การควบคุมการแพร่กระจายเชื้อวัณโรคจาก ผู้ป่วยขาเข้าระหว่างประเทศที่ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ

บทคัดย่อ

องค์การอนามัยโลกประกาศให้โรควัณโรคอยู่ในภาวะฉุกเฉินสากล ตั้งแต่เดือน เมษายน พ.ศ. 2536 จากปัญหาในการควบคุมได้ยากและเกิดการแพร่ระบาดใหม่ไปทั่วโลกของเชื้อวัณโรคชนิดดี้อยา และวัณโรคชนิดดื้อยารุนแรง วิธีการที่ดีที่สุดในการควบคุมวัณโรคคือการรักษาผู้ป่วยโรควัณโรค ดังนั้นการแพร่กระจายเชื้อวัณโรคบนเครื่องบินตลอดจนการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อที่ท่าอากาศยานจึงทวีความสำคัญเพิ่มขึ้นมาก บทความนี้เป็นรายงาน ผู้ป่วยหญิง อายุ 40 ปี ซึ่งเป็นผู้เดินทางขาเข้า และเป็นผู้ป่วยโรควัณโรคระยะแพร่กระจายเพราะ (1) ตรวจพบเชื้อวัณโรคในเสมหะเสมียร์ 2 ครั้ง (2) ภาพรังสีปอด สอดคล้องกับวัณโรคปอด (3) ระยะเวลาอยู่บนเครื่องบินมากกว่า 13 ชั่วโมง และ (4) แพทย์ให้การวินิจฉัยว่าเป็นวัณโรคเพียง 1 วันหลังจากเดินทางบนเครื่องบิน รวมไปถึงขั้นตอนการดำเนินการเพื่อควบคุมโรคไว้ โดยการติดตามผู้สัมผัส ข้อจำกัดของการสอบสวน ตลอดจนคำแนะนำเพื่อการ ป้องกันเชื้อที่แพร่กระจายทางอากาศ โดยมุ่งหวังให้มีการปรับปรุงให้ดีขึ้น และมีสมรรถนะหลักตามที่กฎอนามัย ระหว่างประเทศ พ.ศ. 2548 กำหนด