การพัฒนาระบบเครือข่ายการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายแบบไร้รอยต่อ โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพดงห่องแห่ ตำบลปทุม อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาระบบเครือข่ายการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายแบบไร้รอยต่อและประเมินผลการปฏิบัติตามระบบที่พัฒนาขึ้นในการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพดงห่องแห่ ตำบลปทุมอำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการในพื้นที่เขตรับผิดชอบจำนวน 5 หมู่บ้าน กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วย (1) ผู้ป่วยระยะสุดท้ายจำนวน 10 คน (2) ญาติผู้ป่วยจำนวน 10 คน คัดเลือกโดยการสุ่มแบบเจาะจง (3) ทีมสหวิชาชีพจำนวน 12 คน รวมทั้งสิ้น 32 คน ดำเนินการในเดือนตุลาคม 2557- มิถุนายน 2558 เครื่องมือ ที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลคือ แบบสัมภาษณ์กึ่งมีโครงสร้าง แบบประเมินความพึงพอใจผู้ให้บริการ แบบประเมินความพึงพอใจผู้ใช้บริการ แบบประเมินการปฏิบัติตามระบบใหม่ที่พัฒนาขึ้น การสนทนากลุ่ม การสัมภาษณ์เชิงลึก ผู้ให้ข้อมูลหลัก วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติเชิงบรรยาย เป็นร้อยละและความถี่ ข้อมูลเชิงคุณภาพใช้การวิเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษาพบว่า ระบบเครือข่ายการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายแบบไร้รอยต่อที่พัฒนาขึ้น ประกอบด้วย (1)แนวทางการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายแบบไร้รอยต่อ (2) ระบบการส่งต่อโดยใช้เครือข่ายทางสังคมออนไลน์ และ (3)กระบวนการจัดการโดยทีมสหวิชาชีพ สถานบริการสุขภาพที่เกี่ยวข้องทุกระดับ เกิดรูปแบบการตั้งศูนย์การดูแลแบบประคับประคองในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล และมีแนวทางการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายแบบไร้รอยต่อผลการประเมินความพึงพอใจของญาติต่อระบบการดูแลแบบใหม่อยู่ในระดับมาก มีค่าคะแนนเฉลี่ย 4.40±0.516 ส่วนทีมสหสาขาวิชาชีพมีความพึงพอใจต่อระบบใหม่อยู่ใน ระดับมาก มีค่าคะแนนเฉลี่ย 4.42±0.515 มีการปฏิบัติตามระบบใหม่ถึงร้อยละ 90.0 ผลการศึกษาครั้งนี้สรุปได้ว่า การพัฒนาระบบเครือข่ายการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายแบบไร้รอยต่อ ทำให้ผู้ป่วยได้รับการดูแลแบบองค์รวมและต่อเนื่อง เกิดการสนับสนุนวัสดุอุปกรณ์ เครื่องมือระหว่างหน่วยบริการที่สอดคล้องกับบริบทของพื้นที่ ปัจจัยแห่งความสำเร็จของระบบเครือข่ายการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายแบบไร้รอยต่อนั้น เกิดจากความร่วมมือของบุคลากรและสถานที่ตั้งของโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลที่อยู่ใกล้กับสถานบริการสุขภาพที่เกี่ยวข้องทุกระดับ ทำให้การพัฒนาระบบมีความต่อเนื่องและยั่งยืนได้ ดังนั้น ควรนำรูปแบบการดูผู้ป่วยระยะสุดท้ายแบบไร้รอยต่อ ไปกำหนดเป็นนโยบายและขยายผลพัฒนาต่อไป