การพัฒนารูปแบบการดูแลรักษาผู้ป่วยวัณโรคดื้อยาหลายขนาน โดยการมีส่วนร่วมของทีมสหวิชาชีพ อำเภอพยัคฆภูมิพิสัย จังหวัดมหาสารคาม

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

            วัตถุประสงค์ : เพื่อพัฒนาและประเมินผลรูปแบบการดูแลรักษาผู้ป่วยวัณโรคดื้อยาหลายขนานโดยการมีส่วนร่วมของทีมสหวิชาชีพ อำเภอพยัคฆภูมิพิสัย จังหวัดมหาสารคาม

            วิธีการศึกษา : การวิจัยเชิงปฏิบัติการ ตั้งแต่เดือนมิถุนายน 2566 – มีนาคม 2567 กลุ่มตัวอย่าง 1) ทีมสหวิชาชีพและภาคีเครือข่าย จำนวน 61 คน 2) ผู้ป่วยวัณโรคดื้อยา
หลายขนาน จำนวน 3 คน เครื่องมือดำเนินการวิจัย ได้แก่ แนวทางการรักษาผู้ป่วยวัณโรคดื้อยาหลายขนานด้วยสูตรยาระยะสั้น        9 เดือน เครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูล 1) แบบสัมภาษณ์เชิงลึก 2) โปรแกรม NTIP 3) แบบประเมินอาการข้างเคียงของยา 4) แบบสอบถามความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ จำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ข้อมูลเชิงคุณภาพใช้วิธีวิเคราะห์เนื้อหา

            ผลการศึกษา : พบว่า รูปแบบที่พัฒนาขึ้น ประกอบด้วย 3 ประเด็น ดังนี้ 1) พัฒนามาตรฐานและรูปแบบการดูแลผู้ป่วยวัณโรคดื้อยาหลายขนาน 2) พัฒนาทรัพยากรบุคคลทีมสหวิชาชีพ 3) การตรวจติดตามการรักษาและการดูแลช่วยเหลือ ผลการดำเนินงาน พบว่า ผู้ป่วยรักษาหาย 1 ราย รักษาครบ 1 ราย และกำลังรักษา 1 ราย ทีมสหวิชาชีพมีความพึงพอใจระดับมากต่อการใช้รูปแบบดังกล่าว

            บทสรุป : รูปแบบการดูแลผู้ป่วยวัณโรคดื้อยาหลายขนานนี้ ทำให้ผู้ป่วยได้รับการรักษาอย่างมีประสิทธิภาพ และไม่มีผู้ป่วยเสียชีวิต

คำสำคัญ : รูปแบบการดูแล, ผู้ป่วยวัณโรคดื้อยาหลายขนาน, ทีมสหวิชาชีพ