การวิเคราะห์สถานการณ์การเสพสารเสพติด จังหวัดสุโขทัย

บทคัดย่อ

การวิจัยแบบพรรณนา (descriprive research) นี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสถานการณ์การใช้สารเสพติด ศึกษาความรู้ ทัศนคติของประชาชนต่อสารเสพติด ครอบคลุมประชาชนในเขตจังหวัดสุโขทัย ที่มีอายุระหว่าง 15 - 70 ปี ในระหว่างเดือนมกราคม 2550 ถึงเดือน กันยายน 2550 จำนวน 476,956 คน ใช้วิธีสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน (multistage random sampling) โดยการสุ่มอำเภอ ตำบลและหมู่บ้าน ได้กลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 400 ตัวอย่าง

การเก็บรวบรวมข้อมูล โดยแบบสอบถามเป็นคำถามทั้งแบบปลายเปิดและปลายปิดประกอบด้วย 1) ข้อมูล ทั่วไป 2) สุขภาพทั่วไป 3) ประสบการณ์การใช้สารเสพติด 4) ความรู้และทัศนคติต่อสารเสพติด จึงใช้วิธีการสัมภาษณ์โดยใช้พนักงานสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูล ด้วยค่าสถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานพบว่า กลุ่มตัวอย่าง ร้อยละ 22.5 เคยใช้บุหรี่/ยาเส้น ร้อยละ 33.3 เคยดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ รวมร้อยละ 5.55 เคยใช้กัญชาและกระท่อม แต่ไม่เคยใช้ยาบ้า ยาอี/ยาเลิฟ ยาเค โคเคน ผงขาว/เฮโรอีน และยาไอซ์ร้อยละ 67.8 ของผู้เคยใช้บุหรี่/ยาเส้น เคยสูบครั้งแรกเมื่ออายุระหว่าง 16-20 ปี ร้อยละ 30 ได้บุหรี่/ยาเส้นมาครั้งแรกจากเพื่อนที่โรงเรียน สูบครั้งแรกโดยไม่เสียเงิน (60%) สูบครั้งแรกที่สถานศึกษา (53.3%) ซื้อบุหรี่/ยาเส้นจากร้านสะดวกซื้อ (57.8%) สูบระหว่าง 6-20 วันในช่วง 30 วัน (55.6%) ในปริมาณครึ่งซองถึง 1 ซอง ต่อวัน (65.6%)

กลุ่มตัวอย่างเคยดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ครั้งแรกเมื่ออายุระหว่าง 16-20 ปี (57.9%) รวมระยะเวลาจนถึงปัจจุบันมากกว่า 20 ปี (35.3%) เคยดื่มภายใน 1 สัปดาห์ที่ผ่านมา (44.4%) มีปริมาณในแต่ละครั้งไม่แน่นอน (51.1%) ดื่มแอลกอฮอล์ 1-2 วันต่อสัปดาห์ (30.1%)

ในกลุ่มผู้เคยใช้สารระเหยมีประสบการณ์เป็นครั้งแรกเมื่ออายุระหว่าง 16-20 ปี 2 ใน 3 ราย โดยได้มาจากเพื่อนที่โรงเรียน และไม่เสียเงิน แล้วใช้สารระเหยที่บ้าน พบว่าทุกคนซื้อสารระเหยจากร้านขายของชำ และใช้สารระเหยมากกว่า 20 วันใน 30 วัน

ผู้ตอบแบบสอบถามเคยใช้กัญชาเพียง 12 ราย (3.0%) ทุกรายได้สูบครั้งแรกโดยไม่เสียเงินและเคยใช้ระหว่าง 6-20 วันในช่วง 30 วัน ในจำนวนนี้ ร้อยละ 41.7 เคยสูบครั้งแรกเมื่ออายุระหว่าง 16-20 ปี เป็นสัดส่วนเท่า กันกับผู้เคยใช้กัญชาในที่ทำงาน ร้อยละ 58.3 โดยได้มาครั้งแรกจากเพื่อนที่ทำงาน ร้อยละ 83.3 ซื้อมาจากเพื่อนบ้าน ชาวบ้าน

ดังนั้น หน่วยงานที่เกี่ยวข้องสมควรกำหนดนโยบาย ยุทธศาสตร์และแนวทางในการดำเนินงานเพื่อ ป้องกันและแก้ไขปัญหาสารเสพติดอย่างเข้มข้นและต่อเนื่อง ควบคู่ไปกับการพัฒนาและการศึกษาวิจัยอย่าง เป็นระบบ