การระบาดไข้หวัดใหญ่สายพันธ์ุใหม่ 2009 ในจังหวัดพิจิตร

บทคัดย่อ

การศึกษาย้อนหลังเชิงพรรณนานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อการศึกษาการระบาดของโรคไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ 2009 ที่เกิดขึ้นในจังหวัดพิจิตร ในเชิงระบาดวิทยา อาการทางคลินิก การตรวงทางห้องปฏิบัติการ การรักษาและผลของการรักษา โดยเก็บข้อมูลเปรียบเทียบระหว่างผู้ป่วยยืนยันการติดเชื้อ กับผู้ป่วยที่ตรวจไม่พบเชื้อ ตั้งแต่วันที่ 15 มิถุนายน ถึง 14 สิงหาคม 2552 พบผู้ป่วยยืนยัน 160 ราย ผู้ป่วยตรวจไม่พบเชื่อ 163 ราย พบผู้ป่วยยืนยันสูงสุดในช่วงกลางเดือนกรกฎาคมโดยมีลักษณะการกระจายตัวใกล้เคียงกับกลุ่มผู้ป่วยที่ตรวจไม่พบเชื้อ ผู้ป่วยยืนยันพบมากที่สุดในช่วงอายุ 10-19 ปี ร้อยละ 56.3 และ 0-9 ปี ร้อยละ 21.9 ตามลำดับ ผู้ป่วยที่ตรวจไม่พบเชื้อ พบมากที่สุดในช่วงอายุ 10-19 ปี ร้อยละ 26.4 และอายุ 0-9 ปี ร้อยละ 21.5 ตามลำดับ พบอาการไอ ร้อยละ 92.5 ไข้ ร้อยละ 86 ในกลุ่มผู้ยืนขัน และ พบอาการไข้ ร้อยละ 82.7 ไอร้อยละ 75.5 ในกลุ่มตรวจไม่พบเชื้อ อาการอื่นพบได้ใกล้เคียงกัน รับรักษาในโรงพยาบาล ร้อยละ 59.3 ในกลุ่มผู้ป่วยยืนยันและร้อยละ 64.4 ในกลุ่มผู้ป่วยตรวจไม่พบเชื้อ ได้รับยา Oseltamivir ร้อยละ 66.3 ในกลุ่มผู้ป่วยยืนยัน และ ร้อยละ 58.3 ในกลุ่มผู้ป่วยตรวจไม่พบเชื้อ ระยะเวลาไข้เฉลี่ยก่อนพบแพทย์คือ 3.35 วัน ในกลุ่มผู้ป่วยยืนยันและ 3.85 วันในกลุ่มผู้ป่วยตรวจไม่พบเชื้อ ผลการตรวจนับเม็ดเลือดขาวใกล้เคียงกันในทั้ง 2 กลุ่ม พบอัตราการเสียชีวิต ร้อยละ 1.25 ในกลุ่มผู้ป่วยยืนยัน และร้อยละ 2.45 ในกลุ่มผู้ป่วยตรวจไม่พบเชื้อ

การศึกษาในครั้งนี้ ทำให้ได้ข้อมูลผู้ป่วยในเชิงระบาดวิทยา อาการทางคลินิก การตรวจทางห้อง ปฏิบัติการ การรักษาและผลของการรักษา เพื่อเป็นข้อมูลประกอบในการวางแผน ป้องกัน ควบคุมและการดูแล รักษาในผู้ป่วยไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ 2009 ต่อไป