ความสัมพันธ์ของการใช้งานกับรูปทรงกระดูกข้อมือภายหลังการรักษาโดยวิธีใส่เฝือก ในกระดูกข้อมือของผู้สูงอายุ ในโรงพยาบาลนพรัตนราชธานี

บทคัดย่อ

การศึกษาในผู้สูงอายจำนวน 21 รายที่มีกระดูกข้อมือ (Distal End Radius) หัก ผิดรูป และไม่สามารถ จัดกระดูกให้เข้ารูปเดิมได้ มีอายุโดยเฉลี่ย 73.6 ปี (62-84 ปี) รักษาโดยการใส่เฝือก ภายหลังการรักษา และ ติดตามประมาณหนึ่งปี (ระหว่าง 6-15 เดือน) โดยอาศัยแบบชุดประเมินผลการใช้งานของมือแบบ Siato พบ ว่าให้ ผลการรักษาที่ดี (Good) ร้อยละ 81 ปานกลาง (Fair) ร้อยละ 9 โครงสร้างกระดูกข้อมืออาศัยการวัด มุมจาก X-ray fil โดยมีค่าเฉลี่ยภายหลังติดตามการรักษาคือ ค่าเฉลี่ย Radial Tit 15.38 องศา, Radial Height 8.05 มิลลิเมตร Ulnar Variance 3.59 มิลลิเมตร, Palmar Tilt -10.24 องศา ซึ่งผลการศึกษาพบว่าไม่มีความ สัมพันธ์กันระหว่างผลการใช้งานและรูปทรงของกระดูกข้อมือที่ผิดรูป อย่างไรก็ตามกำลังของมือภายหลังการ รักษา พบว่ามีค่าเฉลี่ยลดลงมากกว่า ร้อยละ 50 แต่ด้วยในผู้สูงอายุที่มีกิจกรรมที่จำกัด ทำให้ไม่ส่งผลต่อการใช้งานในภาพรวม