ความชุกและปัจจัยที่สัมพันธ์กับการติดเชื้อเอชไอวี ในกลุ่มชายชาติพันธุ์ที่ขายบริการทางเพศ ในพื้นที่จังหวัดเชียงใหม่ ประเทศไทย

ผู้แต่ง

  • สุทธิภัทร แก้วเทพ สำนักวิชาวิทยาศาสตร์สุขภาพ มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง จังหวัดเชียงราย
  • ธวัชชัย อภิเดชกุล สำนักวิชาวิทยาศาสตร์สุขภาพ มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง จังหวัดเชียงราย
  • วิภพ สุทธนะ สำนักวิชาวิทยาศาสตร์สุขภาพ มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง จังหวัดเชียงราย
  • กรกช จันทร์เสรีวิทยา สำนักวิชาวิทยาศาสตร์สุขภาพ มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง จังหวัดเชียงราย

คำสำคัญ:

ชายขายบริการทางเพศ, ชนชาติพันธุ์, การติดเชื้อเอชไอวี, เอดส์, การเข้าถึงบริการสุขภาพ

บทคัดย่อ

โรคเอดส์ยังเป็นปัญหาสำคัญทางด้านสาธารณสุขและการแพทย์ในประเทศไทยเนื่องจากมีจำนวนผู้ติดเชื้อรายใหม่เพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมาก โดยเฉพาะในกลุ่มชายขายบริการทางเพศที่มีความเสี่ยงสูงต่อการติดเชื้อเอชไอวี วัตถุประสงค์การศึกษาเพื่อประเมินความชุกและปัจจัยด้านพฤติกรรมที่สัมพันธ์ต่อการติดเชื้ อเอชไอวีในกลุ่มชาย ขายบริการทางเพศที่เป็นกลุ่มชาติพันธ์ุในจังหวัดเชียงใหม่ การศึกษาแบบภาคตัดขวางเชิงวิเคราะห์ กลุ่มตัวอย่างถูก สุ่มแบบกลุ่ม โดยเลือกชายขายบริการทางเพศที่มีอายุตั้งแต่ 18 ปี ขึ้นไปและมีประวัติมีเพศสัมพันธ์กับชาย จากแหล่ง สถานบริการทางเพศตามเขตพื้นที่ต่างๆ ในอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ จากจำนวน 11 แห่ง ระหว่างปี พ.ศ. 2559-2560 การเก็บข้อมูลใช้แบบสอบถามที่ผ่านการพัฒนาคุณภาพแล้ว และการตรวจตัวอย่างเลือด การประเมินความสัมพันธ์ของตัวแปรใช้สถิติ Chi-square และ Logistic regression ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ Alpha 0.05 ผลการศึกษาพบว่า มีกลุ่มตัวอย่าง 250 คน เป็ นกลุ่มชาติพันธ์ุไทยใหญ่ ร้อยละ 55.60 อายุ 19-24 ปี ร้อยละ 58.0 นับถือศาสนาพุทธ ร้อยละ 95.20 อัตราความชุกการติดเชื้อเอดส์ ร้อยละ 3.60 พฤติกรรมการสวมถุงยางอนามัยมีความสัมพันธ์กับการติดเชื้อเอชไอวี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ โดยพบว่ากลุ่มที่สวมถุงยางอนามัย กับลูกค้าเป็นบางครั้งมีโอกาสติดเชื้อเอดส์มากกว่ากลุ่มที่สวมถุงยางอนามัยทุกครั้ง 15.64 เท่า (ORadj=15.46, 95%CI= 1.79- 133.58) การส่งเสริมการใช้ถุงยางอนามัยทุกครั้งในการให้บริการของกลุ่มชายขายบริการทางเพศในกลุ่มเยาวชนชาติพันธุ์ มีความสำคัญในการจัดการปัญหาโรคเอดส์ในประชากรกลุ่มนี

Downloads

Download data is not yet available.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2021-06-29

วิธีการอ้างอิง

ฉบับ

บท

นิพนธ์ต้นฉบับ