ภูมิปัญญาการสร้างเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ ในชุมชนสะลวง – ขี้เหล็ก อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาภูมิปัญญาการสร้างเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ และวิเคราะห์ปัจจัยพยากรณ์การใช้ ภูมิปัญญาการสร้างเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ รวมทั้งสังเคราะห์ข้อเสนอการส่งเสริมภูมิปัญญาการสร้างเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ บนฐานการมีส่วนร่วมของชุมชน กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้สูงอายุในชุมชนสะลวง - ขี้เหล็ก อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ จำนวน 300 คน โดยการสุ่มแบบหลายขั้นตอน และผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย จำนวน 10 คน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วย แบบสอบถามและการสนทนากลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา การวิเคราะห์การถดถอยเชิงเส้นแบบพหุ และการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการศึกษา พบว่า ผู้สูงอายุใช้ภูมิปัญญาการสร้างเสริมสุขภาพโดยรวมเฉลี่ยระดับน้อย (ค่าเฉลี่ย 2.08) โดยปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับใช้ภูมิปัญญาการสร้างเสริมสุขภาพ ได้แก่ จำนวนสมาชิกในครัวเรือน (Beta=0.017, p<0.05) และการรับรู้ประโยชน์ภูมิปัญญาการสร้างเสริมสุขภาพ (Beta=-0.142, p<0.05) พยากรณ์ การใช้ภูมิปัญญาการสร้างเสริมสุขภาพอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ทั้งนี้มีข้อเสนอการส่งเสริมภูมิปัญญาการสร้างเสริม-สุขภาพโดยบูรณาการภูมิปัญญา ผ่านความหลากหลายของกลุ่มชาติพันธุ์ในชุมชน การอบรมให้ความรู้ และการดำเนินกิจกรรมการสร้างเสริมความรู้ผ่านกิจกรรมของชุมชนและหน่วยงาน