หูคอจมูก (2.2) และศัลยกรรมอุบัติเหตุ (2.2) มี 9 หอผู้ป่วย (ร้อยละ 64) มีค่า C:T Ratio อยู่ในเกณฑ์ 1.6-1.9 และมี 4 หอผู้ป่วย (ร้อยละ 23) มีค่า C:T Ratio อยู่ในเกณฑ์ 1.0-1.5 ซึ่งถือว่ามีการใช้เลือดอย่างมีประสิทธิภาพ นอกจากนี้ยังพบว่ามีการสำรอง RCs สำหรับ 7 วัน เป็นจำนวน 224 ยูนิต

สรุป: หอผู้ป่วย 4 แห่งที่มี C:T Ratio > 2.0 เป็นกลุ่มเป้าหมายหลักที่สามารถปรับเปลี่ยนรูปแบบการเตรียมโลหิตมาเป็นแบบ T&S ได้ ซึ่งจะช่วยลดต้นทุนการทำ Crossmatching ที่ไม่จำเป็นและลดปริมาณเลือดสำรองคงคลัง การดำเนินการนี้จำเป็นต้องมีการสื่อสารกับแพทย์และทีมผู้รักษาให้เข้าใจถึงขั้นตอนและสร้างความมั่นใจในระบบการจัดส่งเลือดที่รวดเร็ว สำหรับหอผู้ป่วยที่มี C:T Ratio ระหว่าง 1.6-1.9 เช่น ICU สามารถพิจารณานำร่องปรับใช้ระบบ type and screen ได้เช่นกัน เพื่อลดปริมาณการสำรองเลือดโดยไม่ส่งผลกระทบต่อการรักษาพยาบาล

คำสำคัญ: C:T Ratio, การใช้เลือดอย่างเหมาะสม, Type and Screen

Abstract

Introduction and Objective: The policy for blood preparation and inventory management at Phranakhon Si Ayutthaya Hospital must evolve to ensure a safe and sufficient blood supply while simultaneously managing departmental costs effectively.The objectives of this study are: to evaluate the crossmatch-to-transfusion (C:T) ratio across various inpatient wards, to determine an optimal inventory level for packed red cells (PRCs) based on a 7-day utilization rate and to improve the PRC utilization process through the implementation of a Type and Screen (T&S) protocol.

Methods: This was a retrospective descriptive study. Data on RCs preparation, transfusion, and inventory levels were collected from the blood bank information system between January and April 2017. The data were analyzed to determine the C:T ratio and evaluate inventory management.

Results: Among the 17 words studied, 4 words (23%) exhibited a C:T ratio ≥ 2.0: Delivery Room (2.7), Gynecology (2.5), ENT (2.2), and Surgical Trauma (2.2). Nine wards (64%) had a C:T ratio between 1.6-1.9, and 4 wards (23%) had a C:T ratio between 1.0-1.5, indicating efficient blood utilization. The 7-day RCs inventory was found to be 224 units.

Conclusion: The four wards with a C:T ratio ≥ 2.0 are prime candidates for transitioning to a T&S protocol. This change would significantly reduce unnecessary crossmatching costs and decrease the standing blood inventory. Effective implementation requires clear communication with clinicians to ensure understanding of the new procedure and confidence in the logistics of rapid blood delivery. Wards with a C:T ratio of 1.6-1.9, such as the ICU, could also be considered for a pilot T&S program. Post-implementation monitoring of RCs usage for at least six months is recommended to evaluate the success of the new system and guide future improvements.

Keywords: C:T Ratio, Rational blood use, Type and screen

Evaluation of the Analytical Performance of Next-Generation Sequencing in Detecting Lung Cancer Genetic Alterations from Cell-Free Nucleic Acid

2025-10-20T15:51:22+07:00

บทคัดย่อ

หลักการและวัตถุประสงค์: การตรวจการกลายพันธุ์มีบทบาทสำคัญในการประเมินโรคมะเร็ง การตรวจชิ้นเนื้อมะเร็งเป็นวิธีมาตรฐานที่รุกล้ำร่างกายโดยเฉพาะมะเร็งปอด การตรวจ cell-free DNA (cfDNA) จากเลือดเป็นวิธีที่ลดข้อจำกัดดังกล่าว การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินวิธีการตรวจหาการกลายพันธุ์จาก cfDNAด้วย next-generation sequencing (NGS)

วิธีการศึกษา : ศึกษารูปแบบเชิงพัฒนาและประเมินประสิทธิภาพเชิงวิเคราะห์ (Analytical validation study) ตัวอย่างประกอบด้วยสารมาตรฐาน ตัวอย่างควบคุมคุณภาพ และตัวอย่างชีวภาพจากผู้ป่วย รวม 11 ตัวอย่าง ตรวจวิเคราะห์การกลายพันธุ์ใน cfDNA จำนวน 11 ยีน ด้วยหลักการ NGS พร้อมประเมินการตรวจวิเคราะห์และเปรียบเทียบความสอดคล้องผลการตรวจพบการกลายพันธุ์กับค่าอ้างอิง

ผลการศึกษา : ตรวจพบการกลายพันธุ์ในสารควบคุมระดับ 1% ได้ครบทุกตำแหน่ง (17/17 ตำแหน่ง; 100%) และระดับ 0.1% ได้ร้อยละ 75 (6/8 ตำแหน่ง) ตัวอย่างชีวภาพ 6 ตัวอย่างให้ผลสอดคล้องกับการตรวจ EGFR mutation ด้วย PCR ร้อยละ 100 และพบการกลายพันธุ์ร่วมในยีน TP53 และ BRAF ค่า %VAF ที่ได้มีความสอดคล้องกับค่าอ้างอิงระดับสูงมาก

สรุป: การตรวจ cfDNA ด้วยเทคโนโลยี NGS มีความถูกต้องและไวสูง ให้ผลการกลายพันธุ์สอดคล้องกับผลอ้างอิง และ สามารถตรวจการกลายพันธุ์ระดับต่ำได้ถึง 0.1% VAF เหมาะสมสำหรับงานบริการทางคลินิกและการวิจัยด้านมะเร็ง

คำสำคัญ : ประสิทธิภาพเชิงวิเคราะห์, มะเร็งปอด, การตรวจมะเร็งแบบไม่รุกล้ำ, next-generation sequencing, cell-free nucleic acid

ABSTRCT

Background and Objective: Mutation detection plays a crucial role in cancer assessment. Tumor tissue biopsy is the standard method but is invasive, especially for lung cancer. Testing cell-free DNA (cfDNA) from blood offers a less invasive alternative. This study aimed to evaluate a method for detecting mutations in cfDNA using next-generation sequencing (NGS).

