Innovative Surveillance of Dengue, Chikungunya, and Zika Viruses in Aedes aegypti and Aedes albopictus

Authors

  • Surachart Koyadun Office of Disease Prevention and Control, Region 11 Nakhon Si Thammarat, Thailand

Abstract

The purposes of this research were to (1) assess the accuracy of RT-PCR technique to detect dengue (DENV), chikungunya (CHIKV), and zika (ZIKV) viruses in Aedes vectors and (2) analyze the sources of transmission of DENV, CHIKV and ZIKV viruses. Six representative study sites of collecting Aedes pools and surveying households with their ecology between August and September 2017 included village No. 2 and No. 6, Boput subdistrict, Samui district, Suratthani province, Getho community and Takdad community, Kathu subdistrict, Kathu district, Phuket province, and village No 2 and No. 9, Kalai subdistrict, Takuathung district, Phangnga province. Approximately 200 houses of each study site (totally 619) were surveyed using survey form and geo-referenced using GPS device and 100 Aedes pools (totally 300) were collected using the handheld aspirators. All Aedes pool samples were used for preparing the RNA extracts as templates subjected to the RNA amplification of DENV, CHIKV, and ZIKV by RT-PCR, as compared to positive and negative controls. Research findings demonstrated the coinfection of DENV (DENV 1, DENV 2, and DENV 3) and CHIKV found in one pool (1.0%) of Ae. aegypti obtained from Suratthani, and the DENV 1 infection in one pool (1.0%) of Ae. aegypti obtained from Phuket. As for Phangnga, none was positive for any virus. The RT-PCR was highly sensitive and specific for the detection of DENV, CHIKV, and ZIKV present in Aedes pools. This technique can be used as direct epidemiological assessment tool for identifying the hotspot of DENV and CHIKV in Ae. aegypti that circulated within 100-m radius of an Aedes-infected house in Boput subdistrict, Samui district, Suratthani. Similarly, it assessed the hotspot of DENV in Ae. aegypti that circulated within 100-m radius of an Aedes-infected house in Kathu subdistrict, Kathu district, Phuket, based on the information on geographics, epidemiology, entomology, and house survey. This innovative entomo-virological surveillance could identify early circulation of DENV, CHIKV และ ZIKV and provide a trigger for timely and focalized vector control actions.

Downloads

Download data is not yet available.

References

สุรชาติ โกยดุลย์. การใช้วิธีการทางด้านนิเวศ-ชีวะ-สังคมใน การประเมินพลวัตรการแพร่เชื้อของโรคไข้เลือดออกใน ประเทศไทย [ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาชีววิทยา] นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล; 2553. 211 หน้า.

Koyadun S, Butraporn P, Kittayapong P. Ecologic and sociodemographic risk determinants for dengue transmission in urban areas in Thailand [Internet]. 2012 [Cited 2020 Jan 20]. Avalaible from: https://www.hindawi. com/journals/ipid/contents/year/2012

สุรชาติ โกยดุลย์, อดิศักดิ์ ภูมิรัตน์, รัชพล สัมพุทธานนท์, วิชุตา แซ่เจีย, ประภัสสร ดำแป้ น, สุนทร พิมพ์นนท์. การ พัฒนาแบบจำลองการแพร่โรคไข้เลือดออกในสภาวะการ เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและภูมิทัศน์ในพื้นที่ท่องเที่ยว และเขตเมืองของจังหวัดภูเก็ต. นนทบุรี: กรมควบคุมโรค; 2561.

สำนักโรคติดต่อนำโดยแมลง กรมควบคุมโรค. รายงานการ ประเมินผลการเฝ้าระวังป้องกัน ควบคุมโรคไข้เลือดออก ระดับประเทศ ปี 2559 – 2560. พิมพ์ครั้งที่ 1. นนทบุรี: อักษรกราฟฟิคแอนด์ดีไซน์; 2561.

กองโรคติดต่อนำโดยแมลง กรมควบคุมโรค. สถานการณ์โรคไข้ปวดข้อยุงลาย (Chikungunya fever) ประเทศไทย [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 26 พ.ค. 2565]. แหล่งข้อมูล: https://datastudio.google.com/reporting/d65ea341- d007-4929-bbc1-6e797050b5cc/page/GKWfC

สุมาลี ชะนะมา, ภัทร วงษ์เจริญ, ศิริรัตน์ แนมขุนทด, ลัดดาวัลย์ มีแผนดี, อริสรา โปษณเจริญ, พงศ์ศิริ ตาลทอง, และคณะ. ระบาดวิทยาโรคติดเชื้อไวรัสซิกา ประเทศไทย ช่วงปี พ.ศ. 2559-2563. วารสารกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ 2565;63(3):607-17.

