ผลของหลักสูตรฝึกอบรมต่อ ความรู้ ทัศนคติ และความพึงพอใจของผู้ดูแลผู้สูงอายุสมองเสื่อม

บทคัดย่อ

ภาวะพึ่งพิงของผู้สูงอายุสมองเสื่อมเพิ่มมากขึ้น การพัฒนาศักยภาพของผู้ดูแลผู้สูงอายุสมองเสื่อมจึงมีความสำคัญ การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลของการอบรมผู้ดูแลผู้สูงอายุสมองเสื่อม ประเมินความรู้ ทัศนคติ และความพึงพอใจในการอบรมการดูแลผู้สูงอายุสมองเสื่อมของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) จำนวน 100 คน ใช้การเลือกตัวอย่างแบบอาสาสมัคร เครื่องมือ ได้แก่ คู่มืออบรมการดูแลผู้สูงอายุสมองเสื่อม แบบประเมินความรู้ ทัศนคติ และความพึงพอใจ ผ่านการตรวจสอบจากผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 3 คน ได้ค่าดัชนีความสอดคล้องเท่ากับ 0.67-1.00, 0.67-1.00, 0.67-1.00 และ 0.67-1.00 ตามลำดับ คู่มืออบรมฯ ผ่านการทดลองใช้กับผู้ดูแลจำนวน 5 คน เพื่อปรับปรุงคู่มือฯ และฝึกทดลองใช้ ตรวจสอบความเที่ยงของแบบประเมินทั้ง 3 ฉบับ แบบประเมินความรู้มีค่า KR-20 = 0.69 และอีก 2 แบบประเมินมีค่าสัมประสิทธิ์อัลฟ่าครอนบาค = 0.73 และ 0.93 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ดัชนีประสิทธิผล (Effectiveness Index: E.I) และ paired t-test ผลการศึกษา พบว่า คู่มือการอบรมมีประสิทธิผล มีค่า E.I = 0.90 คิดเป็นร้อยละ 90 กลุ่มตัวอย่างที่เข้าร่วมอบรมและให้ข้อมูลครบ จำนวน 68 คน คิดเป็นร้อยละ 68 มีค่าเฉลี่ยความรู้ก่อนการอบรมน้อยกว่าหลังการอบรม (Mean = 16.16 และ 18.82, SD = 2.49 และ 1.80 ตามลำดับ) มีคะแนนเฉลี่ยทัศนคติระดับมากต่อการดูแลผู้มีภาวะสมองเสื่อม (Mean = 23.51, SD = 3.38) ผลการเปรียบเทียบความรู้ก่อนและหลังการอบรม พบว่า ค่าเฉลี่ยระดับความรู้หลังการอบรมสูงกว่าก่อนการอบรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) และ อสม. มีความพึงพอใจในการอบรมระดับมาก คิดเป็นร้อยละ 94.10 (Mean = 86.34, SD = 7.91)