การพัฒนารูปแบบการสร้างเสริมความปลอดภัยจากการบาดเจ็บจราจรและจมน้ำ โดยการมีส่วนร่วมของชุมชน ตำบลคอนกาม อำเภอยางชุมน้อย จังหวัดศรีสะเกษ

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงปฏิบัติการมีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างและพัฒนารูปแบบการสร้างเสริมความปลอดภัยจากการบาดเจ็บจราจรและจมน้ำโดยการมีส่วนร่วมของชุมชน ช่วงเวลาที่ศึกษาคือเดือนตุลาคม 2557- ธันวาคม 2558 พื้นที่ศึกษาคือตำบลคอมกาม 13 หมู่บ้าน กลุ่มเป้าหมายที่มีส่วนร่วมดำเนินการเลือกแบบเจาะจงคือ กลุ่มภาครัฐ แกนนำ เยาวชนและตัวแทนประชาชน รวม 129 คน การศึกษาแบ่งเป็น 3 ระยะคือ ระยะที่ 1 การวิเคราะห์สภาพปัญหาชุมชน ระยะที่ 2 การสร้างและพัฒนารูปแบบการสร้างเสริมความปลอดภัย และระยะที่ 3 การประเมินผลสำเร็จหลังดำเนินการ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยร้อยละ ค่ากลาง ค่าเฉลี่ย paired t-lest ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบในการสร้างเสริมความปลอดภัยประกอบด้วย 4 องค์ประกอบหลัก คือ การสร้างความร่วมมือของภาคีเครือข่ายทุกภาคส่วน การประเมินความเสี่ยงการสื่อสารความเสี่ยง และการจัดการความเสี่ยงที่ครอบคลุมทั้งด้านบุคคล สิ่งก่อเหตุและสิ่งแวดล้อม ทั้งทางกายภาพและสังคม จากการประเมินผลหลังดำเนินการพบว่า กลุ่มเสี่ยงมีคะแนนเฉลี่ยความรู้ การรับรู้ และพฤติกรรมเพิ่มมากขึ้นกว่าก่อนดำเนินการ และชุมชนมีกิจกรรมการสร้างเสริมความปลอดภัยเพิ่มมากขึ้นกว่าก่อนดำเนินการอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) ด้านผลกระทบของการบาดเจ็บ พบว่า จำนวนผู้บาดเจ็บจราจรและจมน้ำลดลงอย่างชัดเจนเมื่อเทียบกับค่าเฉลี่ย 5 ปี (พ.ศ.2553-2557) ดังนั้น จึงจำเป็นต้องมีการขับเคลื่อนการดำเนินงานเพื่อป้องกันการบาดเจ็บของเครือข่ายในพื้นที่อย่างต่อเนื่อง