The Herbal Medicines Used for Menstrual Disorders

บทคัดย่อ

ในสังคมยุคปัจจุบัน การแต่งงานช้าเป็นกระแสที่เกิดขึ้นทั่วโลก โดยมีงานวิจัยของต่างประเทศว่าด้วยเรื่องการเลื่อนการแต่งงานไปเมื่ออายุมากขึ้นจากหลาย ๆ ประเทศทั่วโลก และที่สำคัญคือปรากฏขึ้นในหลายวัฒนธรรมและด้วยหลายเหตุปัจจัย ซึ่ง “ภาวะรอ” (waithood) คือ รอแต่งงานสร้างครอบครัวนี้ ปรากฏทั้งในผู้ชายและผู้หญิง ภาวะนี้ถูกใช้ครั้งแรก ในปี 2008  โดย Diane Singerman ศึกษาสังคมตะวันออกกลาง และพบความเกี่ยวข้องระหว่างปัจจัยทางเศรษฐกิจและการแต่งงาน พบว่า ภาวะรอในผู้ชายที่ว่าด้วยปัจจัยเรื่องการเงิน การแต่งงานในวัฒนธรรมตะวันออกกลางมีราคาที่สูง จึงไม่สามารถรับภาระการแต่งงานได้ จึงต้องรอ เลื่อนเวลาการก้าวไปสู่ชีวิตครอบครัวออกไปก่อน และ Marcia Inhorn ศาสตราจารย์ด้านมานุษยวิทยาและความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ที่ Yale University พบประเด็นสำคัญคือ เรื่องการศึกษา ผู้หญิงในยุคปัจจุบันมีทางเลือกและเข้าสู่ระบบการศึกษาในระดับสูง จึงเลือกความสำเร็จในชีวิตด้านอื่นก่อนที่จะกระโดดเข้าสู่สถานะของการมีชีวิตครอบครัวและการเป็นแม่ แต่กระแสแต่งงานช้าไม่ได้เกี่ยวกับประเด็นเรื่องการศึกษาหรือความสำเร็จส่วนบุคคลเพียงอย่างเดียว ในประเทศแถบแอฟริกาที่การศึกษาเข้าไม่ถึงผู้หญิงเท่ากับภูมิภาคอื่น ผู้หญิงในแถบนั้นก็เลือกที่จะแต่งงานช้า ไปที่หลังอายุ 30 โดยผู้หญิงเลือกที่จะให้ความสำคัญกับการหาประสบการณ์ชีวิตก่อน ซึ่งในสังคมไทยเองก็มีแนวโน้มปรากฏการณ์ “Marriage strike” เพิ่มสูงขึ้นเช่นเดียวกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งกลุ่มที่สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีขึ้นไป มีแนวโน้มที่จะชะลอการแต่งงานให้ช้าลง ทำให้มีคู่สมรสมารับคำปรึกษาและรักษาภาวะมีบุตรยากเพิ่มมากขึ้น โดยเฉพาะฝ่ายหญิงมีอายุมากขึ้นจะมีความสามารถในการเจริญพันธุ์ลดลงจากปริมาณและคุณภาพของเซลล์ไข่ที่ลดลง โดยโอกาสตั้งครรภ์จะลดลงอย่างรวดเร็วหลังอายุ 37 ปี และฝ่ายหญิงแทบจะไม่มีโอกาสตั้งครรภ์จากเซลล์ไข่ของตนเองหลังอายุ 45 ปี จึงนำมาสู่ “ภาวะมีบุตรยาก”