Fall Risk Factors Regarding Leg Muscle Strength and Walking Balance of The Young Elderly in Sao Thong Hin Subdistrict Municipality, Nonthaburi Province, Thailand
Keywords:
fall risk factor, elderly people, walking balance, leg muscle strengthAbstract
This study aimed to assess fall risk factor regarding leg muscle strength and walking balance, and to analyze a relation between the screening results of young elders who had falling risk from those factors when assessed by timed up and go test (TUGT) and by five times sit to stand test (FTSST). It was conducted in 134 young elderly volunteers aged 64.08±2.66 years in Sao Thong Hin subdistrict municipality. The fall risk factors were assessed by using TUGT and FTSST. The finding data were analyzed by descriptive statistics and tested a relation of the fall-risk screening between TUGT and FTSST by using the Chi-square test. The results showed that there were 36 people (26.9%) who had fall risk regarding leg muscle strength when assessed by FTSST, and 10 people (7.5%) who had a fall risk regarding walking balance when assessed by TUGT. Among the elderly who had fall risk, 7 (5.2%) of them were at risk in both factors when screening by FTSST and TUGT. Additionally, the screenings of falling risk by TUGT and by FTSST were significantly related, (p=0.001). In conclusion, number of the young elderly in Sao Thong Hin subdistrict municipality who had fall-risk factor regarding leg muscle strength were more than those who had fall-risk factor regarding walking balance. It was also found that a falling-risk screening by TUGT was significantly associated with those by FTSST. Therefore, the young elderly in the Sao Thong Hin subdistrict municipality should receive leg strengthening and walking balance training to promote their physical performance in order to reduce the falling risk from those factors.
Downloads
References
กรมสุขภาพจิต. 93 วันสู่สังคม“คนชรา” 5 จังหวัด? คนแก่ เยอะสุด-น้อยสุด [อินเทอร์เน็ต]. 2563 [สืบค้นเมื่อ 1 พ.ย. 2564]. แหล่งข้อมูล: https://www.dmh.go.th/newsdmh/view.asp?id=30453
กรมกิจการผู้สูงอายุ. สถิติผู้สูงอายุ [อินเทอร์เน็ต]. 2565 [สืบค้นเมื่อ 15 ก.ค. 2565]. แหล่งข้อมูลจาก: https:// www.dop.go.th/th/know/side/1/1/1159
นิภา ศรีช้าง, ลวิตรา ก๋าวี. รายงานการพยากรณ์การพลัดตก หกล้มของผู้สูงอายุ (อายุ 60 ปีขึ้นไป) ในประเทศไทยปี พ.ศ. 2560 - 2564 [อินเทอร์เน็ต]. 2559. [สืบค้นเมื่อ 1 พ.ย. 2564]. แหล่งข้อมูล: http://www.thaincd.com/document/file/violence/
ประเสริฐ อัสสันตชัย. ปัญหาสุขภาพที่พบบ่อยในผู้สูงอายุ และการป้องกัน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: ยูเนียนครีเอชั่น; 2554.
ปริศนา รถสีดา. การป้องกันการหกล้มของผู้สูงอายุในชุมชน: บทบาทพยาบาลกับการดูแลสุขภาพทีบ้าน. วารสารพยาบาลสภากาชาดไทย 2561;11(2):15-25.
ลัดดา เถียมวงศ์, จอม สุวรรณโณ. ปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการทรงตัวบกพร่องของผู้สูงอายุในชุมชนชนบท. วารสารพยาบาลตำรวจ 2557;6(2):56-69.
Rubenstein LZ, Josephson KR. The epidemiology of falls and syncope. Clin Geriatr Med 2002;18(2):141-58.
Rubenstein LZ. Falls in older people: Epidemiology, risk factors and strategies for prevention. Age Ageing 2006;35(2):ii37-ii41.
Viswanathan A, Sudarsky L. Balance and gait problems in the elderly. Handb Clin Neurol 2012;103:623-34.
พุฒิพงศ์ พลคำฮัก, วินัฐ ดวงแสนจันทร์, อรุณรัตน์ ศรีทะวงษ์, ใหม่ทิพย์ สิทธิตัน. การศึกษาค่าตัดแบ่งที่เหมาะสม ของการทดสอบการทรงตัวแบบเคลื่อนที่ในการทำนาย ความเสี่ยงต่อการล้มในผู้สูงอายุชุมชน. ศรีนครินทร์เวชสาร 2561;33(4):334-8.
