ผลเบื้องต้นของการออกกำลังกายเป็นกลุ่มร่วมกับการฝึกกายภาพบำบัดแบบตัวต่อตัวต่อพัฒนาการของกล้ามเนื้อมัดใหญ่ในเด็กสมองพิการ

ผู้แต่ง

  • พินัยลัค ตันติลีปิกร ภาควิชากายภาพบำบัด คณะสหเวชศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
  • ปิยาภา แก้วอุทาน ภาควิชากายภาพบำบัด คณะสหเวชศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

คำสำคัญ:

เด็กสมองพิการ, การออกกำลังกายเป็นกลุ่ม, กล้ามเนื้อมัดใหญ่, กายภาพบำบัด

บทคัดย่อ

เด็กสมองพิการเป็นกลุ่มอาการที่มีความผิดปรกติในการทรงท่าและการเคลื่อนไหว เนื่องจากพยาธิสภาพที่สมองแบบคงที่ ซึ่งสามารถแบ่งตามลักษณะของกล้ามเนื้อหรืออาจแบ่งออกเป็น 5 ระดับตามความสามารถในการทำกิจกรรม (Gross Motor Function Classification System: GMFCS) โดยระดับ 4-5เป็นเด็กที่ไม่สามารถเคลื่อนย้ายตนเองได้ การรักษาเด็กสมองพิการมีอยู่หลายวิธีขึ้นอยู่กับชนิดและความ รุนแรงของเด็กสมองพิการ โดยการฝึกกายภาพบำบัดแบบตัวต่อตัวร่วมกับการออกกำลังกายเป็นกลุ่มเป็นวิธีการที่เป็นประโยชน์ในการรักษาเด็กสมองพิการ การศึกษาเชิงกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบ พัฒนาการทางด้านการเคลื่อนไหวโดยใช้แบบประเมิน Gross Motor Function Measures (GMFM) ของเด็กสมองพิการก่อนและหลังฝึกกายภาพบำบัดแบบตัวต่อตัวร่วมกับการออกกำลังกายเป็นกลุ่ม โดยใช้ paired t-test ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 เด็กสมองพิการ 5 คนอายุเฉลี่ย 2.13 (SD 1.14) ปี มี GMFCS ระดับ 4จำนวน 2 คน และระดับ 5 จำนวน 3 คน ที่เข้าร่วมการออกกำลังกายกลุ่ม 2 ครั้งต่อเดือน เป็นเวลา 5 เดือนผลการศึกษาพบว่า ค่าร้อยละของ Total GMFM เฉลี่ยก่อนเข้าร่วมกิจกรรมเท่ากับร้อยละ 15.70 หลังเข้า ร่วมกิจกรรมเท่ากับร้อยละ 25.65 ซึ่งมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P < 0.05) สรุปผลของการ ฝึกกายภาพบำบัดแบบตัวต่อตัวร่วมกับการออกกำลังกายเป็นกลุ่มในเด็กสมองพิการสามารถส่งเสริม พัฒนาการของกล้ามเนื้อมัดใหญ่ได้ จึงเป็นอีกการรักษาหนึ่งที่เหมาะสมสำหรับเด็กสมองพิการที่มีระดับความรุนแรงมาก

Downloads

Download data is not yet available.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2018-01-17

วิธีการอ้างอิง

ฉบับ

บท

นิพนธ์ต้นฉบับ