Materials and Methods: This analytical validation study included 11 samples consisting of reference materials, external quality control samples, and clinical specimens. Mutation analysis was performed on 11 genes using NGS. The analytical performance was evaluated and compared with reference results.

Result: For reference samples and external quality assessment samples, mutations at a 1% variant allele frequency (VAF) level were detected in all targeted positions (17/17; 100%), and at a 0.1% VAF level in 75% of positions (6/8). All 6 clinical samples showed 100% concordance with EGFR mutation detection by PCR. Co-mutations in TP53 and BRAF genes were also identified in clinical samples. The detected %VAF values were strongly correlated with the expected references.

Conclusion. cfDNA testing using next-generation sequencing (NGS) demonstrates high accuracy and sensitivity, showing concordant mutation results with reference methods and the ability to detect low-level mutations down to 0.1% VAF. This method is suitable for clinical applications and cancer research.

Keyword: analytical performance, lung cancer, liquid biopsy, next-generation sequencing, cell-free nucleic acid

Assessment of Precision and Total Error of Thyroid-Stimulating Hormone testing by Fluorescent Immunoassay for Newborn Screening

2025-10-20T15:54:12+07:00

บทคัดย่อ

หลักการและวัตถุประสงค์: การตรวจคัดกรองทารกแรกเกิดโดยการวัดระดับ thyroid-stimulating hormone (TSH) จากกระดาษซับเลือดเป็นแนวทางมาตรฐานในการค้นหาทารกที่มีความเสี่ยงต่อภาวะพร่องไทรอยด์ฮอร์โมนแต่กำเนิด ดังนั้นความแม่นยำ ความน่าเชื่อถือของวิธีการตรวจ รวมถึงการควบคุมคุณภาพทั้งภายในและจากองค์กรภายนอกจึงมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการนำผลไปใช้ การศึกษานี้จะประเมินความแม่นยำและหาค่าความผิดพลาดรวม (total error) ของการตรวจ TSH ด้วยเทคนิค Fluorescent Immunoassay (FIA) เพื่อประเมินความเหมาะสมต่อการนำไปใช้ทางคลินิก

วิธีการศึกษา: การหาค่าความแม่นยำ (precision) โดยการตรวจวัด TSH ตัวอย่างควบคุมคุณภาพค่าต่ำและสูง และคำนวณค่าสัมประสิทธิ์การแปรผัน (Coefficient of Variation, %CV) ทั้งแบบ within-run และ between-run หาค่าความคลาดเคลื่อน (%Bias) และค่า calculated total error (TEcal) จากผลการประเมินการควบคุมคุณภาพภายนอกห้องปฏิบัติการ (external quality assessment, EQA) ระหว่างปีพ.ศ. 2566 ถึงพ.ศ. 2568 นำไปประเมินความเหมาะสมต่อการนำไปใช้ทางคลินิก

ผลการศึกษา: ค่า %CV ตัวอย่างควบคุมคุณภาพค่าต่ำและค่าสูงแบบ within-run ได้เท่ากับ 5.9 และ 5.6 ตามลำดับ และแบบ between-run ได้เท่ากับ 6.7 และ 5.9 ตามลำดับ ซึ่งมีค่าน้อยกว่าค่า accepted %CV ผลการทดสอบของห้องปฏิบัติการเทียบกับผลจาก EQA (peer group) ย้อนหลัง 3 ปี พบว่าค่า %bias อยู่ในช่วง -2.8 ถึง 2.8 และค่า %TEcal อยู่ในช่วง 4.3-13.1 ซึ่งน้อยกว่าค่า total allowable error (TEa) ที่ยอมรับได้

สรุป: การตรวจ TSH ด้วยวิธี FIA เพื่อการตรวจคัดกรองทารกแรกเกิดภาวะพร่องไทรอยด์ฮอร์โมนมีความแม่นยำ น่าเชื่อถือ และมีความเหมาะสมในการนำไปใช้ทางคลินิก

คำสำคัญ: การตรวจคัดกรองทารกแรกเกิด, ไทรอยด์สติมูเลติงฮอร์โมน, ค่าความผิดพลาดรวม

Abstract

Background and objective: Newborn screening for congenital hypothyroidism by measuring thyroid-stimulating hormone (TSH) on dried blood spots is the standard method to detect infants at risk. Analytical accuracy, reliability, and quality control (internal and external) are critical for clinical use. This study evaluated the analytical performance and calculated total error (TEcal) of TSH measurement using a fluorescent immunoassay (FIA) to assess its suitability for clinical screening.

Methods: Precision was assessed by measuring low and high control samples and calculating coefficients of variation (%CV) for within-run and between-run imprecision. Bias (%) and TEcal were derived from the laboratory’s external quality assessment (EQA) peer-group results for the period 2023–2025. TEcal was compared against the total allowable error (TEa) to determine acceptability.

Results: Within-run %CVs for the low and high control materials were 5.9% and 5.6%, respectively; between-run %CVs were 6.7% and 5.9%, respectively—values below the accepted %CV criteria. Comparison with EQA peer-group data over three years showed %Bias ranging from -2.8% to 2.8%, and TEcal ranging from 4.3% to 13.1%, all below the specified TEa.

Conclusion: TSH measurement by FIA demonstrated acceptable precision, low bias, and calculated total error within allowable limits, supporting its analytical reliability and suitability for use in newborn screening for congenital hypothyroidism.

