Model Development for Preparation of Fall Prevention in the Eldery by Integration of Collaborative Networks
Keywords:
fall prevention, preparation for fall prevention, fall prevention model, falls in elderlyAbstract
The elderly population in Thailand is soaring up rapidly, and a common issue among the elderly is injuries resulting from falls which can cause physical harm, disabilities, and even death. The objective of this study was to develop and evaluate a model for fall prevention in the elderly by integration of cooperative networks. This participatory action research consisted of 4 steps i.e. planning, experimenting, observation, and reflection. The samples were 30 elderly from Wat Sai Khet 1, Mueang Photharam Municipality, Ratchaburi Province. Data collection involved document analysis, interviews, meetings, and the use of assessment forms. The content analysis was used for analyzing qualitative data while quantitative data were analyzed by descriptive statistics and paired t-test. The results showed that the developed model involves collaboration between hospital networks (doctors, nurses, and physiotherapists) and the local network (administrators, public health officials, village health volunteers, elderly caregivers, and representatives of village health volunteers). The model aligns with roles and responsibilities within 5 steps as follows: (1) investigate the needs and problems of the community; (2) plan the implementation starting with understanding the community context, analyzing the situation of falls in the community, identifying causes and impacts, mapping community activities needed to reduce fall incidents, and agreeing on shared roles and responsibilities for implementation; (3) implement the planned activities including knowledge dissemination on fall prevention in the elderly, exercise programs, improving surrounding environments at home to prevent falls, and providing advice on medication use and vision testing; (4) observe, monitor, and evaluate the progress of the implemented activities; and (5) summarize the outcomes of the activities and provide feedback for improvement of collaborative works. The evaluation of the model showed the results that: (1) knowledge in fall prevention and preparation for fall prevention in the elderly was significantly higher than that of the pre-implementation (p<0.01); (2) the collaborative networks and the elderly expressed their satisfaction towards the model at the highest level (Mean = 4.6); (3) the reduction of falls among the participating elderly, from 10.0% to 0.0%; and (4) the model had successfully reduced falls among the elderly, from 24.4% to 12.2%, after further expansion for deployment in the Wat Chok community, Mueang Photharam Municipality, Ratchaburi Province. Therefore, it is recommended to continue fall prevention activities for the elderly by focusing on collaborative networks to achieve sustainable outcomes.
Downloads
References
สำนักงานสภานโยบายการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและ นวัตกรรมแห่งชาติ. ผู้สูงอายุไทยต้องปรับตัวอย่างไร? เพื่อ พร้อมสู่สังคมผู้สูงอายุระดับสุดยอด (active aging) [อินเทอร์เน็ต]. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานสภานโยบาย การอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรมแห่งชาติ; 2564 [สืบค้นเมื่อ 19 พ.ค. 2565]. แหล่งข้อมูล: https:// www.nxpo.or.th/th/8078/
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุ. สถานการณ์ผู้สูงอายุ ไทย พ.ศ. 2563 [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 19 พ.ค. 2565]. แหล่งข้อมูล: https://thaitgri.org/?p=39772
สำนักส่งเสริมและพิทักษ์ผู้สูงอายุ. คู่มือการปฏิบัติงานของ อผส. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานส่งเสริมสวัสดิภาพและพิทักษ์เด็ก เยาวชน ผู้ด้อยโอกาส คนพิการ และผู้สูงอายุ; 2557.
นิพา ศรีช้าง, ลวิตรา ก๋าวี. รายงานการพยากรณ์การพลัดตก หกล้ม ของผู้สูงอายุ (อายุ 60 ปีขึ้นไป) ในประเทศไทย ปี พ.ศ. 2560 – 2564 [อินเทอร์เน็ต]. 2565 [สืบค้นเมื่อ 19 พ.ค. 2565]. แหล่งข้อมูล: http://www.thaincd. com/2016/mission/documents-detail.php?id= 12095&tid=&gid=1-027
World Health Organization. WHO global report on falls prevention in older age. Geneva: World Health Organization; 2007.
