สถานการณ์และปัจจัยการติดเชื้อพยาธิใบไม้ตับตำบลหนองปลิง อำเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม

บทคัดย่อ

การบริโภคปลาน้ำจืดแบบปรุงไม่สุกมีความเกี่ยวข้องกับการติดเชื้อพยาธิที่ติดต่อทางปลาและยังคงเป็นปัญหาสาธารณสุขอย่างต่อเนื่อง จากรายงานก่อนหน้านี้ชี่ให้เห็นว่าเมตาเซอคาร์เรียที่เป็นระยะติดต่อของพยาธิเป็นสาเหตุสำคัญของโรคพยาธิหลายชนิดที่พบในปลาน้ำจืด วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้มุ่งศึกษาอัตราการติดเชื้อพยาธิในลำไส้และพยาธิที่ติดต่อทางปลา ในกลุ่มตัวอย่างที่มีอัตราการติดเชื้อต่ำ ในตำบลหนองปลิง อำเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม โดยทำการเก็บตัวอย่างอุจจาระจากประชาชนในหมู่ที่ 5 และ 6 ในตำบลหนองปลิงจำนวน 141ราย เป็นเพศชาย 63 รายและเพศหญิง 78 ราย อายุเฉลี่ย 46.45 ปี ใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูล และตรวจอุจจาระด้วยวิธี formalin ether concentration techniques ผลการศึกษาพบว่ากลุ่มตัวอย่างติดเชื้อโรคหนอนพยาธิ ทั้งสิ้น 20 ราย (ร้อยละ 14.2) จำแนกเป็นพยาธิเส้นด้าย จำนวน 8 ราย (ร้อยละ 5.7) พยาธิใบไม้ตับจำนวน 4 ราย (ร้อยละ 2.8) และพยาธิตัวตีดจำนวน 4 ราย (ร้อยละ 2.8) โดยพบว่ากลุ่มอายุที่มีอัตราการติดเชื้อ สูงสุดคือ 40-49 ปี (ร้อยละ 21.1) และต่ำสุดคือกลุ่มอายุ 5-29 ปี (ร้อยละ 0.0) ผลการศึกษาครั้งนี้ เจ้าหน้าที่สาธารณสุขได้ข้อสรุปว่า การรักษาโรคพยาธิใบไม้ตับและโรคหนอนพยาธิในประชากรไทยกำหนดเป้าหมายบุคคลที่มีความเสี่ยงสูง ซึ่งอาจจะเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการจัดสรรงบประมาณที่มีอย่างจำกัด การศึกษาครั้งต่อไปอาจเพิ่มเติมเกี่ยวกับการศึกษาความสัมพันธ์ของอาการกับการติดเชื้อ ซึ่งอาจส่งผลให้เกิดประโยชน์ด้านความครอบคลุมของกลยุทธ์ในการควบคุมโรคหนอนพยาธิได้