การประเมินปริมาณรังสีที่ผิวจากการถ่ายภาพ รังสีทรวงอก และปริมาณรังสีที่อวัยวะได้รับ โดยใช้โปรแกรม PCXMC 2.0
คำสำคัญ:
ปริมาณรังสีที่ผิว, มอนติคาร์โล, โปรแกรม PCXMC, ปริมาณรังสีดูดกลืน, ปริมาณรังสียังผลบทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินปริมาณรังสีที่ผิวที่ผู้ป่วยได้รับจากการถ่ายภาพเอกซเรย์ปอดโดยการจำลองทางคณิตศาสตร์ใช้วิธี Monte Carlo ทำการศึกษาโดยเก็บข้อมูลปริมาณรังสีที่ผิวจากถ่ายภาพเอกซเรย์ปอดโดยใช้เครื่องวัดและตรวจสอบคุณภาพเครื่องเอกซเรย์ยี่ห้อ RTI รุ่น Barracuda จากเครื่องเอกซเรย์วินิจฉัยทั่วไปในโรงพยาบาล 4 แห่งในจังหวัดสุราษฎร์ธานีและโรงพยาบาล 2 แห่งในจังหวัดนครศรีธรรมราชในช่วงเดือนเมษายนถึงมิถุนายน พศ. 2555 โดยมีจำนวนผู้ป่วย 54 ราย ผลการศึกษาพบว่า ค่าปริมาณรังสีที่ผิวอยู่ในช่วง 0.10-0.63 มิลลิเกรย์ (mGy) ค่าเฉลี่ย 0.33 mGy นำค่าปริมาณรังสีที่ผิวมาจำลองปริมาณรังสีที่อวัยวะได้รับจากโปรแกรม PCXMC 2.0 ใช้วิธีมอนติคาร์โล พบว่าปริมาณรังสีดูดกลืน (absorbed dose) ที่อวัยวะได้รับคือ บริเวณทรวงอกอยู่ในช่วง 0.0121-0.0278 mGy ถุงน้ำดีอยู่ในช่วง 0.0035-0.0133 mGy ไตอยู่ในช่วง 0.0079-0.0497 mGy ตับอยู่ในช่วง 0.0210-0.0488 mGy ปอดอยู่ในช่วง 0.0567-0.1480 mGy หลอดอาหารอยู่ในช่วง 0.0240-0.0595 mGy ตับอ่อนอยู่ในช่วง 0.0198-0.0520 mGy กระเพาะอาหารอยู่ในช่วง 0.0088-0.02255 mGy ไทรอยด์อยู่ในช่วง 0.0095-0.0258 mGy และปริมาณรังสียังผล (effective dose)เฉลี่ยทั้งร่างกาย 0.0075 มิลลิซีเวิร์ต (mSv) สามารถนำโปรแกรม PCXMC มาใช้ในการประเมินปริมาณรังสีที่อวัยวะได้รับจากการถ่ายภาพเอกซเรย์ เพื่อควบคุมปริมาณที่ได้รับไม่ให้เกิน 20 mSv ต่อปี
Downloads
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
วิธีการอ้างอิง
ฉบับ
บท
การอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2017 Journal of Health Science- วารสารวิชาการสาธารณสุข

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

