พฤติกรรมเสี่ยงทางเพศและปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษา โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์

บทคัดย่อ

ปัญหาพฤติกรรมทางเพศที่ไม่เหมาะสมของวัยรุ่นกำลังจะกลายเป็นปัญหาสังคมที่รุนแรงเพิ่มขึ้น ทั้งการมีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควรจนตั้งครรภ์ การทำแท้ง รวมถึงการติดโรคทางเพศสัมพันธ์ วัตถุประสงค์ของการวิจัยนี้เพื่อศึกษาพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศและปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษา โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์ จังหวัดลำปาง เป็นการศึกษาภาคตัดขวางเชิงวิเคราะห์ ประชากรคือ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 2-6 จำนวน 409 คน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถาม วิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยระดับบุคคลและ ปัจจัยระดับระหว่างบุคคลกับการมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียนด้วยสถิติทดสอบไคสแควร์ ผลการศึกษา พบว่า นักเรียนเคยมีเพศสัมพันธ์ ร้อยละ 7.1 ในกลุ่มที่เคยมีเพศสัมพันธ์เป็นเพศชายร้อยละ 65.5 มีการใช้ถุงยางอนามัยร้อยละ 51.7 มีเพศสัมพันธ์โดยไม่ยินยอมร้อยละ 13.8 นักเรียนหญิงหรือคู่นอนของนักเรียนชาย ที่เคยมีเพศสัมพันธ์กินยาคุมกำเนิดร้อยละ 6.9 ปัจจัยระดับบุคคล เพศ อายุ ระดับชั้นการศึกษา และการเห็นคุณค่าในตนเอง มีความสัมพันธ์กับการมีเพศสัมพันธ์ (p<0.05) ปัจจัยระดับระหว่างบุคคล ได้แก่ ความสัมพันธ์ในครอบครัว ความเชื่อความศรัทธาที่มีต่อพ่อแม่ความเชื่อ ความศรัทธาที่มีต่อครู และความเชื่อความศรัทธาที่มีต่อคู่นอน มีความสัมพันธ์กับการมีเพศสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05)