Key word: TSH, newborn screening, total error, fluorescent immunoassay (FIA)

Development of a Pre-Dilution Service to Enhance B2MG and Free Light Chain Analysis in Clinical Laboratories

2025-10-20T15:57:05+07:00

บทคัดย่อ

หลักการและวัตถุประสงค์: beta-2 microglobulin (B2MG) และ kappa (κ)/lambda (λ) free light chain เป็น biomarkers สำคัญในการวินิจฉัย multiple myeloma และโรคไตเรื้อรัง การตรวจพบค่าสูงเกินช่วงวัดต้องเจือจางซ้ำ เพิ่มต้นทุนและระยะเวลารอผล (Total Turnaround Time :TAT) การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาระบบ pre-dilution service เพื่อลดการตรวจซ้ำ ต้นทุน และ TAT

วิธีการศึกษา: การศึกษาเชิงปริมาณแบบพรรณนา ใช้ตัวอย่างผู้ป่วย 60 รายที่ตรวจ B2MG และ κ/λ free light chain ในปีพ.ศ. 2568 ซึ่งมีค่าสูงเกินช่วงวัดและมีข้อมูลย้อนหลัง 90 วัน ใช้ระบบ pre-dilution (B2MG 1:5; κ/λ 1:10, 1:50) บนเครื่อง Roche Cobas c502 วิเคราะห์ด้วยสถิติเชิงพรรณนาและ paired t-test

ผลการศึกษา: ผู้ป่วย (อายุเฉลี่ย 65.9 ปี, เพศชายร้อยละ 51.7 มีวินิจฉัยหลักคือ multiple myeloma ร้อยละ50 และไตวาย ร้อยละ 38.3 B2MG ค่าเฉลี่ย 10.65 mg/L ร้อยละ 80 >3.0 mg/L ,κ free light chainค่าเฉลี่ย 99.8 mg/L ร้อยละ 90.9 >20.7 mg/L , λ free light chain ค่าเฉลี่ย 115.5 mg/L ร้อยละ 63.3 >27.6 mg/L ระบบ pre-dilution ลดการตรวจซ้ำร้อยละ 100 , TAT ลดจากจาก 115 เป็น 68-72 นาที และลดต้นทุนร้อยละ 55.4-74.3 สัมประสิทธิ์การแปรผัน (coefficient of variation : %CV) ร้อยละ1.09, ดัชนีส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard deviation index : SDI ) ที่ ±1.5

สรุป: ระบบ pre-dilution service เพิ่มประสิทธิภาพ ลดต้นทุนและ TAT เหมาะสำหรับห้องปฏิบัติการที่มีทรัพยากรจำกัด

คำสำคัญ: beta-2 microglobulin, free light chain, Pre-Dilution Service, มะเร็งเม็ดเลือดขาวมัลติเพิลมัยอิโลมา, ห้องปฏิบัติการทางการแพทย์

Abstract

Background and Objectives: Beta-2 microglobulin (B2MG) and kappa (κ)/lambda (λ) free light chain are critical biomarkers for diagnosing multiple myeloma and chronic kidney disease. Samples exceeding the measurable range require repeated dilution, increasing costs and turnaround time (TAT). This study was designed to develop and evaluate a pre-dilution service to reduce repeat testing, costs, and TAT.

Methods: A quantitative descriptive study was conducted, involving 60 patients tested for B2MG and κ/λ free light chain in 2025, with results exceeding the measurable range and available 90-day historical data. The pre-dilution service, utilizing automated dilution (B2MG 1:5; κ/λ 1:10, 1:50), was implemented on the Roche Cobas c502 analyzer. Data were analyzed using descriptive statistics and paired t-tests.

Results: Patients (mean age 65.9 years, 51.7% male) were primarily diagnosed with multiple myeloma (50%) and renal failure (38.3%). Mean B2MG was 10.65 mg/L (80% >3.0 mg/L), κ free light chain 99.8 mg/L (90.9% >20.7 mg/L), and λ free light chain 115.5 mg/L (63.3% >27.6 mg/L). The pre-dilution service eliminated repeat testing (100% reduction), reduced TAT from 115 to 68-72 minutes, and lowered costs by 55.4-74.3% (%CV=1.09%, SDI ±1.5).

Conclusion: The pre-dilution service was demonstrated to enhance efficiency, reduce costs and TAT, and is deemed suitable for resource-limited laboratories.

Keywords: beta-2 microglobulin, free light chain, pre-dilution service, multiple myeloma, clinical laboratory

The comparison of Insulin-like Growth Factor 1 (IGF-1) Test Results Between Semi-Automated and Total Laboratory Automated Analysis Systems

2025-10-20T16:00:31+07:00

บทคัดย่อ

หลักการและวัตถุประสงค์ : การตรวจวัด insulin-like growth factor 1 (IGF-1) มีความสำคัญในการวินิจฉัยโรคเกี่ยวกับฮอร์โมนการเจริญเติบโต งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบผลการตรวจ insulin-like growth factor 1 (IGF-1) ระหว่างระบบตรวจวิเคราะห์กึ่งอัตโนมัติ (LIAISON® XL) และระบบอัตโนมัติแบบเต็มรูปแบบ (Cobas e801) ที่เชื่อมต่อกับระบบห้องปฏิบัติการอัตโนมัติ และเปรียบเทียบระยะเวลาการรายงานผล ความถูกต้องแม่นยำ เพื่อลดขั้นตอนการทำงานและเพิ่มคุณภาพบริการ

วิธีการศึกษา : เป็นการศึกษาเชิงทดลอง ในโรงพยาบาลศรีนครินทร์ (เม.ย.-ก.ย. พ.ศ. 2568) ในตัวอย่างเลือด 32 ตัวอย่าง เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพระหว่างเครื่อง LIAISON® XL และ Cobas e801 ประเมินความแม่นยำ ความคลาดเคลื่อนรวมด้วยสถิติ coefficient of variation (CV%) และ total error (TE lab) ตามลำดับ เทียบกับเกณฑ์มาตรฐาน Royal College of Pathologists of Australasia (RCPA) เปรียบเทียบ turnaround time (TAT) และผลตรวจ ด้วยสถิติ paired t-test, linear regression และ Bland-altman plot

ผลการศึกษา : ระบบ Cobas e801 มี CV% ร้อยละ 1.12 และร้อยละ 0.09 (แม่นยำสูง) และ TE lab ร้อยละ 2.51 และ ร้อยละ 0.77 (คลาดเคลื่อนต่ำ) ตามลำดับ ได้ตามเกณฑ์ RCPA (ร้อยละ 12.00) ผลตรวจทั้งสองระบบมีความสอดคล้องกันสูง (R² = 0.9719) LIAISON® XL มี bias เชิงบวกเฉลี่ย 21.02 ng/mL ส่วน TAT ลดลงจาก 109 ± 14 นาที (LIAISON® XL) เหลือ 75 ± 13 นาที (Cobas e801) เวลาลดลงเฉลี่ย 34 นาที (ร้อยละ 31.19) ขั้นตอนก่อนการวิเคราะห์ใช้เวลาจาก 45 นาที เป็น 16 นาที (ลดลง 29 นาที หรือร้อยละ 64.44)

