The comparison of the effectiveness and cost of drug use ipratropium bromide/fenoterol hydrobromide between the original drug and the generic drug in patients with asthma and chronic obstructive pulmonary disease, Lamphun hospital
Abstract
The purpose of this research is to compare the effectiveness and the cost of drug use between original drug and generic drug of ipratropium bromide/fenoterol hydrobromide in the patients with asthma and COPD in Lamphun hospital. This research took place from March to November, 2020 and was the retrospective-prospective study. The patients with asthma and COPD were diagnosed by physicians and ipratropium bromide 0.02 mg + fenoterol hydrobromide 0.05 mg MDI which are the original drug (Berodual®) and the generic drug (Aerobidol®) were prescribed for the patients; namely based on the reviews of the medical history at chest clinic and the number of drug dispensing at the medicine inventory unit in Lumphun hospital from 1st October, 2017 to 31st January, 2018, the generic drugs were prescribed by the physicians while from 1st October, 2018 to 31st January, 2019, the physicians prescribed only the original drugs. In addition, the prospective data collection was done from June to September, 2020 and there were 30 patients compiled with the research criteria. The data was analyzed with frequency, percentage, mean and paired samples t-test with statistical significance at 0.05.
The study result illustrated that there was same effectiveness of drug use with inhaler, from onset period to recovery period, between original drug and generic drug (t=0.372, p=0.712) and both original and generic drugs gave no side effect to most patients as well. On the other hand, there were different numbers between original drugs (Berodual®) and generic drugs (Aerobidol®) given to patients that it was a statistically significant difference at 0.05 (t=5.794, p=0.000); namely most patients received only one tube of original drug while the generic drugs were given two tubes to them. The cost difference between original drug use and generic drug use was also a statistically significant difference at 0.05 (t=5.383, p=0.000) that the total cost of generic drug use was higher than that of original drug use because of the bigger numbers of generic drugs prescribed. As per this study, it is indeed crucial for physicians and pharmacists to monitor the drug use consistently although the use of original and generic drugs gave no side effect to most patients. Consequently, the drugs will be managed well and helpfully as well as patients will get an effective treatment together with able to avoid an unexpected negative effect.
References
World Health Organization.(2018). “Chronic respiratory diseases”. [online]. Available from https://www.who.int/health-topics/chronic-respiratory-diseases#tab=tab_1 (20 March 2020).
เครือข่ายคลินิกโรคหืดและปอดอุดกั้นเรื้อรังแบบง่าย. (2561). “เครือข่ายรักษาโรคหืด-ปอดอุดกั้นเรื้อรัง ไปสู่สถานพยาบาลปฐมภูมิ”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://www.hfocus.org/content/2019/05/17202 (2 พฤษภาคม 2561).
สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ. (2561). “สร้างกลไกการรักษา ป้องการกำเริบของโรคหืดและปอดอุดกั้นเรื้อรัง”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://www.nhso.go.th/frontend/NewsInformationDetail.aspx?newsid=Njgy (5 พฤษภาคม 2561).
มูลนิธิภิวัฒน์สาธารณสุขไทย. (2561). “สธ.เตรียมขยายคลินิกโรคหืดและโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังสู่หน่วยบริการปฐมภูมิ”. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://www.hfocus.org/content/2018/06/15985 (5 พฤษภาคม 2561).
World Health Organization. (2010). WHO model formulary 2010. Geneva: WHO Press; 2010.
World Health Organization. (2012). WHO model list of essential medicines: 16th list (updated). Geneva: WHO Press; 2012.
McEvoy G.K., Snow E.K., Miller J., Kester L., Welsh O.H. & Heydorn J.D., (2010). “AHFS Drug Information”. [online]. Available from: http://www.medicinescomplete.com. (20 March 2020).
Formulary subcommittee of the Area Drug, Therapeutics Committee. (2010). Lothian Joint Formulary. Edinburgh: Stevenson House.
คลินิกทรวงอก โรงพยาบาลลำพูน (2562). สถิติจำนวนผู้ป่วยโรคหืดและปอดอุดกั้นเรื้อรัง ที่เข้ามารับการรักษา ณ คลินิกทรวงอก โรงพยาบาลลำพูน ปี 2560 – 2562. (เอกสารอัดสำเนา).
คณะอนุกรรมการพัฒนาบัญชียาหลักแห่งชาติ. (2556). คู่มือการใช้ยาอย่างสมเหตุสมผลตามบัญชียาหลักแห่งชาติยาระบบประสาทส่วนกลาง เล่ม 1. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
วงศ์วิวัฒน์ ทัศนียกุล, วิจิตรา ทัศนียกุล. (2553). การเลือกใช้ยาต้นแบบ (INNOVATOR DRUGS) และยาชื่อสามัญ (GENERIC DRUGS) อย่างสมเหตุสมผล. วารสารวงการยา, 11(2); 29-33.
พิภัทรา รอดวรรณะ. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจของแพทย์ในการสั่งจ่ายยาสตาตินสามัญ: ดีสครีตช้อยส์เอ็กซ์เปอร์ริเมนท์. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเภสัชศาสตรสังคมเศรษฐศาสตร์และการบริหาร มหาวิทยาลัยมหิดล.
Gossell-Williams, M. (2007). Generic substitutions: a 2005 survey of the acceptance and perceptions of physicians in Jamaica. West Indian Med J, 56(5); 458-463.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Health Administration Division, Office of the Permanent Secretary, Ministry of Public Health and The Society of Hospital Pharmacist, Ministry of Public Health
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความภายในบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารเภสัชกรรมคลินิกทั้งหมด รวมถึงรูปภาพประกอบ ตาราง เป็นลิขสิทธิ์ของกองบริหารการสาธารณสุข สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข และ ชมรมเภสัชกรโรงพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข การนำเนื้อหา ข้อความหรือข้อคิดเห็น รูปภาพ ตาราง ของบทความไปจัดพิมพ์เผยแพร่ในรูปแบบต่าง ๆ เพื่อใช้ประโยชน์ในเชิงพาณิชย์ ต้องได้รับอนุญาตจากกองบรรณาธิการวารสารเภสัชกรรมคลินิกอย่างเป็นลายลักษณ์อักษร
กองบริหารการสาธารณสุข สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข และ ชมรมเภสัชกรโรงพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข อนุญาตให้สามารถนำไฟล์บทความไปใช้ประโยชน์และเผยแพร่ต่อได้ โดยอยู่ภายใต้เงื่อนไขสัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอน (Creative Commons License: CC) โดย ต้องแสดงที่มาจากวารสาร – ไม่ใช้เพื่อการค้า – ห้ามแก้ไขดัดแปลง, Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)
ข้อความที่ปรากฏในบทความในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับกองบริหารการสาธารณสุข สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข และ ชมรมเภสัชกรโรงพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข และบุคลากรในกองฯ หรือ ชมรมฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเอง ตลอดจนความรับผิดชอบด้านเนื้อหาและการตรวจร่างบทความเป็นของผู้เขียน ไม่เกี่ยวข้องกับกองบรรณาธิการ