ความคิดเห็นของชุมชนที่มีต่อแนวทางการป้องกันอุบัติเหตุจราจรบนถนนเทพกระษัตรี จังหวัดภูเก็ต

บทคัดย่อ

งานวิจัยเชิงพรรณนาภาคตัดขวางนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงความคิดเห็นของชุมชนที่มีแนวทางการ ป้องกันอุบัติเหตุจราจรโดยเฉพาะบนถนนเทพกระบัตรี เก็บข้อมูลเดือนกันยายน 2549 - มกราคม 2550 สุ่ม ตัวอย่างเชิงปริมาณแบบกลุ่ม รวม 397 คน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถามที่มีค่าความเชื่อมั่นสัมประ-สิทธิอัลฟาครอนบาคเท่ากับ 0.85 และ 0.90 กลุ่มตัวอย่างเชิงคุณภาพ คือ ผู้นำชุมชนและครู จำนวน 31 คน คัดเลือกแบบเจาะจง สัมภาษณ์เชิงลึกด้วยแบบสัมภาษณ์กึ่งมีโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติเชิงพรรณนา และข้อมูลเชิงคุณภาพวิเคราะห์ตามเนื้อหา

พบว่ากลุ่มตัวอย่างเชิงปริมาณส่วนใหญ่ใช้รถจักรยานยนต์เป็นยานพาหนะประจำ (76.57%) มากกว่าครึ่ง (53.90%) ตนเอง หรือ คนในครอบครัว เคยประสบอุบัติเหตุจราจร โดยมีสาเหตุมาจากผู้ขับขี่หรือผู้ประสบเหตุ (78.13%) บุคคลที่กลุ่มตัวอย่างทั้งเชิงปริมาณและคุณภาพคิดว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับการป้องกันการเกิด อุบัติเหตุจราจรในระดับมากที่สุดคือ ตำรวจจราจร และตนเอง โดยกลุ่มตัวอย่างทั้งสองส่วนใหญ่มีความคิด-เห็นในแนวทางเดียวกันในเรื่องของกิจกรรมที่สามารถป้องกันการเกิดอุบัติเหตุจราจรในระดับมากที่สุด ได้แก่การใช้มาตรการด้านกฎหมาย ในการตั้งจุดตรวจวัดระดับแอลกอฮอล์ และตรวจจับการสวมหมวกกันน็อกเข็มขัดนิรภัย ใบขับขี่ มาตรการด้านวิศวกรรมจราจร ได้แก่ การปรับปรุง/แก้ไขสภาพถนน การวางผังจราจรการติดตั้งป้าย/เครื่องหมาย สัญญาณไฟจราจร ด้านมาตรการการให้ความรู้ ได้แก่ การปลูกฝังจิตสำนึก การให้ความรู้และเคารพกฎจราจรเริ่มตั้งแต่ที่บ้าน ต่อเนื่องที่โงเรียนและชุมชน ด้วยความมีส่วนร่วมของทุกคน ที่เกี่ยวข้อง

กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่ใช้รถจักรยานยนต์เป็นพาหนะและมากกว่าครึ่งตนเองหรือคนในครอบครัวเคยประสบอุบัติเหตุจราจรซึ่งมีสาเหตุมาจากผู้ขับขี่ การดำเนินมาตรการป้องกันอุบัติเหตุจราจรจำเป็นต้องมีการดำเนินการหลาย ๆด้านร่วมกันอย่างเป็นระบบ ใช้กลยุทธ์หลายด้านที่ปรับเข้ากับลักษณะและความต้องการของชุมชน เพื่อปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของผู้ขับขี่และถนนให้ปลอดภัย