ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเสียชีวิตของ ผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองแตกในโรงพยาบาลบ้านหมี่

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและวิเคราะห์ปัจจัยที่มีผลต่อการเสียชีวิตในโรงพยาบาลของกลุ่มผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองแตกที่รักษาโดยไม่ได้ผ่าตัด เป็นการศึกษาแบบวิเคราะห์ย้อนหลัง เก็บรวบรวมข้อมูลจากเวชระเบียนผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองแตกที่เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลบ้านหมี่ จังหวัดลพบุรี ในช่วงเดือนตุลาคม 2556 ถึงเดือนกันยายน 2558 ผู้ป่วยที่เข้าเกณฑ์ศึกษา 125 ราย ผลการศึกษาพบว่า ปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญที่สุดคือความดันโลหิตสูงร้อยละ 68.0 เบาหวานร้อยละ 17.6 ตำแหน่งที่เลือดออกบ่อยสุดคือ basal ganglia ร้อยละ 36.0 multiple site ร้อยละ 23.2 อัตราตายตามตำแหน่งที่เลือดออกพบมากที่ multiple site ร้อยละ 89.7 (26 ราย) อัตราตายโดยรวมของผู้ป่วยที่นอนโรงพยาบาลร้อยละ 59.2 (74 ราย) โดยครึ่งหนึ่งตายใน 2 วันแรก ปัจจัยที่มีผลต่อการเสียชีวิต คือ ระดับความรู้สึกตัวแรกรับที่ห้องฉุกเฉินและในหอผู้ป่วย การแตกก้อนเลือดเข้าในโพรงน้ำสมอง midline shif น้ำในโพรงสมองถูกอุดกั้น ปริมาตรก้อนเลือดในเนื้อสมอง เลือดออกในเนื้อสมองมากกว่า 1 ตำแหน่งจำนวนวันนอนโรงพยาบาล จากการวิเคราะห์เชิงช้อนพบว่าระดับความรู้สึกตัวแรกรับในหอผู้ป่วยและที่ห้องฉุกเฉินเบาหวาน การแตกก้อนเลือดเข้าในโพรงน้ำสมอง เป็นปัจจัยสำคัญต่อการเสียชีวิตในโรงพยาบาลโดยมีนัยสำคัญทางสถิติ Odds Ratio และ 95%CI เท่ากับ 24.23 (5.38-109.06; p<0.001), 18.64 (2.82-123.30; p=0.002) 9.56 (1.60-57.08; p=0.013) และ 5.46 (1.04-28.63, p=0.045) ตามลำดับ