การพัฒนาแนวทางการเยี่ยมบ้านผู้ป่วยระยะกลางในพื้นที่พิเศษ: กรณีศึกษา โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลพรุใน จังหวัดพังงา

ผู้แต่ง

  • นูรอัยนี คาวิจิตร โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลพรุใน
  • ไกรสร ไถนาเพรียว โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลพรุใน
  • จิรัชญา บิหนู โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลพรุใน

คำสำคัญ:

การเยี่ยมบ้าน, ผู้ป่วยระยะกลาง, การพัฒนาแนวทางการเยี่ยมบ้าน, พื้นที่พิเศษ

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสถานการณ์การดูแลเยี่ยมบ้านผู้ป่วยระยะกลาง และเพื่อพัฒนาแนวทางการเยี่ยมบ้านผู้ป่วยระยะกลางที่มีประสิทธิภาพและสอดคล้องตามมาตรฐานและบริบทชุมชน การดำเนินการวิจัยระหว่าง เดือนตุลาคม 2566 ถึง เดือนตุลาคม 2567 กลุ่มตัวอย่างได้จากการคัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจง จำนวน 40 คน ประกอบด้วยเจ้าหน้าที่ที่ปฏิบัติงานใน รพ.สต.พรุใน ภาคีเครือข่าย (องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ผู้นำชุมชน Caregiver) และผู้ดูแลผู้ป่วย เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง ที่ผ่านการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิ 3 ท่าน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติเชิงพรรณนา และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) ผลการวิจัย พบว่า 1) สถานการณ์การดูแลเยี่ยมบ้านผู้ป่วยระยะกลางมีข้อจำกัดด้านจำนวนบุคลากร อุปกรณ์ทางการแพทย์ ศักยภาพของผู้ดูแล และการประสานงานระหว่างหน่วยงาน รวมถึงขาดแนวทางปฏิบัติที่เป็นระบบและการประเมินผลที่ชัดเจนตามบริบทของพื้นที่ 2) การพัฒนาแนวทางการเยี่ยมบ้านผู้ป่วยระยะกลาง ผลการพัฒนา ได้แก่ (1) มีแนวทางการเยี่ยมบ้านในพื้นที่พิเศษโดยการมีส่วนร่วมของทีมสหวิชาชีพและภาคีเครือข่าย ซึ่งประกอบไปด้วยผู้นำชุมชน ผู้นำศาสนา Caregiver และผู้ดูแลผู้ป่วย (2) มีแนวทางในการพัฒนากระบวนการเยี่ยมบ้านที่มีแนวปฏิบัติที่ชัดเจนตามบริบทของพื้นที่ ผ่านกระบวนการเยี่ยมบ้านทั้งก่อน ระหว่าง และหลังเยี่ยมบ้าน (3) มีแบบประเมินผู้ป่วยที่เป็นมาตรฐาน และ (4) มีนวัตกรรมที่ใช้ในการดูแลผู้ป่วยที่ครอบคลุม ข้อเสนอแนะจากการวิจัย คือ การนำแนวทางและนวัตกรรมที่ได้ไปปรับใช้ในการดูแลผู้ป่วยได้ทุกกลุ่มโรค รวมถึงการศึกษาเชิงลึกเกี่ยวกับผลลัพธ์ของการดูแลผู้ป่วยด้านจิตวิญญาณ ด้วยการนำหลักศาสนาอิสลามมาบูรณาการ

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-02-27

ฉบับ

บท

Original Articles (บทวิทยาการ)