พุฒิพงศ์ พลคำฮัก, บุญสิตา สุวรรณกุล, อรุณรัตน์ ศรีทะวงษ์. ความเที่ยงตรงของการทดสอบลุกจากนั่งขึ้นยืน 5 ครั้ง สำหรับประเมินความเสี่ยงต่อการล้มในผู้สูงอายุในชุมชน. วารสารเทคนิคการแพทย์เชียงใหม่.2559;49(2):236-42.
บุญชม ศรีสะอาด. การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที 3. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น; 2535.
สมาคมแพทย์โรคหัวใจแห่งประเทศไทยในพระบรม ราชูปถัมภ์. แนวทางการฟื้นฟูสภาพในผู้ป่วยโรคหัวใจ [อินเทอร์เน็ต]. 2553 [สืบค้นเมื่อ 27 ส.ค. 2565]. แหล่ง ข้อมูล: http://www.thaiheart.org/images/column_1291454908/RehabGuideline.pdf
Zelman DC, Hoffman DL, Seifeldin R, Dukes EM. Development of a metric for a day of manageable pain control: Derivation of pain severity cut-points for low back pain and osteoarthritis. Pain 2003;106(1-2):35- 42.
รุ่งชัย ชวนไชยะกูล. คู่มือรูปแบบการออกกำลังกายและสร้าง ผู้นำด้านการส่งเสริมสุขภาพ [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 6 ก.พ. 2566]. แหล่งข้อมูล: https://dol.thaihealth.or.th/ Media/Pdfview/81d1ca01-01aa-ec11-80fa00155db45613
Cummings SR, Nevitt MC. Non-skeletal determinants of fractures: the potential importance of the mechanics of falls. Study of osteoporotic fractures research group. Osteoporos Int 1994;4(1):67-70.
กองโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค. รู้ตัวเลข รู้ความเสี่ยง สุขภาพ [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 10 พ.ย. 2566]. แหล่ง ข้อมูล: https://ddc.moph.go.th/uploads/publish/ 1064820201022081932.pdf
วิภาวี กิจกำแหง, นิพัธ กิติมานนท์, ศุภสิทธิ์ พรรณารุโณทัย. ปัจจัยเสี่ยงที่มีความสัมพันธ์ต่อการหกล้มของผู้สูงอายุใน ชุมชน. วารสาริชาการสาธารณสุข 2549;15(5):787-99
วนิดา ราชมี, ทิพวรรณ จูมแพง, ลลิตา สุกแสงปัญญา. ปัจจัย ที่ส่งผลต่อการพลัดตกหกล้มของผู้สูงอายุ เขตสุขภาพที่ 6 [อินเทอร์เน็ต]. 2565 [สืบค้นเมื่อ 11 พ.ย. 2566]. แหล่ง ข้อมูล: https://hpc6.anamai.moph.go.th/th/cms-of15/ download/?did=213400&id=91524&reload=
Borges V, Silva N, Malta A, Xavier N, Bernardes L. Falls, muscle strength, and functional abilities in community-dwelling elderly women. Fisioterapia em Movimento 2017;30:357-66.
von Haehling S, Morley JE, Anker SD. An overview of sarcopenia: Facts and numbers on prevalence and clinical impact. J Cachexia Sarcopenia Muscle 2010;1(2):129- 33.
Macaluso A, De Vito G. Muscle strength, power and adaptations to resistance training in older people. Eur J Appl Physiol 2004;91(4):450-72.
Mitchell WK, Williams J, Atherton P, Larvin M, Lund J, Narici M. Sarcopenia, dynapenia, and the impact of advancing age on human skeletal muscle size and strength; a quantitative review. Front Physiol 2012;3:1-260.
วุฒิพงษ์ ปรมัตถากร, อารี ปรมัตถากร. วิทยาศาสตร์การ กีฬา. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช; 2539.
Esiri M. Ageing and the brain. The Journal of Pathology 2007;211(2):181-7.
Johnson C, Hallemans A, Verbecque E, De Vestel C, Herssens N, Vereeck L. Aging and the relationship between balance performance, vestibular function and somatosensory thresholds. J Int Adv Otol 2020;16(3):328- 37.
เพ็ญพักตร์ หนูผุด, ดุสิต พรหมอ่อน, สมเกียรติยศ วรเดช, ปุญญพัฒน์ ไชยเมล์. ความชุกของภาวะเสี่ยงล้มและปัจจัยที่ มีความสัมพันธ์ต่อภาวะเสี่ยงล้มในกลุ่มผู้สูงอายุ. วารสารวิทยาศาสตร์การกีฬาและสุขภาพ 2562;21(1):125-37.
