พฤติกรรมเสี่ยงและการป้องกันตนเองจากโรคเลปโตสไปโรสิสของชาวเขาเผ่าปกาเกอะญอในเชียงใหม่

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมเสี่ยง พฤติกรรมการป้องกันตนเองจากการเกิดโรคเลปโตสไปโรสิส และความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมเสี่ยง พฤติกรรมการป้องกันตนเอง กับการเกิดโรคเลป-โตสไปโรสิส ในผู้ป่วยสงสัยโรคเลปโตสไปโรสิส ชาวเขาเผ่าปกาเกอะญอ ในอำเภอแม่วาง จังหวัดเชียงใหม่ในเดือนมกราคม-มีนาคม 2549 กลุ่มตัวอย่าง คือ ชาวเขาเผ่าปกาเกอะญอ ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ตำบลแม่วินอำเภอแม่วาง จำนวน 362 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาเป็นแบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ค่าความถี่ ร้อยละ การทดสอบไคสแควร์ และการวิเคราะห์ถดถอยลอจิสติก (logistic regression)

ผลการศึกษาพบว่า จำนวนเดือนที่ทำนาต่อปี จำนวนชั่วโมงที่ให้อาหารสัตว์ จำนวนชั่วโมงที่ทำงานในสวน และการบริโภคหนู มีความสัมพันธ์กับการติดเชื้ออย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ กลุ่มผู้สงสัยจะติดเชื้อไม่สวมรองเท้าระหว่างทำงานมากกว่ากลุ่มควบคุม (OR = 5.1,95%CI = 2.2-11.6) และแนวโน้มการติดเชื้อเพิ่มขึ้นเมื่อความถี่ของการสวมรองเท้าลดลง (P < 0.01)

โดยสรุปพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับอาชีพมีความสัมพันธ์กับการติดเชื้อ การสวมรองเท้าบู๊ต อาจช่วยลด โอกาสการติดเชื้อในชาวเขาและควรส่งเสริมให้มีการป้องกันโรค