สรุป : ระบบอัตโนมัติเต็มรูปแบบ Cobas e801ให้ผลที่มีความแม่นยำสูง และความคลาดเคลื่อนต่ำกว่าเกณฑ์มาตรฐาน RCPA ผลตรวจจากทั้งสองระบบมีความสอดคล้องกัน แต่ LIAISON® XL มี bias เชิงบวกเล็กน้อย และ TAT ลดลงชัดเจน

คำสำคัญ IGF-1, ระบบห้องปฏิบัติการอัตโนมัติ, ระยะเวลาการรายงานผล, chemiluminescent immunoassay, electrochemical luminescence immunoassay

Abstract

Background and Objective: Insulin-like growth factor 1 (IGF-1) is a critical biomarker for diagnosing and monitoring conditions such as growth hormone deficiency (GHD), pituitary adenoma, and acromegaly. This experimental study aimed to compare turnaround time (TAT), accuracy, and precision between the two systems (LIAISON® XL, DiaSorin and Cobas e801, Roche Diagnostics), streamline laboratory workflow, and improve service quality.

Methods : This experimental study was conducted at the immunology and clinical chemistry unit, Srinagarind hospital, from April to September 2025. Thirty-two blood samples (2 high, 19 normal, and 11 low IGF-1 levels) were analyzed to compare the performance of LIAISON® XL and Cobas e801 within total laboratory automated analysis system (TLA). Performance was assessed using PreciControl Growth quality controls, evaluating laboratory bias%, coefficient of variation (CV%), and total error (TE lab) against Royal College of Pathologists of Australasia (RCPA) criteria. TAT and results were compared using paired t-test, linear regression, and Bland-altman plot.

Results : The Cobas e801 within TLA demonstrated high precision (CV% = 1.12% and 0.09% for low and high levels) and low error (TE lab = 2.51% and 0.77%), respectively. Found below the RCPA threshold 12%. Comparison of IGF-1 results showed strong correlation (R² = 0.9719), but LIAISON® XL exhibited a significant positive bias of 21.02 ng/mL (p < 0.01, 95% CI: -12.89 to 54.91 ng/mL). TAT was reduced from 109 ± 14 minutes with LIAISON® XL to 75 ± 13 minutes with Cobas e801 (Time decrease 34 minutes, 31.19%), with pre-analytic time decreasing from 45 to 16 minutes and analytic time from 32 to 27 minutes (64.44%).

Conclusion : The Cobas e801 fully automated analyzer achieved analytical performance with imprecision values within RCPA acceptance criteria. Method comparison revealed acceptable agreement between two systems, with LIAISON® XL showing minimal positive bias. TLA shown significant turnaround time reduction.

Keywords IGF-1, total laboratory automation, turnaround time, chemiluminescent immunoassay, electrochemical luminescence immunoassay

การพัฒนาสูตรมาตรฐานอาหารเสริมทางปาก (Oral Nutrition Supplement) สำหรับผู้ป่วยในของโรงพยาบาลศรีนครินทร์

2025-10-20T16:03:42+07:00

บทคัดย่อ

หลักการและวัตถุประสงค์: จากการติดตามโภชนบำบัดผู้ป่วยในระหว่างเดือนพฤษภาคม–กันยายน 2567 พบว่าผู้ป่วยร้อยละ 25 รับประทานอาหารได้น้อยกว่าร้อยละ 60 ของความต้องการ และมีไข่แดงต้มเหลือใช้วันละ 2–3 กิโลกรัม ซึ่งเป็นแหล่งโปรตีน วิตามิน และแร่ธาตุที่มีคุณค่า การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาสูตรอาหารเสริมทางปาก (Oral Nutrition Supplement; ONS) สำหรับผู้ป่วยในโรงพยาบาลศรีนครินทร์

วิธีการศึกษา: ศึกษาความเห็นของเจ้าหน้าที่โภชนาการ 6 ราย เกี่ยวกับกระบวนการผลิตและความพึงพอใจสูตรอาหาร วิเคราะห์พลังงานและสารอาหารด้วยโปรแกรม Inmucal v.4.0 และประเมินความพึงพอใจจากบุคลากรทางการแพทย์ 30 ราย และผู้ป่วยใน 32 ราย โดยใช้แบบสอบถามและวิเคราะห์ด้วยสถิติเชิงพรรณนา

ผลการศึกษา: พบว่าการพัฒนาสูตร ONS ได้ 3 สูตร คือ 1) ผลไม้–ไข่แดง พลังงาน 234.1 kcal โปรตีน 14.47 กรัม 2) นมข้าวโพด–กระเจี๊ยบเขียว พลังงาน 211.47 kcal โปรตีน 14.12 กรัม และ 3) สูตรจากพืช (Plant based) พลังงาน 229.81 kcal โปรตีน 14.65 กรัม เจ้าหน้าที่โภชนาการสามารถผลิตได้ 100% บุคลากรทางการแพทย์และผู้ป่วยส่วนใหญ่พึงพอใจสูตรที่ 2 มากที่สุด (ร้อยละ 93.33 และ 87.50) เพราะรสชาติดี ดื่มง่าย และกลิ่นหอม โดยแนะนำให้เสริมวันละ 1–2 แก้ว เพื่อให้ได้พลังงาน 400 kcal และโปรตีน 30 กรัม/วัน

สรุป: การให้โภชนบำบัดที่เหมาะสมช่วยฟื้นตัวเร็ว ลดระยะเวลานอนโรงพยาบาลและความเสี่ยงติดเชื้อ อีกทั้งยังสามารถนำไข่แดงที่เหลือใช้มาเพิ่มคุณค่าทางโภชนาการแก่ผู้ป่วยได้อย่างมีประสิทธิภาพ

คำสำคัญ: โภชนบำบัด, อาหารเสริมทางปาก, ไข่แดง, ขยะอาหาร, ผู้ป่วยใน, โรงพยาบาลศรีนครินทร์

Synergistic Induction of Homologous Recombination Deficiency by Dual PARP and ATM Inhibitions: Precision Treatment for Cholangiocarcinoma

2025-10-20T16:06:03+07:00

Background and objectives: Mutations in homologous recombination repair (HRR) genes drive genomic instability and tumorigenesis but also create a therapeutic vulnerability to poly(ADP-ribose) polymerase (PARP) inhibition. PARP inhibitors (PARPi) induce DNA damage that is selectively cytotoxic to homologous recombination–deficient (HRD) cells, including those with BRCA1/2 mutations, and are approved for BRCA-mutated cancers. Ataxia telangiectasia mutated (ATM), a key regulator of HRR and the DNA damage response, can promote repair and attenuate PARPi efficacy in BRCA-proficient settings. We hypothesized that dual inhibition of PARP and ATM would induce a synthetic lethal response and enhance therapeutic responses in gemcitabine/cisplatin (Gem/Cis)-resistant cholangiocarcinoma (CCA) cells.

