การพัฒนารูปแบบการป้องกันผู้ป่วยจิตเวชอาการกำเริบรุนแรงซ้ำในชุมชน ตำบลสระพังทอง อำเภอเขาวง จังหวัดกาฬสินธุ์

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการพัฒนารูปแบบการป้ องกันผู้ป่ วยจิตเวชอาการกำเริบรุนแรงซ้ำในชุมชน ตำบลสระพังทอง อำเภอเขาวง จังหวัดกาฬสินธุ์ ประชากรที่ใช้ในการศึกษาคือ กลุ่มผู้ดูแลผู้ป่ วยจิตเวชในชุมชน จำนวน 65 คน ใช้วิธีการเลือกตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจงตามคุณสมบัติที่กำหนด เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสอบถามและการสนทนากลุ่ม ดำเนินการเก็บข้อมูลระหว่างวันที่ 1 ตุลาคม 2561 ถึงวันที่ 30 กันยายน 2562 วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณโดยใช้สถิติพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่ามัธยฐาน ค่าต่ำสุด และค่าสูงสุด และข้อมูลเชิงคุณภาพใช้การวิเคราะห์เชิงเนื้อหา และการเปรียบเทียบตัวแปรในกลุ่มตัวอย่างเดียวกันใช้สถิติ paired sample t-test ที่กำหนดนัยสำคัญทางสถิติ 0.05 ผลการศึกษา พบว่า มีคะแนนเฉลี่ยความรู้เกี่ยวกับโรคจิตเวชและการดูแลผู้ป่ วยจิตเวชในชุมชน มีคะแนนเฉลี่ย การปฏิบัติเพิ่มขึ้น ก่อนการพัฒนาอยู่ในระดับปานกลาง และหลังการพัฒนาอยู่ในระดับมาก (Mean=13.55, SD=2.80 และ Mean= 16.05, SD=2.88 ตามลำดับ) และมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value<0.05) โดยมีคะแนนผลต่าง ค่าเฉลี่ยเพิ่มขึ้น 2.50 คะแนน (95%CI=1.67-3.33) ส่วนคะแนนเฉลี่ยการปฏิบัติในการดูแลสุขภาพของผู้ดูแลผู้ ป่ วยจิตเวชในชุมชน มีคะแนนเฉลี่ยการปฏิบัติเพิ่มขึ้น โดยก่อนการพัฒนาอยู่ในระดับน้อย และหลังการพัฒนาอยู่ใน ระดับมาก (Mean=1.49, SD=0.38 และ Mean=2.58, SD=0.16 ตามลำดับ) และมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ ทางสถิติ (p-value<0.05) โดยมีคะแนนผลต่างค่าเฉลี่ยเพิ่มขึ้น 1.10 คะแนน (95%CI=1.01-1.17)