การประเมินผลโครงการพัฒนาระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉินโดยความร่วมมือระหว่างภาครัฐ ภาคเอกชน และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดขอนแก่น

บทคัดย่อ

การประเมินโครงการระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉินโดยความร่วมมือระหว่างภาครัฐ ภาคเอกชน และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดขอนแก่น มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบริบท (Context) สภาวะแวดล้อม ที่มีผลต่อการดำเนินโครงการ ปัญหาและอุปสรรคในการดำเนินงาน อีกทั้งศึกษาปัจจัยนำเข้า (Input) ที่ใช้ในโครงการ กระบวนการดำเนินการและวิธีการพัฒนาระบบบริการ (Process) ตลอดจนผลลัพธ์ของโครงการ (Product) การศึกษาครั้งนี้ใช้รูปแบบการประเมินผล CIPP Model ของ Stufflebeam วิธีการดำเนินงานใช้วิธีการวิจัยเชิงปริมาณ และคุณภาพ โดยมีวิธีการเก็บข้อมูล 2 แบบ คือ แบบที่ 1 ข้อมูลเชิงปริมาณเก็บ ข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามในเครือข่ายระบบการแพทย์ฉุกเฉิน 3 ระดับ คือ 1) เครือข่ายกู้ชีพจังหวัด 43 แห่ง 2) เครือข่ายกู้ชีพตำบล 63 แห่ง 3) เครือข่ายกู้ชีพชุมชน 67 ชุมชน และแบบที่ 2 ข้อมูลเชิงคุณภาพเก็บ ข้อมูลโดยการทบทวนเอกสาร บันทึกรายงานโครงการ การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณใช้สถิติร้อยละ ความถี่ค่าเฉลี่ย การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ โดยวิธีการวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) ผลการศึกษา พบ ว่า โรงพยาบาลศูนย์ขอนแก่นเป็นแกนนำในการพัฒนาระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉิน โดยกำหนดโครงสร้างระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉินเป็น 3 ระดับ ได้แก่ 1) เครือข่ายกู้ชีพจังหวัด 2) เครือข่ายกู้ชีพตำบล 3) เครือ ข่ายกู้ชีพชุมชน โดยมีศูนย์สื่อสารสั่งการประสานความเชื่อมโยงทั้ง 3 ระดับ ใช้ 5 ยุทธวิธีในการดำเนินงานผลการดำเนินงาน : พ.ศ. 2549 มีหน่วยกู้ชีพเครือข่ายทุกระดับ ขึ้นทะเบียน ระดับจังหวัด 43 หน่วย ระดับตำบล 63 หน่วย มีเครือข่ายกู้ชีพชุมชน 67 ชุมชน บุคลากรผ่านการฝึกอบรม 1,979 คน และพบว่าผลการปฏิบัติงานของหน่วยกู้ชีพ จังหวัดขอนแก่นได้ออกปฏิบัติการช่วยเหลือผู้ป่วยบาดเจ็บ และผู้ป่วยฉุกเฉิน จำนวน 27,006 ครั้ง รถพยาบาลของหน่วยกู้ชีพออกปฏิบัติการภายใน 1 นาที หลังจากได้รับแจ้งเหตุ ร้อยละ 98.7 ซึ่ง ถึงจุดเกิดเหตุได้ภายใน 10 นาที ร้อยละ 68.9 และร้อยละ 55.7 ของการออกปฏิบัติการได้รับแจ้งโดยสายด่วน 1669 หน่วยกู้ชีพแต่ละแห่งได้รับการตรวจสอบความถูกต้อง และความโปร่งใส ตลอดจนการนิเทศ การติดตามกำกับตามมาตรฐานที่จัดทำขึ้นจากทีมนิเทศระดับจังหวัด