Methods: Genomic alterations in DNA damage repair (DDR) genes were explored using cBioPortal, and mutations in HRR and epigenetic modifier genes in CCA cell lines were characterized by whole-exome sequencing. Cytotoxicity was assessed in eight CCA cell lines. Cell-cycle distribution and apoptosis were evaluated by flow cytometry. DNA damage was quantified by γH2AX immunofluorescence, and expression of cell cycle– and DDR-associated proteins was analyzed by western blotting.

Results: Most established CCA cell lines were refractory to Gem/Cis chemotherapy, whereas the BRCA-mutant KKU-023 cell line was highly sensitive to PARPi. In BRCA-proficient KKU-100 cells, co-treatment with ATM inhibitors induced a synthetic HRD phenotype and sensitized cells to PARPi. The combination suppressed proliferation via G2/M arrest, downregulated cyclins A and B1, increased apoptosis, and elevated DNA double-strand breaks (γH2AX), while reducing RAD51, consistent with impaired HRR.

Conclusions: These findings support DDR-targeted strategies in CCA. PARPi monotherapy is effective in BRCA-mutant CCA, whereas combined PARP and ATM inhibition induces synthetic lethality in BRCA-proficient models.

Keyword: olaparib, niraparib, ATM inhibitor, synthetic lethality, DNA damage repair, cholangiocarcinoma

การมีส่วนร่วมของผู้ติดตามเฟซบุ๊กเพจ คลังเลือดกลาง คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น: แนวทางการสื่อสารเชิงกลยุทธ์เพื่อกระตุ้นการบริจาคโลหิตอย่างยั่งยืน

2025-10-20T16:24:30+07:00

หลักการและวัตถุประสงค์: คลังเลือดกลาง คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น มีหน้าที่จัดหาและสำรองโลหิตเพื่อรักษาผู้ป่วยในโรงพยาบาลศรีนครินทร์และโรงพยาบาลเครือข่าย ความต้องการโลหิตที่เพิ่มขึ้นทำให้เกิดปัญหาขาดแคลน จึงจำเป็นต้องใช้กลยุทธ์การสื่อสารที่มีประสิทธิภาพ โดยเฉพาะผ่านสื่อออนไลน์อย่างเฟซบุ๊ก การศึกษานี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการมีส่วนร่วมของผู้ติดตามเพจ “คลังเลือดกลาง คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น” เพื่อพัฒนากลยุทธ์การสื่อสารเชิงรุกด้านการบริจาคโลหิต

วิธีการศึกษา: เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา รวบรวมและวิเคราะห์โพสต์บนเพจช่วงวันที่ 1 มกราคม – 30 มิถุนายน 2568 โดยพิจารณารูปแบบเนื้อหา ประเภทเนื้อหา และระดับการมีส่วนร่วมของผู้ติดตาม

ผลการศึกษา: พบว่ารูปภาพเป็นเนื้อหาที่เผยแพร่มากที่สุด (ร้อยละ 72.22) รองลงมาคือ ข้อความ (ร้อยละ 22.22) และวิดีโอ (ร้อยละ 5.56) แต่ วิดีโอมีการมีส่วนร่วมสูงสุด เฉลี่ย 161 ครั้งต่อโพสต์ รองลงมาคือ ข้อความ (82 ครั้ง) และรูปภาพ (53 ครั้ง) ประเภทเนื้อหาที่เผยแพร่สูงสุดคือ “ให้ข้อมูล/แจ้งข่าว” (ร้อยละ 41.67) แต่ “ความบันเทิง” และ “สร้างแรงบันดาลใจ” มีส่วนร่วมเฉลี่ยสูงกว่า (95 และ 76 ครั้งต่อโพสต์ ตามลำดับ)

สรุป: แม้รูปภาพจะถูกเผยแพร่มากที่สุด แต่วิดีโอเป็นสื่อที่สร้างการมีส่วนร่วมได้ดีที่สุด เนื้อหาที่กระตุ้นอารมณ์และแรงบันดาลใจเชื่อมโยงกับผู้ติดตามได้มากกว่าการให้ข้อมูลเพียงอย่างเดียว จึงควรพัฒนากลยุทธ์สื่อสารโดยเน้นวิดีโอและคอนเทนต์สร้างแรงจูงใจ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการประชาสัมพันธ์และกระตุ้นการบริจาคโลหิตอย่างต่อเนื่อง

คำสำคัญ: ผู้ติดตาม, เฟซบุ๊ก, การบริจาคโลหิต, การมีส่วนร่วม

แนวทางการขนส่งโลหิตจากหน่วยรับบริจาคโลหิตเคลื่อนที่และประเมิณคุณภาพกระติกขนส่งโลหิต

2025-10-20T16:27:04+07:00

หลักการและวัตถุประสงค์: คลังเลือดกลาง คณะแพทยศาสตร์ มีหน้าที่จัดหา ตรวจคัดกรอง และเตรียมส่วนประกอบของเลือด รวมถึงการออกหน่วยรับบริจาคโลหิตเคลื่อนที่ ซึ่งการควบคุมอุณหภูมิระหว่างการขนส่ง (Blood Cold Chain: 20 – 30 องศาเซลเซียส ภายใน 8 ชั่วโมง) เป็นสิ่งสำคัญต่อคุณภาพโลหิต เมื่อมีการเปลี่ยนกระติกขนส่งใหม่ ดังนั้นการศึกษานี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อทดสอบประสิทธิภาพและความเหมาะสมของกระติก เพื่อใช้เป็นแนวทางการขนส่งโลหิตจากหน่วยรับบริจาคมายังคลังเลือดกลางอย่างได้มาตรฐาน

