ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับระดับคุณภาพชีวิตของกลุ่มวัยทำงานในชุมชนเทศบาลเมืองปากพูน จังหวัดนครศรีธรรมราช

บทคัดย่อ

การพัฒนาที่มุ่งสร้างคุณภาพชีวิตและสุขภาวะที่ดีขึ้นในกลุ่มวัยทำงานมีศักยภาพที่จำเป็นต่อการทำงานให้ทัน การเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ สังคมและเทคโนโลยีในโลกปัจจุบัน จะมีภูมิคุ้มกันต่อการเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้นใน อนาคต และส่งผลให้ความเหลื่อมล้ำลดลง การศึกษานี้เป็นแบบตัดขวางมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคุณภาพชีวิตกลุ่มวัยทำงานชุมชนเทศบาลเมืองปากพูน และศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับระดับคุณภาพชีวิตของกลุ่มวัยทำงานใน ชุมชนเทศบาลเมืองปากพูน จังหวัดนครศรีธรรมราช กลุ่มตัวอย่างคำนวณจากสูตรของ ทาโร ยามาเน จำนวน 396 คน เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ 12 หมู่บ้าน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนา และสถิติวิเคราะห์หาค่าสัมประสิทธิสหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่าเป็นเพศหญิง ร้อยละ 54.3 อายุเฉลี่ย 44 ปี (SD=11.68) เป็นแรงงานภาคบริการ ร้อยละ 54.5 มีรายได้อยู่ระหว่าง 5,001-10,000 บาทต่อ เดือน ร้อยละ 46.0 รายได้เพียงพอแต่ไม่เหลือเก็บ ร้อยละ 48.5 ไม่เคยจัดทำบัญชีรายรับ-รายจ่ายในครอบครัว ร้อยละ 88.4 เลือกบริการด้านสุขภาพโดยการใช้การประกันสุขภาพถ้วนหน้า ร้อยละ 92.7 ปัจจัยแต่ละด้านที่มีผล ต่อคุณภาพชีวิตโดยรวมอยู่ในระดับดี ร้อยละ 63.9 ระดับคุณภาพชีวิตโดยรวมอยู่ในระดับดีร้อยละ 82.3 มีภาวะ ความสุขอยู่ในระดับดีร้อยละ 70.7 ผลการวิเคราะห์ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับระดับคุณภาพชีวิต พบว่า ปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ รายได้การเลือกใช้บริการด้านสุขภาพ และระดับการศึกษามีความสัมพันธ์ทางบวกอย่างมีนัยสำคัญทาง สถิติกับระดับคุณภาพชีวิต ส่วนสถานภาพสมรส อายุ ความพอเพียงต่อรายได้ มีความสัมพันธ์ทางลบอย่างมีนัยสำคัญ ทางสถิติกับระดับคุณภาพชีวิต และปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของกลุ่มวัยทำงานได้แก่ ด้านสุขภาพ มาตรฐานการ ครองชีพ สัมพันธภาพทางสังคม และด้านการทำงาน มีความสัมพันธ์ทางบวกกับระดับคุณภาพชีวิตอย่างมีนัยสำคัญ ทางสถิติ จึงควรให้ความสำคัญกับปัจจัยเหล่านี้ ในกลุ่มวัยทำงานเพื่อการพัฒนาและการขับเคลื่อนเศรษฐกิจชุมชนปากพูน และส่งเสริมให้พวกเขาเป็นกลุ่มวัยทำงานที่มีสุขภาพดี