ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความยั่งยืนของนโยบายการดูแลสุขภาพระยะกลาง ในโรงพยาบาลสังกัดกระทรวงสาธารณสุข

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงสำรวจนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินผลการดูแลสุขภาพระยะกลางและวิเคราะห์ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อ ความยั่งยืนของนโยบายการดูแลสุขภาพระยะกลางในโรงพยาบาลสังกัดกระทรวงสาธารณสุข เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบ หลายขั้นตอนจากผู้ให้บริการดูแลสุขภาพระยะกลาง จำนวน 1,008 คน ที่ปฏิบัติงานในหน่วยบริการสุขภาพสังกัด สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข จาก 4 ภูมิภาค จำนวน 17 แห่ง วิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงอนุมาน การวิเคราะห์ ความแปรปรวนทางเดียว สัมประสิทธิ์ สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบเพิ่มตัวแปรเป็น ลำดับขั้น ผลการวิจัยพบว่า ค่าเฉลี่ยความคิดเห็นเกี่ยวกับผลการดำเนินงานการดูแลสุขภาพระยะกลางโดยรวมอยู่ใน ระดับดี (Mean=3.61, SD=0.47) การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างคะแนนหมวดต่างๆ พบว่า ความเหมาะสม ของนโยบายมีความสัมพันธ์ระดับสูงมากกับการนำไปปฏิบัติ (r=0.73, p<0.05) รองลงมา คือ การยอมรับนโยบายกับ การนำไปปฏิบัติ (r=0.67, p<0.05) ความยั่งยืนของนโยบายการดูแลสุขภาพระยะกลางมีความสัมพันธ์ทางบวกกับ กระบวนการเชิงนโยบายทุกด้านรวมทั้งประสบการณ์ของการดูแลสุขภาพระยะกลาง โดยสัมพันธ์สูงสุดกับการบูรณาการ เข้าระบบ (r=0.57, p<0.05) การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบเพิ่มตัวแปรเป็นลำดับขั้น พบว่า ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อ ความยั่งยืนฯ ได้แก่ การบูรณาการเข้าระบบ การดำเนินการได้และการยอมรับนโยบายสามารถร่วมกันทำนายความยั่งยืน ของนโยบายการดูแลสุขภาพระยะกลางได้ร้อยละ 36.9 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.5 (R2 = 0.369, AdjR2 = 0.367, p<0.05) ซึ่งตัวแปรทีมีอิทธิพลต่อความยั่งยืนของนโยบายการดูแลสุขภาพระยะกลางมากที ่ สุด คือ การบูรณาการ ่ เข้าระบบ (B=0.389, p<0.05) รองลงมา คือ การดำเนินการได้ (B=0.145, p<0.05) และการยอมรับนโยบาย (B=0.124, p<0.05)