วิธีการศึกษา: เตรียมกระติกขนาด 40 และ 70 ลิตรตามคำแนะนำผู้ผลิต ใส่ Ice Pack ก่อนใช้งาน 1 ชั่วโมง บรรจุถุงโลหิตหลังตั้งอุณหภูมิห้อง 0.5 - 1 ชั่วโมง พร้อมติดตั้ง Data logger ในแต่ละชั้น แล้วขนส่งมายังคลังเลือดกลางภายใน 8 ชั่วโมง จากนั้นถ่ายและวิเคราะห์ข้อมูลอุณหภูมิ

ผลการศึกษา: จากการทดสอบ 48 ครั้ง พบว่า กระติกขนาด 40 ลิตร (บรรจุ 20 ถุง) คงอุณหภูมิ 20 – 30 องศาเซลเซียส ได้ถึง 3.2 ชั่วโมง กระติกขนาด 70 ลิตร (บรรจุ 30 ถุง) คงอุณหภูมิ 20–30 องศาเซลเซียส ได้ถึง 3.8 ชั่วโมง

สรุป: กระติกขนส่งโลหิตทั้งสองขนาดสามารถควบคุมอุณหภูมิและเวลาขนส่งให้เป็นไปตามมาตรฐาน (≤8 ชั่วโมง) และเหมาะสมต่อการเข้าสู่กระบวนการผลิตส่วนประกอบโลหิตอย่างมีประสิทธิภาพ

คำสำคัญ: blood cold chain, ice pack, data logger

Targeting DNA Damage Repair with PARP Inhibitors: Metabolomic and Cytotoxic Insights for Cholangiocarcinoma Therapy

2025-10-20T16:12:25+07:00

Background and Objective: Cholangiocarcinoma (CCA) is an aggressive cancer with a poor prognosis and limited therapeutic options. DNA damage repair (DDR) pathways are important for tumor cell survival. Inhibition of poly (ADP-ribose) polymerase (PARP) has emerged as a promising therapeutic approach, particularly in cancers with BRCA deficiency mutation. This study is to investigate the therapeutic potential of PARP inhibitors in CCA, focusing on cytotoxic effects and metabolomic alterations as indicators of treatment response.

Methods: CCA cell lines (KKU-023, KKU-452) were treated with PARP inhibitors (PARPi; Niraparib, Olaparib) to assess cytotoxicity via MTT and clonogenic assays then migration was assessed using transwell migration assay. In parallel, metabolomic profiling was performed using LC–MS to identify metabolic changes induced by PARPi. Bioinformatic analyses were conducted by MS-dial and MetaboAnalyst to explore pathway enrichment and potential metabolic vulnerabilities

Results: PARP inhibitors (PARPi) demonstrated a significant reduction in cell viability across cholangiocarcinoma (CCA) cell lines in a dose-dependent manner. Among the tested compounds, Niraparib exhibited superior efficacy against CCA cells compared to Olaparib, as evidenced by lower IC50 values. A comparative analysis of PARPi cytotoxicity between BRCA wild-type (KKU-452) and BRCA-mutant (KKU-023) CCA cells revealed enhanced sensitivity in the BRCA-mutant cell line. PARPi treatment substantially impaired cellular migration and clonogenic survival capacity, which corroborated its cytotoxic efficacy. Comprehensive metabolomic profiling elucidated alterations in several critical biochemical pathways, including β-oxidation of long-chain fatty acids, purine metabolism, methionine metabolism, and sphingolipid metabolism, suggesting that metabolic reprogramming is associated with response to PARP inhibition. The integration of cytotoxicity data with metabolomic findings indicates that PARP inhibition not only compromises DNA repair mechanisms but also disrupts cellular energy homeostasis, potentially augmenting therapeutic sensitivity.

Conclusions: This study provides novel insights into the dual role of PARP inhibitors in CCA, demonstrating both cytotoxic and metabolomic effects. These findings support the rationale for PARP-targeted therapy in cholangiocarcinoma and highlight potential metabolic signaling pathways that may affect PARPi sensitivity.

Keywords: PARP inhibitors; Cholangiocarcinoma; DNA damage repair; Cytotoxicity; Metabolomics

Effects of Aerobic Exercise on Leg Strength and Cardiorespiratory Endurance in Post-menopausal Women

2025-10-20T16:15:40+07:00

Background and objective: Post-menopausal women commonly experience declines in leg muscle strength and cardiorespiratory endurance. Regular aerobic exercise has been recommended as an effective intervention to counteract these changes. This study aimed to investigate the effects of aerobic exercise on leg strength and cardiorespiratory endurance in post-menopausal women.

Methods: This study is Randomized Controlled Trial (RCT), A total of twenty post-menopausal women between 50 and 65 years of age were enrolled in this 8-week intervention. The participants were randomly allocated to either an exercise group or a control group. Those in the exercise group (n = 10) engaged in moderate-intensity aerobic training following the Nine-square exercise protocol, performed for 30 minutes daily, five times per week. In contrast, the control group (n = 10) was instructed to continue their habitual physical activity without modification. Leg strength was assessed using the Five Times Sit-to-Stand Test (FTSST), and cardiorespiratory endurance was evaluated using the 2-Minute Step Test (2MST) at baseline and after 8 weeks.

Results: After 8 weeks, compared with the control group, the exercise group demonstrated a significant reduction in FTSST completion time (−1.38 ± 0.57 sec, p < 0.05) and a significant increase in 2MST repetitions (+19.40 ± 5.07, p < 0.05).

Conclusions: The Nine-square exercise is an effective aerobic training protocol to enhance leg muscle strength and cardiorespiratory endurance in post-menopausal women.

