การพัฒนารูปแบบการจัดการโรคหลอดเลือดหัวใจ เครือข่ายจังหวัดสกลนคร

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงปฏิบัติการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบการจัดการโรคหลอดเลือดหัวใจเครือข่ายจังหวัดสกลนคร ประยุกต์ใช้แนวคิดการจัดการโรกเรื้อรังทั้ง องค์ประกอบ ผู้ร่วมวิจัย ในระยะที่ 1 ได้แก่ ทีมสุขภาพ และสมาชิกองค์กรในชมชน จำนวน 334 คน ระยะที่ 2 ทีมสขภาพ และสมาชิกองค์กรในชมชน 279 และผู้ป่วยโรคหลอดเลือดหัวใจ 9,512 คน และระยะที่ 3 ทีมสุขภาพ จำนวน 354 คน ดำเนินการวิจัย ตั้งแต่ 1 ตลาคม พ.ศ.2551 ถึง 31 ธันวาคม พ.ศ.2555 การวิจัยมี 3 ระยะ คังนี ระยะที่ 1 การวิเคราะห์สถานการณ์โดยใช้ SWOT Analysis เก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์ การสังเกต บันทึกภาคสนาม และการใช้แบบประเมิน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ โดยใช้ค่าเฉลี่ย ข้อมูลเชิงคุณภาพวิเคราะห์เนื้อหาแบบมีกรอบ ระยะที่ 2 การพัฒนา รูปแบบการจัดการโรคหลอดเลือดหัวใจ โดยการทดลองปฏิบัติ สะท้อนปฏิบัติ เก็บข้อมูลจากการสังเกตและ บันทึกการประชุมกลุ่ม การสนทนากลุ่มและการบันทึกภาคสนาม และนำมาวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ระยะที่ 3 การประเมินผลรูปแบบการจัดการ เชิงปริมาณใช้แบบประเมินการจัดการ โรคเรือรังฉบับภาษาไทย และประเมินอัตราป่วย อัตราตาย เชิงคุณภาพเก็บข้อมูลโดย วิธีการสนทนากลุ่ม การสังเกต และบันทึกการสะทอนการปฏิบัติ วิเคราะหข้อมูลเชงปรมาณ โดยใช้คาเฉลัย และคาสดสวน ข้อมูลเช่งคุณภาพใช้ การ วิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า I) เงื่อนไขที่สำคัญต่อการพัฒนา ได้แก่ การนำนโยบายการจัดการโรคหลอดเลือดหัวใจสู่การปฏิบัติในหน่วยบริการสุขภาพทุกระดับ การจัดระบบบริการสุขภาพสำหรับผู้ป่วยโรคหลอดเลือดหัวใจในหน่วยบริการทุกระดับ การจัดการดูแลผู้ป่วยครอบคลุมทุกระยะของการเกิดโรค และการบูรณาการทุกองค์ประกอบของการจัดการโรคเรื้อรังในการระบบบริการ 2) รูปแบบการดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดหัวใจ เครือข่ายจังหวัดสกลนคร ประกอบด้วย ระบบบริการสุขภาพสำหรับผู้ป่วย โรคหลอดเลือด หัวใจครบวงจร ครอบคลุมระดับปฐมภูมิ ทุติยภูมิ และตติยภูมิ ให้การดูแลโดยทีมสหสาขาวิชาชีพ โดยเน้นให้ผู้ป่วยจัดการตนเอง และการมีส่วนร่วมของภาคประชาชนและภาคีเครือข่าย โดยผู้จัดการรายกรณีเป็น ผู้ประสานทีมและหน่วยงาน องค์กรที่เกี่ยวข้องในการดูแล 3) ผลลัพธ์ พบว่า ภายหลังการพัฒนารูปแบบคะแนนการจัดการโรคหลอดเลือดหัวใจในหน่วยบริการทุกระดับดีขึ้นกว่าก่อนการพัฒนา ได้รูปแบบการ จัดการโรคหลอดเลือดหัวใจ เครือข่ายจังหวัดสกลนคร ครอบคลุมหน่วยบริการทุกระดับ มีการจัดการดูแลผู้ป่วยครบวงจร เน้นให้ผู้ป่วยและประชาชนมีส่วนร่วม ส่งผลให้มีการค้นพบผู้ป่วยมากขึ้น และอัตราตายลดลง ดังนั้น การพัฒนารูปแบบการจัดการ โรคหลอดเลือดหัวใจ ควรเร่ิมจากนโยบายที่ชัดเจนสู่หน่วยบริการทุกระดับพัฒนาโดยอาศัยความร่วมมือในทุกภาคส่วน ใช้ปัญหาเป็นตัวตั้งต้น และควรมีการบูรณาการทุกองค์ประกอบตามแนวคิดการจัดการโรคเรื้อรังในการพัฒนา