การสนับสนุนการจัดการตนเองผู้ป่วยโควิด-19 ในโรงพยาบาลสนาม อ.ยางสีสุราช จังหวัดมหาสารคาม

บทคัดย่อ

การศึกษานี้้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบและประเมินผลรููปแบบการสนับสนุนการจัดการตนเองผู้ป่วยโรคโควิด-19 ในโรงพยาบาลสนาม ใช้แนวคิดการสนับสนุนการจัดการตนเอง ระยะเวลาวิจัยเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2564 - มีนาคม พ.ศ. 2565 ผู้มีส่วนร่วมในการวิจัยประกอบด้วย (1) กลุ่มที่่ร่วมพัฒนารูปแบบการสนับสนุนการจัดการตนเอง ได้แก่ พยาบาลวิชาชีพและทีมสหวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในรพ.สนามพยาบาลสุขภาพจิต พยาบาลวิชาชีพกลุ่มงานบริการปฐมภูมิ ตัวแทนองค์กรแพทย์ เภสัชกร พยาบาลควบคุมโรคติดเชื้อ (ICN) รวม 33 คน ตัวแทนผู้ป่วยโรคโควิด-19 และญาติ ตัวแทนผู้ป่วยและจิตอาสาในโรงพยาบาลสนาม รวม25 คน และ (2) กลุ่ม-ผู้ป่วยโรคโควิด-19 ในช่วงเวลารักษา เดือนมกราคม – เมษายน พ.ศ. 2565 รวม 432 ราย ขั้นตอนการวิจัย วิเคราะห์สถานการณ์ปัญหา นำข้อมูลมาวิเคราะห์เพื่อพัฒนารูปแบบการสนับสนุนการจัดการตนเอง หลังจากนั้นดำเนินการวางแผน ลงมือปฏิบัติสังเกต และสะท้อนเสนอแนะเพื่อวางแผน แก้ไขปัญหาต่อไปพร้อมทั้งประเมินผล เครื่องมือการวิจัย (1) แนวคำถามสำหรับการสัมภาษณ์ สนทนากลุ่ม (2) แบบประเมิน Google form ซึ่งการประมวลผลจะเชื่อมโยงกับ Line notify (3) แบบบันทึกการจัดการดูแลกรณีเมื่อพบ early warning sign (4) แบบรายงานอุบัติการณ์ทรุดลงส่งต่อวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ ทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยสถิติเชิงพรรณนา คือ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพใช้วิธีวิเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษาพบว่า รูป แบบการสนับสนุนการจัดการตนเอง ผู้ป่วยโรคโควิด-19 ที่่เหมาะสมกับบริบท คือ (1) กำหนดบุคลากรผู้รับผิดชอบหลักในการประเมินผู้ป่วยรับใหม่่ (2) จัดทำแบบประเมิน Google form มีการประมวลผลจะเชื่อมโยงกับ Line notify (ไลน์กลุ่มเจ้าหน้าที่) เพื่อเพิ่มความไวในการตอบสนองการดูแล (3) จัดทำชุดความรู้แบบ info-graphic ได้แก่ ความรู้เรื่องโรค ตารางกิจวัตรประจำวัน การดูแลด้านจิตใจ ทำการบริหารปอด การรับประทานยา อาการผิดปกติที่่ต้องเฝ้าระวัง การจัดการขยะ คลิปวิดิโอการวัดออกซิเจนและสัญญาณชีพ (4) สร้างผู้ป่วยจิตอาสา (ผู้ใหญ่บ้าน) โรงพยาบาลสนามให้สามารถถ่ายทอดความรู้ประสบารณ์เพื่อส่งเสริมการจัดการตนเอง และ (5) ให้ความรู้หลากหลายช่องทาง เช่น เสียงตามสาย ไลน์กลุ่มจากการดำเนินงาน พบว่า ผู้ป่วยที่่มีภาวะเครียด ซึมเศร้า ได้รับการให้คำปรึกษาได้รับคำแนะนำตรงตามที่่ต้องการ ร้อยละ 100.0 ภายหลังการได้รับความรู้เพื่อสนับสนุนการจัดการตนเองผู้ป่วยทำให้มีพฤติกรรมการดูแลตนเองอยู่ในระดับมาก ผู้ป่วยทุกรายที่มีอาการเข้าข่ายที่ต้องเฝ้าระวังได้รับการจัดการตามแนวทางการดูแลรักษา (ร้อยละ 100.0) และรายที่ได้รับการรักษาครบตามแนวทางที่กำหนดได้รับการจำหน่ายกลับบ้าน (ร้อยละ 99.07) ผู้ป่วยทรุดลงส่งต่อ จำนวน 4 ราย (ร้อยละ 0.93) ไม่มีผู้ป่วยที่กลับเข้ารักษาซ้ำโดยไม่ได้วางแผน