พฤติกรรมการเลี้ยงดูของมารดากับ ภาวะโรคฟันน้ำนมผุในเด็กวัยก่อนเรียนตำบลวังทอง จังหวัดพิษณุโลก

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงสำรวจครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการเลี้ยงดูบุตรของมารดาที่เป็นสาเหตุของการเกิดฟันผู้ในเด็กวัยก่อนเรียนในเขตตำบลวังทอง อำเภอวังทอง พิษณุโลก ประชากรที่ใช้ในการศึกษาวิจัยครั้งนี้ เป็นเด็กอายุ 2-6 ปีและมารดาที่อาศัยอยู่ในเขตตำบลวังทอง อำเภอวังทอง พิษณุโลก โดยการ สัมภาษณ์พฤติกรรมการเลี้ยงดูของมารดา และการตรวจฟันเด็ก ใช้เวลาในการเก็บข้อมูล ตั้งแต่ 1 ถึง 31 ตุลาคม 2549 ได้กลุ่มตัวอย่างทั้งสิ้น 100 ราย วิเคราะห์ข้อมูลนำเสนอเป็นค่าเฉลี่ย ร้อยละ และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานสถิติที่ใช้ คือ การทดสอบค่าที (I-test) และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน (Pearson's Product Moment Correlation Coefficient) กำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05

พบว่า ร้อยละ 70.0 ของเด็กที่ศึกษามีฟันผุ ส่วนใหญ่เป็นรอยผุที่ยังไม่ได้รับการรักษา มีค่าเฉลี่ยฟันผุถอนอุด 4.41 ซี่ต่อคน การเลี้ยงดู มารดามีคะแนนพฤติกรรมการเลี้ยงดู อยู่ในระดับปานกลาง (มีค่ำคะแนนตั้งแต่ 59 ถึง 90 จาก 108 คะแนน) โดยมีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 78.50 คะแนน

จากการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่าง สภาวะโรคฟันผู้ในฟันน้ำนม กับปัจจัยต่าง ๆ พบว่า อายุของมารดาสถานที่ประกอบอาชีพและความรู้ในการเลี้ยงดูบุตรของมารดาไม่มีความสัมพันธ์กับสภาวะโรคฟันผุในฟันน้ำนมจำนวนปีที่ได้รับการศึกษาของมารดามีความสัมพันธ์ในทิศทางตรงข้ามกับกับสภาวะโรคฟันผุในฟันน้ำนมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ส่วนพฤติกรรมการเลี้ยงดูบุตรของมารดาทั้ง 3 ด้าน คือการให้นม การบริโภคอาหารหวาน, และการทำความสะอาดช่องปากนั้น พบว่าการบริโภคอาหารหวานและพฤติกรรมการทำความสะอาดช่องปากของบุตรมีความสัมพันธ์กับสภาวะโรคฟันผุในฟันน้ำนมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ สำหรับสถานะทางเศรษฐกิจและสังคมของมารดาพบว่ามีเพียงรายได้ของครอบครัวเท่านั้นที่มีความสัมพันธ์กับสภาวะโรคฟันผุในฟันน้ำนมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ นั่นคือ เด็กที่มาจากครอบครัวที่มารดามีการศึกษาสูง,ครอบครัวมีรายได้สูง เด็กบริโภคอาหารหวานน้อย มารดามีพฤติกรรมการทำความสะอาดช่องปากที่ดีแก่บุตรสภาวะโรคฟันผุในฟันน้ำนมจะน้อยลง