การศึกษาผลลัพธ์สมรรถภาพทางการเห็นตามแนวทางของ ICF และความพึงพอใจต่ออุปกรณ์เครื่องช่วยทางการเห็น

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบสมรรถภาพทางการเห็นของผู้รับบริการก่อนและหลังการฟื้นฟูสมรรถภาพทางการเห็นด้วยอุปกรณ์เครื่องช่วยทางการเห็น และศึกษาระดับความพึงพอใจต่ออุปกรณ์เครื่องช่วยทาง การเห็น กำหนดกลุ่มตัวอย่าง 40 คน และประเมินสมรรถภาพทางการเห็นด้วยบัญชีสากลเพื่อการจำแนกการทำงาน ความพิการและสุขภาพ (International Classification of Functioning, Disability, and Health) หรือ ICF ผลการวิจัยพบว่า สมรรถภาพทางการเห็นหลังจากใช้อุปกรณ์เครื่องช่วยทางการเห็นไปแล้ว 3 เดือน ในส่วนการทำงานของการเห็น การเคลื่อนที่ไปในที่ต่างๆ การใช้การขนส่ง ชีวิตในชุมชน และนันทนาการและกิจกรรมยามว่าง แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) แต่ในส่วนของการรักษาสุขภาพตนเอง การเตรียมอาหาร การทำงานบ้าน การศึกษา การพึ่งพาตนเองทางเศรษฐกิจ ไม่แตกต่างกันทางสถิติ และพบว่า คะแนนเฉลี่ยความพึงพอใจต่ออุปกรณ์เครื่องช่วยทางการเห็นรายข้อ อยู่ในระดับค่อนข้างพึงพอใจถึงพึงพอใจมาก โดยคะแนนเฉลี่ยที่สูงที่สุด คือ อุปกรณ์เครื่องช่วยทางการเห็นใช้งานได้ง่ายและมีความสะดวกสบาย ร้อยละ 90.6 รองลงมาได้แก่ มิติของอุปกรณ์ ความง่ายในการปรับส่วนต่างๆ ของอุปกรณ์ ความปลอดภัยในการใช้งาน และประสิทธิภาพและตอบสนองต่อความต้องการ ร้อยละ 87.4 จากการวิจัยนี้ ICF สามารถใช้เป็นกรอบในการอธิบายสมรรถนะของบุคคลที่มีความบกพร่องทางสายตาก่อนและหลังการใช้อุปกรณ์เครื่องช่วยทางการเห็นได้ทั้งมิติทางสังคมและสุขภาพ ตลอดจนเป็นแนวทางในการประเมินเพื่อการจัดบริการที่เหมาะสมกับความต้องการของผู้รับบริการคลินิกฟื้นฟูสมรรถภาพทางการเห็นได้