Proportion of the Medical School Personnel Who Completely Resumed to Their Original Work after Sickness Absence
Keywords:
การประเมินกลับเข้าทำงาน, บุคลากรสุขภาพ, การกลับเข้าทำงานเดิม, อาชีวอนามัย, Return to work assessment, healthcare personnel, resumed to original work, Occupational healthAbstract
สัดส่วนของบุคลากรในโรงเรียนแพทย์แห่งหนึ่งที่สามารถกลับเข้าทำงานเดิม ภายหลังการลาป่วย
ธีรยุทธ คงสินธุ์1, เนสินี ไชยเอีย1,2, ปฏิมาพร จารย์โพธิ์2
1สาขาวิชาอาชีวเวชศาสตร์ ภาควิชาเวชศาสตร์ชุมชน คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
2สำนักงานอาชีวอนามัยและความปลอดภัย คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
หลักการและวัตถุประสงค์: ในประเด็นการบริการอาชีวอนามัยในสถานที่ทำงาน เมื่อบุคลากรเกิดการบาดเจ็บหรือป่วยเป็นโรคที่จำเป็นต้องหยุดพักการทำงานในระยะเวลาหนึ่ง เมื่อจะกลับมาทำงาน มีความจำเป็นต้องได้รับการตรวจสุขภาพ เพื่อประเมินความสามารถในการกลับเข้าทำงาน โดยปราศจากความเสี่ยงต่อตนเอง ผู้อื่น และสาธารณชน การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) สัดส่วนของบุคลากรที่สามารถกลับเข้าทำงานเดิมในระยะเวลาที่เหมาะสม 2) ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการกลับเข้าทำงานเดิมในระยะเวลาที่เหมาะสม
วิธีการศึกษา: รูปแบบการวิจัยเป็นการศึกษาเแบบเชิงพรรณนา ในบุคลากรของโรงเรียนแพทย์แห่งหนึ่งที่ได้รับการประเมินกลับเข้าทำงาน ในช่วงเวลา 1 ตุลาคม 2559 – 31 พฤษภาคม 2561 จำนวน 104 ราย เก็บข้อมูลโดยใช้ แบบรวบรวมข้อมูลที่ประกอบด้วยข้อมูลส่วนบุคคล ข้อมูลอาชีพ ข้อมูลการเจ็บป่วย และข้อมูลการกลับเข้าทำงาน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และสถิติเชิงอนุมาน
ผลการศึกษา: บุคลากรที่บาดเจ็บหรือป่วยเป็นโรค สามารถกลับเข้าทำงานเดิมในระยะเวลาที่เหมาะสมได้ ร้อยละ 79.8 (83/104) โรคที่ได้รับการประเมินการกลับเข้าทำงานมากที่สุดคือโรคติดเชื้อ (ร้อยละ 45.2) รองลงมาเป็นโรคทางระบบโครงร่างกล้ามเนื้อ (ร้อยละ 25) และโรคของระบบผิวหนัง (ร้อยละ 8.7) ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความสามารถในการกลับเข้างานเดิม ได้แก่ บุคลากรหญิง (OR 4.9, 95%CI: 1.7, 13.9, p<0.01) และการทำงานใกล้ชิดกับผู้ป่วย (OR 3.8, 95%CI: 1.1,12.4, p =0.03)
สรุป:สัดส่วนของบุคลากรที่สามารถกลับเข้าทำงานเดิมภายหลังการลาป่วย มีค่าน้อยกว่าการศึกษาในอดีต บุคลากรหญิงและการทำงานใกล้ชิดกับผู้ป่วย มีความเป็นไปได้ในการกลับเข้าทำงานเดิมได้มากกว่า ทั้งนี้อาจเกิดจากความสัมพันธ์ทางสถิติเพียงอย่างเดียว เนื่องจากบุคลากรส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง จึงควรมีการออกแบบการวิจัยในรูปแบบเชิงวิเคราะห์ต่อไป เพื่อทำให้ทราบปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการกลับเข้าทำงานเดิมได้
Background and Objectives: On occupational health service issues when personnel is injured or sick, fitness for work evaluation is necessary to assess the ability to return to work without risk to him/herself, others and the public. This study aimed to 1) study the proportion of personnels who completely resumed to their original work in the optimal time after sickness absence 2) study factors related to return to original work in the optimal time
Materials and Methods: A descriptive study was conducted in 104 personnels who were assessed for a returning to work from 1 October 2016 - 31 May 2018. Personal health and job informations were obtained together with the result of return to work assessment. Descriptive statistics and Inferential statistics were applied.
