ความสมเหตุสมผลในการให้ยาปฏิชีวนะเพื่อป้องกันการติดเชื้อในทางเดินปัสสาวะสำหรับผู้ป่วยเข้ารับการส่องตรวจท่อปัสสาวะด้วยกล้องชนิดแข็ง: การศึกษา แบบสุ่ม ในกลุ่มอาสาสมัครควบคุม

บทคัดย่อ

การศึกษานี้เปรียบเทียบผลการติดเชื้อในทางเดินปัสสาวะในผู้ป่ วยที่เข้ารับการส่องตรวจท่อปัสสาวะด้วยกล้องส่องชนิดแข็งระหว่างกลุ่มที่ได้รับยาปฏิชีวนะและกลุ่มที่ได้ยาหลอกเพื่อเป็น แนวทางในการใช้ยาอย่างสมเหตุสมผล ผู้ศึกษาได้คัดเลือกอาสาสมัครอายุ 18 ปีขึ้นไปที่เข้ารับการ ส่องตรวจท่อปัสสาวะด้วยกล้องส่องชนิดแข็งซึ่งไม่มีภาวะติดเชื้อ ในทางเดินปัสสาวะ นำมาก่อนใน ช่วงระหว่างปีพ.ศ. 2558 - พ.ศ. 2559 จำนวนทั้งสิ้น 66 ราย โดยสุ่มเลือกโดยใช้ตารางสุ่ม เพื่อ แยกอาสาสมัคร เป็นสองกลุ่ม ได้แก่ กลุ่มที่ได้ยาปฏิชีวนะ Ofloxacin 200 mg. และกลุ่มที่ได้ยาหลอก ก่อนทำการ ส่องตรวจประเมินผลการติดเชื้อในทางเดินปัสสาวะโดยการเพาะเชื้อแบคทีเรียในปัสสาวะ และอาการไข้ที่เกิดจากการติดเชื้อ ในทางเดินปัสสาวะ การคำนวณทางสถิติใช้ independent samples t-test และ Fisher’s exact test โดยให้ค่าความเชื่อมั่น p<0.05 ในการยืนยันความแตกต่างอย่างมี นัยสำคัญ ผลการศึกษาพบว่ากลุ่มอาสาสมัครทั้งสองกลุ่ม ที่ได้จากการสุ่ม ไม่มีความแตกต่างด้าน demographic data เมื่อวิเคราะห์ผลการติดเชื้อในทางเดินปัสสาวะ ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัย สำคัญทางสถิติ ทั้งนี้ไม่พบภาวะไม่พึงประสงค์ในอาสาสมัครที่เข้าร่วมการวิจัยนี้ ในการวิจัยนี้ให้ผล ที่สะท้อนว่าการให้ยาปฏิชีวนะแก่ผู้ป่ วย ที่เข้ารับการส่องตรวจท่อปัสสาวะด้วยกล้องส่องชนิดแข็ง ไม่มีความจำเป็น สนับสนุนการใช้ยาอย่างสมเหตุผลที่ไม่ต้องให้ยาปฏิชีวนะก่อนเข้ารับการตรวจ ทั้งนี้ อาจจำเป็นต้องทำการวิจัยในกลุ่มตัวอย่างที่เพิ่มขึ้นเพื่อให้มั่นใจในผลที่ได้ต่อไป