ผลของการบริหารด้วยจักรยานปั่นอยู่กับที่ต่อความแข็งแรงกล้ามเนื้อต้นขาในการฟื้นฟู ภาพหลังการผ่าตัดเอ็นไขว้หน้า

ผู้แต่ง

  • ณรงค์ จันทร์หอม ภาควิชาศัลยศาสตร์ออร์โธปิดิคส์และกายภาพบำบัด คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล
  • นฤมล ตอวิเชียร ภาควิชาศัลยศาสตร์ออร์โธปิดิคส์และกายภาพบำบัด คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล
  • พรทิพย์ เพ็ญกิตติ ภาควิชาศัลยศาสตร์ออร์โธปิดิคส์และกายภาพบำบัด คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล
  • พิสิฏฐ์ เลิศวานิช ภาควิชาศัลยศาสตร์ออร์โธปิดิคส์และกายภาพบำบัด คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล

คำสำคัญ:

เอ็นไขว้หน้า, กล้ามเนื้อต้นขา, การฟื้นฟูสภาพ, จักรยานปั่นอยู่กับที่

บทคัดย่อ

การบริหารกล้ามเนื้อตันขาเป็นองค์ประกอบที่สำคัญส่วนหนึ่งในการฟื้นฟูสภาพผู้ป่วยหลังการผ่าตัดเอ็นไขว้หน้าโดยการส่องกล้อง และจักรยานปั่นอยู่กับที่เป็นอุปกรณ์ออกกำลังกายอย่างหนึ่งที่ผู้ป่วยจะได้รับคำแนะนำให้ใช้ในการบริหารแต่มีผู้ป่วยบางคนที่ไม่สามารถบริหารด้วยจักรยานปั่นอยู่กับที่ได้เนื่องจาก ขาดอุปกรณ์ การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบค่า quadriceps ratio และ hamstrings ratio หลังการผ่าตัดเอ็นไขว้หน้าโดยการส่องกล้อง 12 สัปดาห์ ระหว่างกลุ่มผู้ป่วยที่บริหารด้วยจักรยานปั่นอยู่กับที่ กับกลุ่มผู้ป่วยที่ไม่ได้บริหารด้วยจักรยานปั้นอยู่กับที่ โดยใช้ student's t-test

การศึกษานี้มีรูปแบบเป็น quasi experimental Study วัดค่าความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ quadriceps และ hamstrings ด้วยเครื่อง dynamometer ก่อนผ่าตัด และ 12 สัปดาห์หลังผ่าตัดเอ็นไขว้หน้าด้วยการ ส่องกล้อง ในช่วงเวลาตั้งแต่เดือนมกราคมถึงธันวาคม พ.ศ. 2550 มีผู้ป่วยที่บริหารด้วยจักรยานปั่นอยู่กับที่จำนวน 16 ราย และผู้ป่วยที่ไม่ได้บริหารด้วยจักรยานปั้นอยู่กับที่ 6 ราย พบว่าหลังผ่าตัด 12 สัปดาห์ ผู้ป่วยกลุ่มที่บริหารด้วยจักรยานปั่นอยู่กับที่มี quadriceps ratio ร้อยละ 57.7 ส่วนกลุ่มที่ไม่ได้บริหารด้วย จักรยานปั้นอยู่กับที่มี quadriceps ratio ร้อยละ 54.0 ซึ่งไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P-value 0.444) กลุ่มที่บริหารด้วยจักรยานปั้นอยู่กับที่มี hamstring ratio ร้อยละ 96.2 และกลุ่มที่ไม่ได้บริหารด้วยจักรยานปันอยู่กับที่มี hamstrings ratio ร้อยละ 96.0 ซึ่งไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value 0.987) แต่การศึกษานี้ยังมีข้อจำกัดเรื่องจำนวนผู้ป่วยและไม่ได้ใช้การสุ่มตัวอย่าง จึงควรทำการวิจัยเพิ่มเติมโดยการสุ่มตัวอย่างในจำนวนผู้ป่วยที่มากขึ้น

Downloads

Download data is not yet available.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2018-12-25

วิธีการอ้างอิง

ฉบับ

บท

นิพนธ์ต้นฉบับ