Cameron ID, Gillespie LD, Robertson MC, Murray GR, Hill KD, Cumming RG, et al. Interventions for preventing falls in older people in care facilities and hospitals. Cochrane Database Syst Rev 2012; 12:CD005465.
ธีรภัทร อัตวินิจตระการ, ชวนนท์ อิ่มอาบ. ประสิทธิผลของ โปรแกรมการเตรียมความพร้อมและป้ องกันการหกล้มใน ผู้สูงอายุ. วารสารแพทย์เขต 4-5 2562;38(4):288-98.
Smith WE. The dynamic interplay between purpose, power and leadership in organizing complexity. Spanda Journal 2015;6(1):1-19.
โรงพยาบาลโพธาราม. สรุปผลการดำเนินงานประจำปี 2565. ราชบุรี: โรงพยาบาลโพธาราม; 2565.
ฉัตรทิพย์ เพ็ชรชลาลัย, สุวิทย์ อุดมพาณิชย์. ผลของโปรแกรม การออกกำลังกายด้วยยางยืดต่อสมรรถภาพทางกายในผู้- สูงอายุไทย. วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น 2562;12(2):52-61.
ฉัตรสุดา ศรีบุรี. ผลของการฝึกเดินถอยหลังและการเดินไป ข้างหน้าต่อการทรงตัว ตัวแปรด้านระยะทางและเวลาของการ เดิน และความเสี่ยงของการหกล้มในผู้สูงอายุ [วิทยานิพนธ์ ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต]. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัย นเรศวร; 2563. 203 หน้า.
นงนุช เชาวน์ศิลป์ , พิมสุภาว์ จันทนะโสตถิ, จุฑารัตน์ ผู้พิทักษ์กุล. การพัฒนารูปแบบการป้ องกันการพลัดตกหกล้มในผู้- สูงอายุโดยใช้ชุมชนเป็ นฐานตามแนวคิดของเศรษฐกิจพอเพียง [รายงานการวิจัยฉบับสมบูรณ์]. นครปฐม: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม; 2563. 74 หน้า.
รุ่งอรุณ สุทธิพงษ์. การป้องกันการหกล้มของผู้สูงอายุ ชุมชน บ้านขนุน ตำบลบ้านเลือก อำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี โดยการมีส่วนร่วมของชุมชน [รายงานการวิจัยฉบับสมบูรณ์]. ราชบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง; 2564. 115 หน้า.
รัฎภัทร์ บุญมาทอง. การป้ องกันการหกล้มผู้สูงอายุที่อาศัย อยู่ในชุมชน: บทบาทของพยาบาลในการส่งเสริมสุขภาพและป้ องกัน. วารสารมหาวิทยาลัยคริสเตียน 2563;24(4):106- 15.
กาญจนา พิบูลย์. โครงการวิจัยเรื่อง ประสิทธิผลของโปรแกรมป้องกันการหกล้มแบบสหปัจจัยในผู้สูงอายุที่อาศัยในชุมชน. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา; 2562.
Faul F, Erdfelder E, Lang AG, Buchner A. G*Power3: a flexible statistical power analysis program for the social, behavioral, and biomedical sciences. Behav Res Methods 2007;39(2):175-91.
Mahoney FJ, Barthel DW. Functional evaluation: The Barthel Index. Md Med J 1965;14(1):61-5.
สถาบันประสาท กรมการแพทย์. แนวทางเวชปฏิบัติภาวะ สมองเสื่อม. กรุงเทพมหานคร: ธนาเพรส; 2557.
Best JW. Research in education. 3rd ed. New Jersey: Prentice Hall Inc; 1977.
พวงรัตน์ ทวีรัตน์. วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และ สังคมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพมหานคร: สำนักทดสอบทางการศึกษาและจิตวิทยา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 2543.
สถาบันเวชศาสตร์ผู้สูงอายุ กรมการแพทย์. สถาบันเวชศาสตร์ ผู้สูงอายุ. กรุงเทพมหานคร: ซีจีทูล; 2551.
สำนักอนามัยสิ่งแวดล้อม กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. คู่มือการจัดสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมกับผู้สูงอายุ. กรุงเทพมหานคร: องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก; 2558.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.