ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยทางจิตสังคมในการใช้วีลแชร์ และคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุติดเตียง จังหวัดปทุมธานี

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยทางจิตสังคม (ความพึงพอใจในการใช้วีลแชร์ การรับรู้ความสามารถของตนเองในการใช้วีลแชร์ การเห็นคุณค่าในตนเองของผู้สูงอายุติดเตียง) กับคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุติดเตียง จังหวัดปทุมธานี กลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจงตามคุณสมบัติที่กำหนด จำนวน 80 คน สุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น วิเคราะห์ด้วยสถิติเชิงพรรณนา (ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน) และวิเคราะห์ความสัมพันธ์ด้วยสหสัมพันธ์เพียร์สัน ผลการศึกษา พบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่มีความพึงพอใจในการใช้วีลแชร์ในระดับควรปรับปรุง (x̅ = 30.9+6.781) การรับรู้ความสามารถในการใช้วีลแชร์ในระดับสูง (x̅ = 17.6+4.531) การเห็นคุณค่าในตนเองของผู้สูงอายุติดเตียงในระดับปานกลาง (x̅ = 34.1+6.282) และมีคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุติดเตียงในระดับปานกลาง (x̅ = 36.4+6.042) โดยความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยทางจิตสังคมกับคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุติดเตียง พบว่า การเห็นคุณค่าในตนเองของผู้สูงอายุติดเตียงกับคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุติดเตียง มีความสัมพันธ์กัน (r = .292) มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (p = .009) ในขณะที่ความพึงพอใจในการใช้วีลแชร์และการรับรู้ความสามารถในการใช้วีลแชร์กับคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุติดเตียงมีความสัมพันธ์กัน (r = .137 และ .081)