การใช้แฟคเตอร์เข้มข้นในผู้ป่วยเด็กฮิโมฟิเลียเอเปรียบเทียบผลการรักษาใน 2 ชั่วโมงและ 2-24 ชั่วโมง หลังเริ่มอาการเลือดออก

บทคัดย่อ

ฮีโมฟิเลีย เป็นโรคเลือดออกง่ายทางพันธุกรรมที่เกิดจากการขาดปัจจัยการแข็งตัวของเลือด พบได้บ่อยในเพศชาย การรักษาในอดีตที่ผ่านมา เวลาเกิดเลือดออก ผู้ป่วยจะต้องนอนรับการรักษาพยาบาลเพื่อให้ส่วนประกอบของเลือด ตั้งแต่ เดือนกันยายน พ.ศ. 2549 ได้เริ่มเปลี่ยนแปลงรูปแบบการรักษาโดยการใช้แฟคเตอร์เข้มข้นสำหรับการรักษาอาการเลือดออกระยะแรกเริ่มภายใน 2 ชั่วโมง ที่สถานพยาบาลใกล้บ้าน แต่ผู้ป่วยบางส่วนที่ได้แฟคเตอร์เข้มข้นยังคงต้องกลับมานอนรับการรักษาพยาบาลเพื่อให้ส่วนประกอบของเลือด ผู้วิจัย จึงศึกษาเชิงวิเคราะห์เพื่อดูผลของการรักษาอาการเลือดออกกับระยะเวลาที่ผู้ป่วยได้รับแฟคเตอร์เข้มข้นที่สถานพยาบาลใกล้บ้าน โดยการเก็บข้อมูลข้อนหลังผู้ป่วยเด็กฮีโมฟิเลียเอ ที่มารับการรักษาที่โรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา ตั้งแต่เดือนกันยายน 2549 ถึงเดือนกุมภาพันธ์ 2552 โดยใช้ข้อมูลสถิติในรูปความถี่อัตราส่วน ร้อยละ มัธยฐาน พิสัยระหว่างควอร์ไทล์ พบว่ามีผู้ป่วยทั้งสิ้น 24 ราย เกิดเลือดออกที่สำคัญ 362ครั้งในช่วงระยะเวลาที่ทำการศึกษา 2½ ปี มัธยฐานการเกิดเลือดออกต่อปี 3.6, 8.0, 8.3 ครั้ง (พิสัยระหว่างควอร์ไทล์ 5.4, 9.7, 3.5) มัธยฐานของการใช้แฟคเตอร์เข้มข้นต่อกิโลกรัมต่อครั้ง 9.6, 10.0, 10.9 ยูนิต (พิสัยระหว่างควอร์ไทล์ 1.9, 4.1, 7.2) หรือ 51.9, 168.0, 99.2 ยูนิตต่อกิโลกรัมต่อปี (พิสัยระหว่างควอร์ไทล์ 28, 109.7, 63.8) ในกลุ่มรุนแรงน้อย ปานกลาง มาก ตามลำดับ ในภาพรวมอัตราการใช้แฟคเตอร์เข้มข้นภายใน 2 ชั่วโมงมื่อเริ่มมีอาการเลือดออกร้อยละ 42 โดยมีอัตราการนอนโรงพยาบาลเพื่อให้ส่วนประกอบของเลือดร้อยละ 1.9 เมื่อวิเคราะห์เปรียบเทียบผลของการรักษาด้วยการให้แฟคเตอร์เข้มข้นภายใน 2 ชั่วโมงและ 2-24 ชั่วโมงหลังเริ่มมีอาการเลือดออกด้วย 1-sided Fischer's exact test ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติใน ด้านผลของการรักษาด้วยการให้แฟคเตอร์เข้มข้นภายใน 2 ชั่วโมง และ 2-24 ชั่วโมงหลังเริ่มมีอาการเลือดออกในกลุ่มรุนแรงน้อย ปานกลาง มาก กล่าวโดยสรุปคือ ผู้ป่วยควรได้รับแฟคเตอร์เข้มข้นภายใน 24 ชั่วโมงหลังเริ่มอาการเลือดออกที่สถานพยาบาลใกล้บ้าน เพื่อลดการนอนโรงพยาบาลในการให้ส่วนประกอบของเลือด