Moratalla-Cecilia N, Soriano-Maldonado A, Ruiz-Cabello P, Fernández MM, Gregorio-Arenas E, Aranda P, et al. Association of physical fitness with health-related quality of life in early postmenopause. Qual Life Res 2016;25(10):2675-81.
Silva NA, Pedraza DF, de Menezes TN. Physical performance and its association with anthropometric and body composition variables in the elderly. Cien Saude Colet 2015;20(12):3723-32.
ดาราวรรณ รองเมือง, จีราพร ทองดี, ฉันทนา นาคฉัตรีย์, จิตติยา สมบัติบูรณ์. อุบัติการณ์ของการหกล้ม และปัจจัยที่ มีความสัมพันธ์กับการล้มในผู้สูงอายุทีอาศัยในชุมชน จังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี 2559;27:123-38.
เยาวลักษณ์ คุมขวัญ, อภิรดี คำเงิน, อุษณีย์ วรรณลัย, นิพร ขัดตา. แนวทางการป้องกันการพลัดตกหกล้มที่บ้านใน ผู้สูงอายุ: บริบทประเทศไทย. วารสารพยาบาลกระทรวง สาธารณสุข 2561;28(3):10-22.
สมลักษณ์ เพียรมานะกิจ, พัชรินทร์ พุทธรักษา, สุพิน สาริกา, วิไล คุปต์นิรัติศัยกุล. ความสามารถในการทรงตัวของผู้สูงอายุในชุมชนอำเภออัมพวา. วารสารกายภาพบำบัด 2560;39(2):52-62.
Wingert JR, Corle CE, Saccone DF, Lee J, Rote AE. Effects of a community-based tai chi program on balance, functional outcomes, and sensorimotor function in older adults. Phys Occup Ther Geriatr 2020;38(2):129-50.
สถาบันเวชศาสตร์สมเด็จพระสังฆราชญาณสังวรเพื่อผู้สูงอายุ กรมการแพทย์. แนวทางเวชปฏิบัติป้ องกันและประเมินภาวะ หกล้มในผู้สูงอายุ [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 11 พ.ค. 2565]. แหล่งข้อมูล: http://agingthai.dms.go.th/agingthai/wp-content/uploads/2021/01/book_9.pdf
Phelan EA, Mahoney JE, Voit JC, Stevens JA. Assessment and management of fall risk in primary care settings. Med Clin North Am 2015;99(2):281-93.
Mitchell RJ, Watson WL, Milat A, Chung AZ, Lord S. Health and lifestyle risk factors for falls in a large population-based sample of older people in australia. J Safety Res 2013;45:7-13.
ณัฐณิชา ธัญญาดี, ธาตรี โบสิทธิพิเชฎฐ์, ธนกมณ ลีศรี. การ ใช้ยาหลายขนาน การใช้ยาที่เสี่ยงต่อภาวะหกล้ม และภาวะ หกล้มในผู้สูงอายุทีเข้ารับบริการระบบบริการปฐมภูมิ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา: การศึกษาแบบภาคตัดขวาง. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9 2565;16(1):236-60.
Zia A, Kamaruzzaman SB, Tan MP. The consumption of two or more fall risk-increasing drugs rather than polypharmacy is associated with falls. Geriatr Gerontol Int 2017;17(3):463-70.
Milos V, Bondesson Å, Magnusson M, Jakobsson U, Westerlund T, Midlöv P. Fall risk-increasing drugs and falls: A cross-sectional study among elderly patients in primary care. BMC Geriatrics 2014;14(1):40.
สุกัลยา อมตฉายา, เยาวราภรณ์ ยืนยงค์, วัณฑนา ศิริธราวัตร. การทรงตัว การล้ม และคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่ออกกำลังกายและไม่ออกกำลังกายเป็นประจำ. ศรีนครินทร์เวชสาร 2552;25(2):103-8.
Panel on Prevention of Falls in Older Persons, American Geriatrics Society and British Geriatrics Society. Summary of the updated american geriatrics society/british geriatrics society clinical practice guideline for prevention of falls in older persons. J Am Geriatr Soc 2011;59(1): 148-57.
Goldberg A, Chavis M, Watkins J, Wilson T. The fivetimes-sit-to-stand test: Validity, reliability and detectable change in older females. Aging Clin Exp Res 2012;24(4):339-44.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
