ผลของโปรแกรม TEDA4I ในเด็ก 0-5 ปี ที่มีปัญหาพัฒนาการล่าช้าในโรงพยาบาลลำพูน

บทคัดย่อ

บทนำ:   โปรแกรม TEDA4I ในเด็ก 0-5 ปี เป็นเครื่องมือในการประเมินเพื่อช่วยเหลือเด็กปฐมวัยที่มีปัญหาพัฒนาการ

วัตถุประสงค์:   เพื่อศึกษาผลของโปรแกรม TEDA4I ในเด็ก 0-5 ปี ที่มีปัญหาพัฒนาการล่าช้า และวิเคราะห์ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อผลของโปรแกรม TEDA4I ในเด็ก 0-5 ปี ที่มีปัญหาพัฒนาการล่าช้า ในโรงพยาบาลลำพูน

วิธีการศึกษา:   เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง ศึกษากลุ่มเดียวในกลุ่มเด็ก 0-5 ปี ที่มีปัญหาพัฒนาการล่าช้า ในโรงพยาบาลลำพูน กลุ่มตัวอย่างคือ เด็ก 0-5 ปี ที่ได้รับการคัดกรองด้วย DSPM และ DAIM แล้วพบพัฒนาการล่าช้า และได้รับการกระตุ้นด้วย TEDA4I ครบ 3 เดือน จำนวนทั้งหมด 92 คน เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูล คือ แบบบันทึกพฤติกรรมพัฒนาการ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ Fisher’s exact test และ Chi-square test

ผลการศึกษา:   เด็ก 0-5 ปี ที่มีปัญหาพัฒนาการล่าช้า หลังการได้รับกระตุ้นพัฒนาการด้วยโปรแกรม TEDA4I ในภาพรวมมีพัฒนาการที่ดีขึ้น ร้อยละ 59.8 โดยมีพัฒนาการที่ดีขึ้นมากที่สุดในด้านการเข้าใจภาษา ร้อยละ 87.0 รองลงมาคือ ด้านการช่วยเหลือตนเองและสังคม ร้อยละ 82.6 ด้านการใช้ภาษา ร้อยละ 79.3 ด้านการใช้กล้ามเนื้อมัดเล็กและสติปัญญา ร้อยละ 65.2 และด้านการเคลื่อนไหว มีพัฒนาการดีขึ้นน้อยที่สุด ร้อยละ 55.4 นอกจากนี้พบว่าเด็กในแต่ละช่วงอายุมีพัฒนาการด้านการเข้าใจภาษา ด้านการใช้ภาษา และด้านการช่วยเหลือตนเองและสังคมดีขึ้นจนกลับมาสมวัยแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 โดยเด็กในช่วงอายุ 37–48 เดือน และช่วงอายุ 49–60 เดือน มีพัฒนาการทั้งด้านการเข้าใจภาษา ด้านการใช้ภาษา และด้านการช่วยเหลือตนเองและสังคมดีขึ้นมากที่สุด ร้อยละ 100.0

สรุป:    โปรแกรม TEDA4I ช่วยให้เด็กมีพัฒนาการที่ดีขึ้น ร้อยละ 59.8 และช่วงอายุที่ต่างกันมีผลต่อพัฒนาการด้านการเข้าใจภาษา ด้านการใช้ภาษา และด้านการช่วยเหลือตนเองและสังคม

คำสำคัญ:  โปรแกรม TEDA4I, เด็ก 0-5 ปี, พัฒนาการล่าช้า