การเปรียบเทียบประสิทธิภาพของวิธีการเติมคลอรีนในการผลิตน้ำบริโภค

บทคัดย่อ

การเติมคลอรีนเป็นขั้นตอนสำคัญในการกำจัดเชื้อจุลชีพเพื่อผลิตน้ำบริโภค ในปัจจุบันการทดสอบประสิทธิภาพ ของวิธีการเติมคลอรีนแต่ละแบบยังไม่มีข้อมูลที่ชัดเจน งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาเชิงสังเกตแบบตัดขวางมีวัตถุประสงค์ เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพของวิธีการเติมคลอรีน (การใช้ปั๊มสารเคมีและการเติมคลอรีนเอง) ในกระบวนการ เตรียมน้ำดิบเพื่อการผลิตน้ำบริโภค ผู้วิจัยเก็บตัวอย่างน้ำและข้อมูลจากสถานทีผลิตน้ำบริโภค 23 แห่ง ในอน้ำเภอท่าบ่อ จังหวัดหนองคาย โดยเก็บตัวอย่างน้ำหลังจากเติมคลอรีนทั้งสองวิธี จากนั้นทำการวิเคราะห์ด้วยชุดทดสอบมาตรฐาน เพื่อทดสอบเชิงคุณภาพถึงปริมาณคลอรีนอิสระตามเกณฑ์มาตรฐาน 0.2-0.5 ppm (ผ่าน/ไม่ผ่าน) และการปนเปื้ อนเชื้อจุลชีพ (พบ/ไม่พบ) ผลลัพธ์หลักจะเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มโดยใช้สถิติ Fisher’s exact test จากการ สำรวจของผู้วิจัยพบว่า 17 จาก 23 สถานที่ผลิตน้ำบริโภค (ร้อยละ 73.9) ใช้ปั๊มสารเคมีในการเติมคลอรีน เป็นที่น่า สนใจว่าร้อยละของตัวอย่างน้ำทีผู้ผลิตใช้ปั๊มสารเคมีและใช้วิธีการเติมคลอรีนเอง มีปริมาณคลอรีนอิสระคงเหลือเท่ากับ ่ 94.1 และ 16.7 ตามลำดับ ซึ่งแตกต่างกันอย่างมีนัยส้ำคัญทางสถิติ (p<0.05) และพบทิศทางของความสัมพันธ์ เช่นเดียวกันระหว่างวิธีการเติมคลอรีนและการปนเปื้ อนของเชื้อจุลชีพ (p<0.05) นอกจากนี้ผลการวิเคราะห์กลุ่มย่อย เฉพาะสถานทีผลิตน้ำบริโภคทีใช้น้ำใต้ดินเป็นแหล่งของการผลิตก็ให้ผลทีสอดคล้องกัน จากผลการวิจัยจึงสามารถสรุปได้ว่า ่ การใช้ปั๊มสารเคมีมีประสิทธิภาพเหนือกว่าการเติมคลอรีนเองในกระบวนการผลิตน้ำบริโภค ดังนั้น ผู้วิจัยจึงสนับสนุนให้มี การใช้ปั๊มสารเคมีอย่างแพร่หลายเพื่อส่งเสริมคุณภาพของน้ำบริโภคและเพิ่มความปลอดภัยให้แก่ผู้บริโภค