Results: Personnel injured or sick could resume to original work in the optimal time at 79.8 percent (83/104). The most diseases which were assessed for returning to work were infectious diseases 45.2%, followed by musculoskeletal disease 25% and skin disease 8.7%. Factors related to resume to original work were female (OR 4.9, 95%CI: 1.7, 13.9, p<0.01) and direct contact to patient (OR 3.8, 95%CI: 1.1,12.4, p=0.03).
Conclusion: The proportion of personnel who completely resumed to their original work was lower than previous studies. Female and direct contact with the patient were a possibility of resumed to original work. This might be caused by only statistical relationships because most personnels were female. The analytical design should be continued
References
National Institute for Occupational Safety and Health. Healthcare workers [online]. 2017 [cited Mar 8, 2019]. Available from: https://bit.ly/2B2PzDf
Costa G. Shift work and health: current problems and preventive actions. Saf Health Work 2010; 1: 112–23.
Tipayamongkholgul M, Luksamijarulkul P, Mawn B, Kongtip P, Woskie S. Occupational hazards in the Thai healthcare sector. New Solut 2016; 26: 83–102.
Chang SS, Gunnell D, Sterne JA, Lu TH, Cheng AT. Was the economic crisis 1997-1998 responsible for rising suicide rates in East/Southeast Asia? A time-trend analysis for Japan, Hong Kong, South Korea, Taiwan, Singapore and Thailand. Soc Sci Med 2009; 68: 1322-31.
Jin RL, Shah CP, Svoboda TJ. The impact of unemployment on health: a review of the evidence. CMAJ 1995; 153: 529-40.
Ashley J, Cashdollar W, Etcheverry R, Magill K. Transition back to work: policies to support return to work after illness or injury. Washington (DC): Office of Disability Employment Policy, U.S. Department of Labor, 2017.
Health and Safety Executive. Managing sickness absence and return to work [online]. n.d. [cited 2019 Jun 29]. Available from: https://bit.ly/1B14dWh
Office of Parliamentary Counsel. Return to work regulations 2015 [online]. 2015 [cited Jun 29, 2019]. Available from: https://bit.ly/2nqsgl5
กฎกระทรวงกำหนดหลักเกณฑ์และวิธีการตรวจสุขภาพของลูกจ้าง และส่งผลการตรวจแก่พนักงานตรวจแรงงาน พ.ศ. 2547. ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 122, ตอนที่ 4 ก. (13 มกราคม 2548): 19-22.
พระราชบัญญัติความปลอดภัย อาชีวอนามัย และสภาพแวดล้อมในการทำงาน พ.ศ. 2554. ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 128, ตอนที่ 4 ก. (17 มกราคม 2554): 5-25.
สถาบันรับรองคุณภาพสถานพยาบาล (องค์การมหาชน). ภาพรวมของการบริหารองค์กร. ใน: มาตรฐานโรงพยาบาลและบริการสุขภาพ ฉบับที่ 4. นนทบุรี: สถาบัน, 2561: 9–50.
12. Untimanon O, Promrat A, Bomephong K, Laplue A, Siriruttanapruk S. Twelve years of occupational health services for health workers: accreditation system implemented in the hospitals across Thailand. J Med Assoc Thai 2019; 102 (Suppl 1): S1-5.
กฎกระทรวงกำหนดมาตรฐานในการบริหารและการจัดการด้านความปลอดภัย อาชีวอนามัย และสภาพแวดล้อมในการทำงาน พ.ศ. 2549 ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 123, ตอนที่ 65 ก. (21 มิถุนายน 2549): 4-20.
