ค่ารักษาพยาบาลต่อวันนอน เพื่อใช้ในการปรับค่าน้ำหนักสัมพัทธ์ สำหรับกลุ่มวินิจฉัยโรคร่วม ฉบับที่ 5
คำสำคัญ:
กลุ่มวินิจฉัยโรคร่วม, วันนอน, กลุ่มตกเกณฑ์บทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหาค่ารักษาพยาบาลต่อวันนอนและโครงสร้างค่ารักษา พยาบาล สุ่มตัวอย่างแบบเป็นสัดส่วนจากฐานข้อมูลผู้ป่วยในที่เข้ารับบริการในปี 2551 โรงพยาบาลพุทธชินราช จังหวัดพิษณุโลกจำนวน 3,133 ราย เก็บข้อมูลจากเวชระเบียนผู้ป่วยในร่วมกับข้อมูลกลุ่มวินิจฉัยโรคร่วมจากฐานข้อมูล อิเล็กทรอนิกส์ แบ่งเป็นกลุ่มไม่ผ่าตัดหรืออายุรกรรม (medical DRG) กับกลุ่มผ่าตัดหรือศัลยกรรม (surgical DRG) ในแต่ละกลุ่มประกอบด้วยผู้ป่วยที่มีวันนอนสันกว่าเกณฑ์ (low outier) วันนอนปรกติ (inlier) และ วันนอนนานเกินเกณฑ์ (high outlier)
การศึกษาพบว่า ผู้ป่วยวันนอนสั้นกว่าเกณฑ์ในกลุ่มศัลยกรรมมีค่ารักษาพยาบาลวันที่หนึ่งสูงที่สุด 11,877บาท คิดเป็นร้อยละ 37.8 ของค่ารักษาพยาบาลเฉลี่ยกลุ่มวันนอนปรกติ ผู้ป่วยวันนอนนานเกินเกณฑ์ในกลุ่มอายุรกรรมมีค่ารักษาพยาบาลวันที่หนึ่งสูงที่สุด 4,088 บาท คิดเป็นร้อยละ 36.1 ของค่ารักษาพยาบาลเฉลี่ยกลุ่มวันนอนปรกติ โครงสร้างค่ารักษาพยาบาลกลุ่มอายุรกรรมที่มีค่ามากที่สุด ได้แก่ ค่ายาและสารอาหารทางเส้นเลือด คิดเป็นร้อยละ 25.0 มีสัดส่วนในกลุ่มวันนอนสั้นกว่าเกณฑ์ วันนอนปรกติ และวันนอนนานเกินเกณฑ์คิดเป็นร้อยละ 20.6, 23.7 และ 26.9 ตามลำดับ สำหรับโครงสร้างค่ารักษาพยาบาลกลุ่มศัลยกรรมที่มีค่ามากที่สุด ได้แก่ ค่าทำหัตถการและวิสัญญี คิดเป็นร้อยละ 25.0 มีสัดส่วนในกลุ่มวันนอนสั้นกว่าเกณฑ์ วันนอนปรกติ และวันนอนนานเกินเกณฑ์คิดเป็นร้อยละ 30.1, 27.0 และ 19.7 ตามลำดับ
การศึกษานี้ ทำให้ทราบถึงค่ารักษาพยาบาลต่อวันนอนและโครงสร้างค่ารักษาพยาบาลของผู้ป่วยใน ข้อมูลที่ได้นำมาใช้ในการคำนวณหาสูตรปรับค่าน้ำหนักสัมพัทธ์ตามวันนอนและใช้เพื่อการบริหารโรงพยาบาลเพื่อทำให้เกิดประสิทธิภาพและคุณภาพต่อไป
Downloads
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
วิธีการอ้างอิง
ฉบับ
บท
การอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2017 Journal of Health Science- วารสารวิชาการสาธารณสุข

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

