แบบแผนการดื่มแอลกอฮอล์ของผู้ป่วยติดแอลกอฮอล์ที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลพระมงกุฏเกล้า

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการสำรวจแบบแผนของการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในกองจิตเวชและประสาทวิทยาโรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้า แบบผู้ป่วยในโดยมีผู้เข้าร่วมโครงการ วิจัยจำนวน 124 คน ได้รับการวินิจฉัยว่าติดแอลกอฮอล์ (alcohol degendence) โดยใช้เกณฑ์การวินิจฉัยของ Diagrosic and Statistial Manual of Mental Disorder (DSM-IV) ตั้งแต่เดือนมีนาคม ถึง ธันวาคม 2554 ผู้เข้ารวม โครงการถูกประเมน เดย ใช้แบบประเมนคดกรอง Alcohol Use Disorder Identification Test (AUDIT)เพื่อวัดระดับของการติดแอลกอฮอล์ และตอบแบบสอบถามโดยใช้แบบสอบถามข้อมูลทั่วไปด้านสังคมเศรษฐกิจ ข้อมูลพฤติกรรมการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และผลกระทบของการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ การศึกษาพบว่าเป็นเพศชายทั้งหมด อายุเฉลี่ย 46.3 ปี ร้อยละ 58.1 สมรสแล้ว รองลงมา เป็นม่าย หย่า หรือแยก ร้อยละ 24.2 ส่วนมากร้อยละ 66.9 จบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยม ปวช. หรือ ปวส. และร้อยละ 62.9 เป็นทหารในกองทัพบกระดับชั้นประทวน อายุเฉลี่ยของการใช้ครั้งแรกคือ 18.5 ปีในขณะที่ระยะเวลาของการดื่มคือ 27.4 ปี ปริมาณการดื่ม 118.5 กรัม ต่อวัน คะแนน AUDIT เฉลี่ยอยู่ที่ 28 คะแนนอยู่ในระดับดื่มแบบติด ชนิดของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่ดื่มมากที่สุดคือเหล้าแดง เช่น แม่โขง หงส์ทองฯ รองลงมาดื่มหลายชนิดรวมกัน เช่น เบียร์ เหล้าแดง เหล้าขาว ยาดองเหล้าฯ ส่วนมากดื่มเกือบทุกวันโดยเฉพาะในวันทำงานก่อนและหลังการทำงาน ไม่เลือกโอกาสดิม ดิมคนเดียว ที่บ้าน เหตุผลหลักของการคื่มเพื่อผ่อนคลาย สนุกสนาน เฉลิมฉลอง และคิดว่า ช่วยให้สุขภาพดีขึ้น เกือบครึ่งของผู้ตอบแบบสอบถามไม่ได้ตระหนักถึงการหยุดดื่มแม้ว่าพวกเขาจะรับรู้หรือเผชิญกับผลกระทบต่อสุขภาพร่างกายและจิตใจ การทำงาน การเงิน และปัญหาครอบครัว โดยสรุปผู้ป่วยที่มีแบบแผนการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์แบบติด หลังการบำบัดรักษาฟื้นฟูสมรรถภาพโดยผู้เชียวชาญแล้ว ผู้ป่วยควรได้รับการดูแลต่อเนื่องเมื่อส่งกลับสู่ครอบครัว ที่ทำงาน ชุมชน ควรมีการติดตามเยี่ยมบ้าน ส่งต่อเครือ ข่ายเพื่อให้การช่วยเหลือ หรือแนะนำเข้าร่วมกลุ่ม เอเอ ซึ่งจะเป็นการป้องกันอย่างมีประสิทธิภาพไม่ให้กลับไปดื่มอีกต่อไป