European Commission. Occupational health and safety risks in the healthcare sector: guide to prevention and good practice. Luxembourg: European Commission, 2011.
Chaiear N, Seehamoke C, Krisorn P, Soonthornvinit W, Janpho P, Lertruampattana S, et al. Occupational Health and Safety Management System: Implementation at the Faculty of Medicine, Khon Kaen University, Khon Kaen, Thailand. J Med Assoc Thai 2019; 102 (Suppl 1): 65–8.
ธนิยะ วงศ์วาร, วิวัฒน์ เอกบูรณะวัฒน์. อัตราการกลับเข้าทำงานของผู้ประสบอันตรายหรือเจ็บป่วยเนื่องจากการทำงานในปี พ.ศ. 2556 และปัจจัยที่มีความสัมพันธ์. วารสารสาธารณสุข มหาวิทยาลัยบูรพา 2558; 10: 97–108.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. โครงสร้างของการจัดประเภทอาชีพตามมาตรฐานสากล (ISCO - 08 (ฉบับแปลภาษาไทย)) [ออนไลน์]. 2555 [อ้างเมื่อ 10 กันยายน 2562]. จาก https://bit.ly/3374E4m
Talmage JB, Melhorn JM, Hyman MH, American Medical Association, editors. AMA guides to the evaluation of work ability and return to work. 2nd ed. Chicago (IL): American Medical Association, 2011.
Williams T. Fitness for work after surgery [online]. 2015 [cited Jun 29, 2019]. Available from: https://bit.ly/33aSHuh
Majeed AW, Brown S, Williams N, Hannay DR, Johnson AG. Variations in medical attitudes to postoperative recovery period. BMJ 1995; 311: 296.
Ratzon N, Schejter-Margalit T, Froom P. Time to return to work and surgeons’ recommendations after carpal tunnel release. Occup Med (Lond) 2006; 56: 46–50.
Joosen M, Arends I, Lugtenberg M, van Gestel H, Schaapveld B, van der Klink J, et al. Barriers to and facilitators of return to work after sick leave in workers with common mental disorders: Perspectives of workers, mental health professionals, occupational health professionals, general physicians and managers. Wigston: Institution of Occupational Safety and Health, 2017.
วัลย์ลดา เลาหกุล, “ผลลัพธ์การประเมินกลับเข้าทำงาน โรงพยาบาลสมุทรสาคร หลังการได้รับการประเมินก่อนกลับเข้าไปทำงาน,” ในการประชุมวิชาการด้านโรคจากการประกอบอาชีพและสิ่งแวดล้อมแห่งชาติครั้งที่ 8, วันที่ 1-3 มีนาคม 2560 ณ โรงแรมมิราเคิลแกรนด์ คอนเวนชั่น จังหวัดกรุงเทพมหานคร.
Nanda P. Female health workers -- responsibilities and constraints. Health Millions 1993; 1: 25–6.
Kucera KL, Roos KG, Hootman JM, Lipscomb HJ, Dement JM, Silverstein BA. Work-related illness and injury claims among nationally certified athletic trainers reported to Washington and California from 2001 to 2011. Am J Ind Med 2016; 59: 1156–68.
Ribeiro RP, Martins JT, Marziale MHP, Robazzi ML do CC. [Work-related illness in nursing: an integrative review]. Rev Esc Enferm USP 2012; 46: 495–504.
นิภาพรรณ สฤษดิ์อภิรักษ์, วันชัย อาจเขียน, วราลักษณ์ ตังคณะกุล, อำนวย ทิพศรีราช, สุภาวิณี แสงเรือน, บรรณาธิการ. มาตรฐานและแนวทางปฏิบัติงานทีมเฝ้าระวังสอบสวนเคลื่อนที่เร็ว (SRRT). ฉบับปรับปรุงใหม่. นนทบุรี: สำนักระบาดวิทยา, 2555.
พระราชบัญญัติหลักประกันสุขภาพแห่งชาติพ.ศ. 2545. ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 119, ตอนที่ 116 ก. (11 พฤศจิกายน 2545): 1-28.
