การพัฒนาผู้ป่วยบาดเจ็บที่ศีรษะรุนแรงในหออภิบาลผู้ป่วยหนักศัลยกรรม โรงพยาบาลสุรินทร์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาแผนการดูแลผู้ป่วยบาดเจ็บที่ศรษะรุนแรง ในหออภิบาลผู้ป่วยหนัก ศัลยกรรมโรงพยาบาลสุรินทร์ เป็นการวิจัยเชิงพรรณา การศึกษาแบ่งเป็น 2 ระยะ คือ ระยะเตรียมการ จัดทำแผนการดูแลผู้ป่วยบาดเจ็บที่ศีรษะรุนแรง นำไปปฏิบัติจริงกับ พยาบาลวิชาชีพในหออภิบาลผู้ป่วยหนัก ศัลยกรรมจำนวน 14 คน ผู้ป่วยบาดเจ็บที่ศีรษะรุนแนง (GCS 3-8 คะแนน) ไม่มีการบาดเจ็บอื่นร่วม จำนวน 11 คน ตั้งแต่วันที่ 1 สิงหาคม 2550 - 30 กันยายน 2550 ติดตามประเมินการปฏิบัติตามแผนการดูแล ประเมินระดับความพึงพอใจของบุคลากร และผลลัพธ์ด้านคลินิกของผู้ป่วย ระยะที่ 2 ระยะดำเนินการ นำปัญหาที่พบในแผนการดูแลระยะเตรียมการมาพัฒนา โดยใช้กระบวนการการปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมแก้ไขปัญหาในหน่วยงาน พัฒนาแผนการดูแลในระยะวิกฤต นำแผนสู่การปฏิบัติ กับพยาบาลวิชาชีพในหออภิบาลผู้ป่วยหนักศัลยกรรมจำนวน 16 คน ผู้ป่วยบาดเจ็บที่ศรษะรุนแรง ไม่มีการบาดเจ็บอื่นร่วม จำนวน 31 คน ตั้งแต่วันที่ 1 พฤศจิกายน 2550 - 31 มีนาคม 2551 ประเมินระดับความพึงพอใจของบุคลากรและผู้ป่วย ผลลัพธ์ด้านคลินิกของผู้ป่วย วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ความถี่ ร้อยละ และค่าเฉลี่ย

การศึกษาพบว่า แผนการดูแลผู้ป่วยบาดเจ็บที่ศีรษะรุนแรง (ระยะเตรียมการจำนวน 9 หัวข้อ ระยะดำเนินการจำนวน 11 หัวข้อ) ระยะเตรียมการ จำนวนวันใช้เครื่องช่วยหายใจเฉลี่ย 7.72 วัน วันนอนในหออภิบางผู้ป่วยหนักศัลยกรรมเฉลี่ย 6.72 วัน ผู้ป่วยมีภาวะแทรกซ้อนติดเชื้อทางเดินหายใจร้อยละ 27.3 ระยะดำเนินการ จำนวน วันใช้เครื่องช่วยหายใจลดลง เฉลี่ย 3.94 วัน วันนอนในหออภิบาลผู้ป่วยหนักศัลยกรรมลดลง เฉลี่ย 4.94 วัน ผู้ป่วยมีภาวะแทรกซ้อนติดเชื้อทางเดินหายใจร้อยละ 12.9 ระดับความพึงพอใจของบุคลากรอยู่ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ย 4.18) ระดับความพึงพอใจของผู้ป่วยบาดเจ็บที่ศีรษะอย่างรุนแรงอยู่ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ย 3.94)

สรุปผลการศึกษาการพัฒนาครั้งนี้เป็นการพัฒนาทั้งระบบครอบคลุมทั้งด้านพยาบาลเครื่องมือที่ใช้ รวม ทั้งการติดตามประเมินผลอย่างต่อเนื่อง ส่งผลให้ลดภาวะแทรกซ้อนและลดจำนวนวันนอนในหออภิบาล ผู้ป่วยหนัก ลดการสูญเสียทางเศรษฐกิจทั้งทางตรงและทางอ้อม ผู้ป่วยและญาติพึงพอใจ