การศึกษาลักษณะทางคลินิกของผู้ป่วยโรคมะเร็งวัยสูงอายุที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลชลบุรีและการประเมินผู้สูงอายุด้วยเครื่องมือ G8

บทคัดย่อ

ประเทศไทยก้าวเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุโดยสมบูรณ์ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2565 โดยปัญหาทางสุขภาพที่สำคัญที่สูงตามอายุที่มากขึ้นคือโรคมะเร็ง ความท้าทายในการรักษาโรคมะเร็งในผู้สูงอายุเป็นเรื่องน่าสนใจ โดยเฉพาะเรื่องผลข้างเคียงจากการรักษา การประเมินผู้สูงอายุอาจนำมาใช้เพื่อเป็นเครื่องมือแบ่งแยกผู้ป่วยว่าแข็งแรงเหมาะสมต่อการรักษาหรือไม่ จุดประสงค์เพื่อศึกษาลักษณะผู้ป่วยมะเร็งสูงอายุในโรงพยาบาลชลบุรีและทำการประเมินผู้สูงอายุด้วยเครื่องมือ G8

วิธีการวิจัย

            การศึกษาเชิงพรรณนาย้อนหลังในผู้ป่วยโรคมะเร็งที่ไม่ใช่มะเร็งทางโลหิตวิทยามีอายุมากกว่าหรือเท่ากับ 65 ปี ที่ได้รับการรักษาในแผนกอายุรศาสตร์มะเร็งวิทยาโรงพยาบาลชลบุรี และประเมินผู้สูงอายุด้วยเครื่องมือ G8

ผลการศึกษา

            ผู้ป่วยมะเร็งสูงอายุทั้งหมด 243 ราย โดยคำนวณความชุกของผู้ป่วยมะเร็งสูงอายุคิดเป็น 36% ของผู้ป่วยมะเร็งทั้งหมดที่ได้รับรักษาในช่วงเวลาที่ศึกษาวิจัย อายุเฉลี่ยเท่ากับ 73.05 ปี โดยผู้ป่วยส่วนใหญ่เป็นเพศชาย 61.3%, ดัชนีมวลกาย (BMI) เฉลี่ย 21.60, ค่าพื้นที่ผิว (BSA) เฉลี่ย 1.56 กลุ่มผู้ป่วยส่วนมากมีขนาด BSA > 1.50 (61.7%), มะเร็งที่พบส่วนใหญ่คือมะเร็งลำไส้ใหญ่ (37.9%) รองลงมาคือมะเร็งปอด (36.2%) ระดับความแข็งแรงส่วนใหญ่ ECOG1 47.7%, ส่วนมากผู้ป่วยมีโรคประจำตัวอื่นร่วมด้วย, ระยะของโรคมะเร็งที่พบเมื่อแรกวินิจฉัยเป็นแพร่กระจาย 61.3% เป้าหมายของการรักษาส่วนมากจึงเป็นการรักษาเพื่อประคับประคอง (palliative aim) เมื่อประเมินผู้ป่วยด้วยเครื่องมือ G8 พบว่าส่วนใหญ่เป็นผู้ป่วยสูงอายุกลุ่มอ่อนแอ 78.2% เมื่อวิเคราะห์เพื่อหาปัจจัยที่ใช้ประเมินและลดโอกาสการเกิดผลข้างเคียงจากการรักษาด้วยเคมีบำบัดพบว่า ปัจจัยที่ดี คือ G8 score กลุ่มผู้ป่วยแข็งแรงเกิดผลข้างเคียงน้อยกว่ากลุ่มอ่อนแออย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.012) สามารถแยกกลุ่มผู้ป่วยแข็งแรงออกจากกลุ่มอ่อนแอ เพื่อกำหนดขนาดเคมีบำบัดที่เหมาะสมได้ โดยพบความสัมพันธ์เชิงลบระหว่าง คะแนน G8 และการลดขนาดเคมีบำบัดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = -0.26, p < 0.0001)

สรุปผลการศึกษา

            ความชุกของผู้ป่วยมะเร็งสูงอายุในโรงพยาบาลชลบุรีเท่ากับ 36% ผู้ป่วยส่วนใหญ่เป็นกลุ่มอ่อนแอ เครื่องมือ G8 สามารถแยกผู้ป่วยแข็งแรงออกจากกลุ่มอ่อนแอ และมีผลข้างเคียงจากการรักษาด้วยเคมีบำบัดน้อยกว่าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