ประสิทธิผลของการฟื้นฟูสมรรถภาพปอดในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังที่มีต่อ อัตราการนอนโรงพยาบาลซ้ำด้วยอาการหอบกำเริบภายใน 1 ปี

บทคัดย่อ

การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลของการฟื้นฟูสมรรถภาพปอด โดยนักกายภาพบำบัดในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังที่มีต่ออัตราการนอนโรงพยาบาลซ้ำด้วยอาการหอบกำเริบภายใน 1 ปี กลุ่มตัวอย่างคือผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังที่ได้รับการสุ่มแบบตามสะดวก จำนวน 40 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ โปรแกรมฟื้นฟูสมรรถภาพปอด เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบประเมินความสามารถในการฟื้นฟูสมรรถภาพปอดด้วย Checklist pulmonary rehabilitation, แบบประเมินความสามารถในการทำกิจวัตร 6-minute walk test และแบบประเมินคุณภาพชีวิต COPD Assessment Test แบบประเมิน checklist pulmonary rehabilitation มีความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา = 0.93 แบบประเมินทั้ง 3 มีค่าความน่าเชื่อถือในการประเมินภายในตัวผู้ประเมิน อยู่ในเกณฑ์ดี (ICC = 0.80) วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา สถิติทดสอบที Paired sample t-test และสถิติ Pearson Correlation Coefficient 

ผลการศึกษาพบว่าผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังสามารถที่เข้าร่วมกิจกรรมหลังจบโปรแกรม มีจำนวนทั้งหมด 40 คนซึ่งมีอายุเฉลี่ยอยู่ที่ 70.63 ปี มีดัชนีมวลกายเฉลี่ย 19.19 และสามารถทำการฟื้นฟูสมรรถภาพปอดได้อย่างถูกต้องคิดเป็นร้อยละ 87.50 ของผู้ป่วยทั้งหมดที่เข้าร่วมโปรแกรม จากการวิเคราะห์ทางสถิติพบว่าในการประเมินผลความสามารถในการทำกิจวัตรประจำวันคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง และอัตราการนอนโรงพยาบาลซ้ำด้วยอาการหอบกำเริบภายใน 1 ปีก่อนและหลังเข้าร่วมโปรแกรมฟื้นฟูสมรรถภาพปอดมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.001) โดยหลังเข้าร่วมโปรแกรมฟื้นฟูสมรรถภาพปอดผู้ป่วยมีความสามารถในการทำกิจวัตรเพิ่มขึ้น, มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นและมีอัตราการนอนโรงพยาบาลซ้ำด้วยอาการหอบกำเริบภายใน 1 ปีมีแนวโน้มลดลงกว่าก่อนเข้าร่วมกิจกรรมฟื้นฟูสมรรถภาพปอด