ขาหยั่งทำแผล: Khemmarat Wound Chair
คำสำคัญ:
การทำแผล, ผู้ป่วยที่มีแผลที่ขาและเท้า, ขาหยั่งทำแผลบทคัดย่อ
งานอุบัติเหตุฉุกเฉินให้บริการผู้ป่วยอุบัติเหตุฉุกเฉินและผู้ป่วยที่ทำหัตถการ ตลอด 24 ชั่วโมง จากสถิติการให้บริการ ปี 2553-2555 ของโรงพยาบาลเขมราฐ จังหวัดอุบลราชธานี หัตถการที่พบมากอันดับหนึ่งคือการทำแผล เฉลี่ยจำนวน 50 รายต่อวัน และต้องนั่งรถเข็นมาจำนวน 10 รายต่อวัน ผู้รับบริการกลุ่มนี้มีข้อจำกัดทางด้านร่างกายและภาวะโรคทำให้การเคลื่อนย้ายขึ้นไปบนเตียงลำบากและต้องใช้บุคลากรในการเคลื่อนย้าย ดังนั้น เพื่อพัฒนาประสิทธิภาพของอุปกรณ์ที่ใช้รองขาและเท้าผู้มารับบริการทำแผลและเพื่อพัฒนาคุณภาพการให้บริการการพยาบาลผู้ป่วย ผู้วิจัยจึงได้คิดค้นนวัตกรรม ขาหยั่งทำแผลขึ้น โดยเป็นการวิจัยและพัฒนา มีขั้นตอนที่สำคัญ ขั้นที่ 1 พัฒนาต้นแบบสร้างต้นฉบับนวัตกรรม ขั้นที่ 2 ทดลองใช้นวัตกรรมแล้วปรับปรุงได้ต้นแบบนวัตกรรมที่มีคุณภาพ ขั้นที่ 3 สรุปผลการทดลองและรายงานผลนำไปปฏิบัติ กลุ่มเป้าหมายเจ้าหน้าที่ที่ให้บริการทำแผลและผู้รับบริการที่มีแผลที่ขาและเท้า ปีงบประมาณ 2555 กำหนดกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงได้แก่ แพทย์ พยาบาลวิชาชีพ เวชกิจฉุกเฉิน ผู้ช่วยเหลือคนไข้รวมทั้งหมด 20 คน เก็บข้อมูลจากแบบประเมินผลแนวนวัตกรรมจากผู้ป่วยที่มีแผลที่ขาและเท้า แบบประเมินความพึงพอใจและคุณภาพการให้บริการผู้ป่วย สถิติที่ใช้คือ จำนวน ร้อยละ และค่าเฉลี่ย ผลการศึกษาการใช้นวัตกรรมขาหยั่งทำแผล มีผู้รับบริการมาทำแผลที่เท้าในปี 2556 จำนวน 368 ราย พบว่า มีความปลอดภัยไม่มีอุบัติการณ์การเลื่อนหลุดหรือพลัดตกหกล้มระหว่างการทำแผล และมีความแข็งแรง สะดวกในการให้บริการและการจัดเก็บ ทำความสะอาดง่าย ให้บริการทำแผลได้เลยโดยไม่ต้องเคลื่อนย้ายผู้ป่วยลงจากรถเข็นนั่ง เจ้าหน้าที่มีความพึงพอใจระดับมากร้อยละ 95.0 ผู้ใช้บริการและญาติทุกรายมีความพึงพอใจระดับมาก ขาหยั่งทำแผลนี้มีต้นทุนการผลิตตัวละ 500 บาท (เทียบกับขาหยั่งที่สั่งซื้อมา ราคาตัวละ 4,800 บาท) นอกจากนี้ ยังสามารถลดคนงานลง 1คนในการเคลื่อนย้ายและจับพยุงขาผู้ป่วย ประหยัดค่าจ้างเจ้าหน้าที่ลงปีละ 98,000 บาท สรุปได้ว่านวัตกรรมขาหยั่งทำแผล (Khemmarat Wound Chair) นี้มีประสิทธิภาพในการให้บริการทำแผลผู้ป่วยมีแผลที่ขาและเท้าและลดค่าใช้จ่ายในการจัดซื้อวัสดุของหน่วยงาน นำมาสู่การพัฒนาคุณภาพการให้บริการให้เพิ่มขึ้น
Downloads
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
วิธีการอ้างอิง
ฉบับ
บท
การอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2017 Journal of Health Science- วารสารวิชาการสาธารณสุข
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.