Keywords: post-menopausal women, the nine-square exercise, leg muscle strength, cardiorespiratory endurance, aerobic exercise

ความแตกต่างของความวิตกกังวลในผู้ดูแลผู้ป่วยศัลยกรรมเด็กระหว่างในห้องตรวจผู้ป่วยนอกกับห้องรอผ่าตัด

2025-10-20T16:18:06+07:00

หลักการและวัตถุประสงค์ : ความวิตกกังวลก่อนการผ่าตัดของผู้ป่วยเด็กและผู้ดูแลสัมพันธ์กับปัญหาพฤติกรรมไม่พึงประสงค์หลังการผ่าตัดและการได้รับยาแก้ปวด อย่างไรก็ตามยังไม่พบงานวิจัยที่เปรียบเทียบความวิตกกังวลของผู้ดูแลในแต่ละบริบท งานวิจัยนี้จึงทำขึ้นเพื่อเปรียบเทียบระดับความวิตกกังวลของผู้ดูแลผู้ป่วยศัลยกรรมเด็กที่ห้องตรวจผู้ป่วยนอกกับผู้ดูแลผู้ป่วยศัลยกรรมเด็กที่ห้องรอผ่าตัด รวมถึงศึกษาปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความวิตกกังวลของผู้ดูแล และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความวิตกกังวลของผู้ดูแลและผู้ป่วยเด็กที่ห้องรอผ่าตัด

วิธีการศึกษา : การศึกษาเชิงตัดขวางนี้ดำเนินการในอาสาสมัครที่เป็นผู้ดูแลหลักของผู้ป่วยศัลยกรรมเด็กอายุ 2-12 ปีที่เข้ารับการรักษาที่แผนกศัลยกรรมเด็ก โรงพยาบาลศรีนครินทร์ แบ่งเป็น 2 กลุ่ม ได้แก่กลุ่มผู้ดูแลที่ห้องตรวจผู้ป่วยนอก 39 ราย ซึ่งผู้ป่วยในความดูแลไม่มีกำหนดการผ่าตัดในระยะเวลา 1 ปีข้างหน้า และกลุ่มผู้ดูแลผู้ป่วยที่ห้องรอผ่าตัด 39 ราย พร้อมทั้งผู้ป่วยศัลยกรรมเด็กในความดูแล 39 ราย ที่มีกำหนดการผ่าตัดตั้งแต่วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ.2566 จนครบขนาดตัวอย่าง

ผู้ดูแลผู้ป่วยทั้งสองกลุ่มทำแบบสอบถามข้อมูลทั่วไป และทำแบบประเมินความวิตกกังวล Depression Anxiety Stress Scale -21 (DASS-21) ด้วยตนเอง และผู้ป่วยศัลยกรรมเด็กที่ห้องรอผ่าตัดจะได้รับการประเมินความวิตกกังวล Modified Yale Preoperative Anxiety Scale (m-YPAS) โดยผู้ช่วยวิจัย

วิเคราะห์ทางสถิติโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา (ความถี่ ร้อยละ ค่ามัธยฐาน และพิสัยระหว่างควอไทล์), Pearson chi-squared test, Fisher's exact test ,Ordered logistic regression และ Spearman's rank correlation

ผลการศึกษา : ผู้ดูแลส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง (ร้อยละ 92.31) อายุมัธยฐาน 37 ปี โดยค่ามัธยฐานของอายุผู้ป่วยเด็กในกลุ่มห้องรอผ่าตัดต่างจากห้องตรวจผู้ป่วยนอก คือ 4 ปี และ 7 ปี ตามลำดับ ผู้ดูแลที่มีความวิตกกังวลในกลุ่มห้องรอผ่าตัดคิดเป็นร้อยละ 30.77 ในขณะที่กลุ่มห้องผู้ป่วยนอกคิดเป็นร้อยละ 35.9 โดยไม่พบความแตกต่างของระดับความวิตกกังวลอย่างมีนัยสำคัญระหว่างสองกลุ่ม (p = 0.631) ปัจจัยที่สัมพันธ์กับระดับความวิตกกังวลที่สูงขึ้น ได้แก่ การดูแลผู้ป่วยเพศหญิงและการมีอาชีพรับจ้างทั่วไป (adjusted OR 2.69, p = 0.040; OR 23.65, p = 0.011 ตามลำดับ) พบว่าผู้ดูแลที่ไม่ใช่บิดามารดาและผู้ดูแลที่ทราบการวินิจฉัยโรคของผู้ป่วยมีระดับความวิตกกังวลที่ต่ำกว่า (adjusted OR 0.07, p = 0.038; OR 0.29, p = 0.014 ตามลำดับ) ทั้งนี้ ไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างระดับความวิตกกังวลของผู้ดูแลและผู้ป่วยเด็ก (r 0.071, p=0.664)

อภิปรายผล : สัดส่วนของผู้ดูแลที่มีความกังวลที่ห้องรอผ่าตัด 30.77% สอดคล้องกับงานวิจัยก่อนหน้าที่มีสัดส่วน 30–70% ในขณะที่ห้องตรวจผู้ป่วยนอก 35.9% น้อยกว่างานวิจัยก่อนหน้าที่ที่มีสัดส่วน 43.1-62.8% ปัจจัยสำคัญที่มีผลต่อความวิตกกังวลคือ การรับรู้เกี่ยวกับโรคของผู้ป่วย สอดคล้องกับงานวิจัยก่อนหน้าที่พบว่าการขาดข้อมูลที่เพียงพอเพิ่มความวิตกกังวล ขณะที่ผลงานวิจัยไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างความวิตกกังวลของผู้ดูแลและผู้ป่วยเด็ก ขัดแย้งกับงานวิจัยก่อนหน้าซึ่งอาจอธิบายได้จากวิธีการประเมิน และขนาดตัวอย่างที่จำกัด

ข้อสรุป : ระดับความวิตกกังวลไม่มีความแตกต่างระหว่างผู้ดูแลผู้ป่วยศัลยกรรมเด็กที่ห้องตรวจผู้ป่วยนอกและผู้ดูแลผู้ป่วยศัลยกรรมเด็กที่ห้องรอผ่าตัด การรับรู้เกี่ยวกับภาวะโรคของผู้ป่วยเป็นปัจจัยสำคัญในการลดความวิตกกังวล และไม่พบว่าความวิตกกังวลของผู้ดูแลมีผลกระทบต่อความวิตกกังวลของผู้ป่วยเด็กอย่างมีนัยสำคัญ

คำสำคัญ: ความวิตกกังวล ผู้ดูแลผู้ป่วย ผู้ป่วยศัลยกรรมเด็ก ห้องตรวจผู้ป่วยนอก ห้องรอผ่าตัด

ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมทำร้ายตนเองแบบไม่เจตนาให้เสียชีวิตและความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง ในกลุ่มผู้ป่วยวัยรุ่นที่มารักษาที่แผนกจิตเวช โรงพยาบาลศรีนครินทร์

2025-10-20T16:22:02+07:00

หลักการและวัตถุประสงค์: พฤติกรรมทำร้ายตนเองแบบไม่เจตนาให้เสียชีวิต (non suicidal self-injury behavior) หมายถึง การทำให้ร่างกายตนเองบาดเจ็บ โดยมีความรุนแรงถึงแก่ชีวิตต่ำและมิได้มีเจตนาให้ตนเองเสียชีวิต มีความชุกมากที่สุดในกลุ่มวัยรุ่น และพบว่าพฤติกรรมทำร้ายตนเองแบบไม่เจตนาให้เสียชีวิต เป็นปัจจัยเสี่ยงของการพยายามฆ่าตัวตาย แต่ยังไม่เคยมีการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการเห็นคุณค่าในตนเองและปัญหาพฤติกรรมนี้ การศึกษานี้จึงมีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างระดับการเห็นคุณค่าในตนเอง และพฤติกรรมทำร้ายตนเองโดยไม่เจตนาให้เสียชีวิต ในกลุ่มผู้ป่วยวัยรุ่นที่มารับการรักษาที่แผนกจิตเวช โรงพยาบาลศรีนครินทร์

วิธีการศึกษา: เป็นการศึกษาแบบ Cross-sectional study ในกลุ่มวัยรุ่น อายุ 12-18 ปี ที่มารับการรักษาที่ห้องตรวจจิตเวช โรงพยาบาลศรีนครินทร์ ในช่วงวันที่ 1 มกราคม 2568 ถึง 31 สิงหาคม 2568 และมีประวัติทำร้ายตนเองโดยไม่เจตนาให้เสียชีวิต อย่างน้อย 1 ครั้ง ในช่วง 6 เดือนที่ผ่านมา โดยวัดค่าคะแนนความถี่ของพฤติกรรมทำร้ายตนเองโดยไม่เจตนาให้เสียชีวิต ด้วยแบบสอบถาม the deliberate self-harm inventory: 10-item version revised (DSH-10r) thai version และวัดค่าคะแนนความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง ด้วยแบบสอบถาม the rosenberg self-esteem scale thai version และรายงานค่าสหสัมพันธ์

ผลการศึกษา: จากกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 28 ราย อายุ 15.4 ± 1.9 ปี เป็นเพศหญิงจำนวน 26 ราย (ร้อยละ 92.9) ระดับการศึกษาที่พบส่วนใหญ่อยู่ในช่วงมัธยมศึกษาตอนปลาย (n = 13; ร้อยละ 46.4) เกรดเฉลี่ยที่พบส่วนใหญ่ ≥ 3.5 (n = 16; ร้อยละ 57.1) และรายได้โดยเฉลี่ยของครอบครัวต่อเดือนที่พบส่วนใหญ่ คือ 30,000-50,000 บาท (n = 11; ร้อยละ 39.3) การวินิจฉัยทางจิตเวชที่พบมากที่สุดในกลุ่มตัวอย่างนี้ ได้แก่ Major depressive disorder (n = 12; ร้อยละ 42.9) และ persistent depressive disorder (n = 12; ร้อยละ 42.9)พบค่าเฉลี่ยคะแนนการทำร้ายตนเองโดยไม่เจตนาให้เสียชีวิต เท่ากับ 19.1 ± 10.8 คะแนน และค่าเฉลี่ยคะแนนความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง เท่ากับ 19.5 ± 4.3 คะแนน โดยพบว่า ค่าคะแนนการทำร้ายตนเองโดยไม่เจตนาให้เสียชีวิตมีสหสัมพันธ์แบบผกผันกับค่าคะแนนความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = -0.376, p = 0.049)

สรุป: การทำร้ายตนเองโดยไม่เจตนาให้เสียชีวิตมีความสัมพันธ์แบบผกผันกับความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง ในกลุ่มประชากรที่มีโรคทางอารมณ์ พฤติกรรมนี้ในกลุ่มประชากรที่ไม่มีโรคทางอารมณ์จำเป็นต้องมีการศึกษาเพิ่มเติมในอนาคต

คำสำคัญ: พฤติกรรมทำร้ายตนเองโดยไม่เจตนาให้เสียชีวิต, การเห็นคุณค่าในตนเอง, วัยรุ่น, สหสัมพันธ์, ผู้ป่วยจิตเวช

Outcome of Telerehabilitation for Dysphagia Management at Srinagarind Hospital

2025-10-20T16:29:41+07:00

Background and Objective: Dysphagia is common complication among individuals with neurological disorders, particularly in stroke patients. It often lead to malnutrition and aspiration pneumonia. Early rehabilitation is crucial to prevent these problems, ensure safe swallowing, and enhance patients’ quality of life. However, caregivers are often burdened emotionally, physically, and financially over extended periods, posing significant challenges in long-term care. In the context of continuing medical treatment, this presents a significant challenge. Consequently, in order to enhance patient care and medical service accessibility, the healthcare team has acknowledged and implemented telerehabilitation. This study aimed to evaluate the outcomes of telerehabilitation for patient with swallowing disorder.

Methods: Data were collected with patients at the dysphagia clinic at Srinagarind Hospital who have utilized telerehabilitation services from 2022 to 2024. A total of 76 patients were enrolled. The demographic data, oral health status, Functional Oral Intake Scale (FOIS), and complications were obtained.

Result: The majority of patients were male (67%) and over 85 years of age (44%). The etiology of dysphagia was predominantly attributed to stroke (68%), Parkinson's disease (18%), and head and neck cancer (13%). Following the rehabilitation program, 100% exhibited enhanced oral health status, and 68% had elevated FOIS scores. Approximately 13% encountered aspiration pneumonia. Satisfaction levels were assessed as ranging from high to very good, with a score of 96.73.

Conclusion: Telerehabilitation appears to be an effective and accessible alternative to conventional in person therapy for dysphagia management. However, technology readiness, user participation, and team competence are all factors that should be taken into account because they can influence interpretation, diagnosis, and treatment planning.

Keyword: Telerehabilitation, Dysphagia, Outcome