ผลของโปรแกรมการฝึก Sensorimotor ในการทรงท่าขณะอยู่นิ่งขาเดียว ในนักกีฬาฟุตบอลที่มีประวัติข้อเท้าแพลง

บทคัดย่อ

การเกิดข้อเท้าแพลงในนักกีฬานั้นย่อมส่งผลต่อความสามารถในการทรงท่าและความสามารถในการควบคุม ข้อเท้า โปรแกรมการออกกำลังกายสำหรับผู้ป่วยที่มีปัญหาข้อเท้าพลิกในการรักษาทางกายภาพบำบัดนั้นจะ ช่วยให้เพิ่มความสามารถในการทรงท่าและการควบคุมข้อเท้าได้ในนักกีฬาที่ข้อเท้าแพลง ทีมผู้วิจัยได้พัฒนาโปรแกรมการฝึก sensorimotor สำหรับข้อเท้าขึ้นและพบว่าสามารถเพิ่มความสามารถในการทำงานของข้อเท้าขณะเคลื่อนไหว งานศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินผลของโปรแกรมการฝึก sensorinotor ของข้อเท้าต่อความสามารถในการทรงท่าขณะอยู่นิ่งในนักกีฬาที่มีประวัติข้อเท้าแพลง โดยผู้เข้าร่วมวิจัย (30 คน)จะถูกแบ่งออกเป็นสองกลุ่มด้วยวิธีการสุ่ม ประกอบด้วย (1) กลุ่มทดลอง (15 คน) ซึ่งจะได้รับการออกกำลังกายท่าพื้นฐาน (โดยใช้ยางขึด) ร่วมกับโปรแกรม sensorimotor และ (2) กลุ่มควบคุม (15 คน) จะได้รับการออกกำลังกายพื้นฐานเท่านั้น ค่าอัตราเร็วในการเปลี่ยนแปลงจุดศูนย์ถ่วงของร่างกาย (mean center of gravity sway velocity) ของขาที่ต้องการทดสอบ วัดโดยเครื่อง Pro-smart balance version 8® จะถูกนำมาเปรียบเทียบในกลุ่มเดียวกัน (ก่อน-หลังการฝึก) และระหว่างกลุ่ม โดยสถิติ Two-way mix ANOVA ผลการศึกษาพบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ ระหว่างกลุ่มควบคุม และกลุ่มทดลอง (ก่อนและหลังการฝึก) อย่างไร ก็ตามมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญภายในกลุ่มทั้งก่อน และหลังการฝึก จากการศึกษานี้สรุปได้ว่า การออกกำลังกายแบบผสมไม่ส่งผลต่อการเพิ่มความสามารถในการทรงท่าของนักกีฬาที่มีประวัติการบาดเจ็บแบบเรื้อรังอย่างไรก็ตามการศึกษาครั้งนี้สามารถยืนยันได้ว่าการฝึก sensorimotor ในทางกายภาพบำบัดมีผลดีสำหรับนักกีฬาที่มีปัญหาข้อเท้าแพลงแบบเรื้อรัง