กองโรคติดต่อนำโดยแมลง กรมควบคุมโรค. สถานการณ์ โรคติดนำโดยแมลง [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 26 พ.ค. 2565]. แหล่งข้อมูล: https://drive.google.com/drive/ folders/1D5qQj_9LLV4NIYtQSSxhbmF2BGkaIOXp8

สำนักโรคติดต่อนำโดยแมลง กรมควบคุมโรค กระทรวง สาธารณสุข. คู่มือวิชาการโรคติดเชื้อเดงกี และโรคไข้เลือด ออกเดงกีด้านการแพทย์และสาธารณสุข. พิมพ์ครั้งที่ 1. นนทบุรี: อักษรกราฟฟิคแอนด์ดีไซน์; 2558.

Fauver JR, Gendernalik A, Weger-Lucarelli J, Grubaugh ND, Brackney DE, Foy BD, et al. The use of xenosurveillance to detect human bacteria, parasites, and viruses in mosquito bloodmeals. Am J Med Hyg 2017; 97(2):324-29.

Grubaugh ND, Sharma S, Krajacich BJ, FaKoli III LS, Bolay FK, Diclaro II JW, et al. Xenosurveillance: A novel mosquito-based approach for examining the human-pathogen landscape. PLOS NTDs 2015;9(3):1- 18.

Barrio-Nuevo KM, Cunha MS, Luchs A, Fernandes A, Rocco IM, Mucci LF, et al. Detection of Zika and dengue viruses in wild-caught mosquitoes collected during field surveillance in an environmental protection area in Sao Paulo, Brazil. PLOS ONE 2020;15(10):1-13.

Naing L, Winn T, Rusli BN. Practical issues in calculating the sample size for prevalence studies. Archiv Orofacial Sci 2006;1:9-14.

Lanciotti RS, Calisher CH, Gubler DJ, Chang GJ, Vorndam AV. Rapid detection and typing of dengue viruses from clinical samples by using reverse transcriptase-polymerase chain reaction. J Clin Microbiol 1992;30:545- 51.

Lanciotti RS. Molecular amplification assays for the detection of flaviviruses. Adv Virus Res 2003;61:67- 99.

Hamel R, Dejarnac O, Wichit S, Ekchariyawat P, Neyret A, Luplertlop N, et al. Biology of Zika virus infection in human skin cell. J Virol, 2015;89(17): 8880-96.

Lanciotti RS, Kosoy OL, Laven JJ, Velez JO, Lambert AJ, Johnson AJ, Stanfield SM, Duffy MR. Genetic and serologic properties of Zika virus associated with an epidemic, Yap State, Micronesia, 2007. Emerg Infect Dis 2008;14:1232–39.

García-Rejón JE, Loroño-Pino MA, Farfán-Ale JA, Flores-Flores LF, López-Uribe MP, Najera-Vazquez Mdel R, et al. Mosquito infestation and dengue virus infection in Aedes aegypti females in schools in Mérida, México. Am J Trop Med Hyg 2011;84(3):489–96.

สุรชาติ โกยดุลย์, อดิศักดิ์ ภูมิรัตน์. นิเวศระบาดวิทยาและ พลวัตการแพร่ไวรัสเด็งกี่. วารสารสาธารณสุขมหาวิทยาลัยบูรพา 2565;17(1);44-57.

Dzul-Manzanill F, Martinez NE, Cruz-Nolasco M, Gutierrez-Gastro C, Lopez-Damian L, Ibarra-Lopez J, et al. Evidence of vertical transmission and co-circulation of chikungunya and dengue viruses in field populations of Aedes aegypti (L.) from Guerrero, Mexico. Trans R Soc Trop Med Hyg 2016;110(2):141-4.

Khan J, Khan I, Camarena AH, Amin I. A comprehensive entomological, serological and molecular study of 2013 dengue outbreak of Swat, Khyber Pakhtunkhwa, Pakistan. PLOS ONE 2016; 11(2):1-18.

Chiuya T, Masiga DK, Falzon LC, Bastos ADS, Fevre EM, Villinger J. A survey of mosquito-borne and insect-specific viruses in hospitals and livestock markets in western Kenya. PLOS ONE 2021;16(5):1-21.

Published

2022-12-18

How to Cite

โกยดุลย์ ส. (2022). Innovative Surveillance of Dengue, Chikungunya, and Zika Viruses in Aedes aegypti and Aedes albopictus. Journal of Health Science of Thailand, 31(6), 1071–1084. Retrieved from https://thaidj.org/index.php/JHS/article/view/12988

Issue

Section

Original Article (นิพนธ์ต้นฉบับ)