ระบบภูมิคุ้มกันโดยกำเนิดและการพยากรณ์ความรุนแรงของโรคมือเท้าปาก

บทคัดย่อ

เอนเทอโรไวรัสเป็นโรคติดต่อซึ่งเป็นสาเหตุของโรคมือเท้าปากที่พบในทารกและเด็กเล็ก (มักพบในเด็กอายุต่ำกว่า 5 ปี) สาเหตุหลักของการแพร่ระบาดมักเกิดจากการติดเชื้อ Enterovirus A71 (EV-A71) ในผู้ป่วยโรคมือเท้าปากบางราย อาจเกิดอาการแทรกซ้อนที่รุนแรง เช่น เยื่อหุ้มสมองอักเสบ กล้ามเนื้อหัวใจอักเสบ กล้ามเนื้ออัมพาตอ่อนปวกเปียกแบบเฉียบพลัน และอาจเป็นสาเหตุของการเสียชีวิตได้ เมื่อเกิดการติดเชื้อ ระบบภูมิคุ้มกันโดยกำเนิดจะเป็นกลไกด่านแรกที่ร่างกายใช้ต่อสู้กับสิ่งแปลกปลอมโดยการใช้ตัวรับตรวจจับ ได้แก่ โปรตีนจดจำรูปแบบ เช่น retinoic acid-inducible gene I (RIG-I)-like receptors (RLRs), Toll-like receptors (TLRs) และ NOD-like receptors (NLRs) อย่างไรก็ตาม การควบคุมการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันของเชื้อ อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้อาการแทรกซ้อนในผู้ที่ติดเชื้อ EV-A71 ทวีความรุนแรงยิ่งขึ้น ในบทความปริทรรศน์นี้ จะกล่าวถึงบทบาทของโปรตีนของไวรัส EV-A71 ที่มีต่อระบบภูมิคุ้มกันโดยกำเนิดของผู้ที่ติดเชื้อ พยาธิสรีรวิทยาของไซโตไคน์และเคโมไคน์ในผู้ติดเชื้อ EV-A71 ที่มีอาการรุนแรง รวมถึงผลการตรวจบ่งชี้ทางห้องปฏิบัติการที่ใช้ประเมินระดับความรุนแรงของโรคมือเท้าปาก เนื่องจากไซโตไคน์หรือเคโมไคน์หลายชนิดมีความสัมพันธ์กับระดับความรุนแรงของโรคในผู้ที่ติดเชื้อ EV-A71 การตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันโดยกำเนิดและการตรวจบ่งชี้ทางห้องปฏิบัติการที่สัมพันธ์กับความรุนแรงของการติดเชื้อ EV-A71 อาจนำมาใช้ในการพยากรณ์ระดับความรุนแรงของโรคมือเท้าปากได้ การเข้าใจผลการตรวจบ่งชี้ทางห้องปฏิบัติการเหล่านี้ จึงสามารถใช้เป็นข้อมูลในการพัฒนาแนวทางการรักษาผู้ป่วยโรคมือเท้าปากที่มีอาการรุนแรงได้ต่อไปในอนาคต