ผลของรูปแบบการพัฒนาระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉิน ณ จุดเกิดเหตุ ของโรงพยาบาลวังทอง จังหวัดพิษณุโลก

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

ความสำคัญและความเป็นมา: การบริหารจัดการและการจัดระบบบริการของระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉิน ณ จุดเกิดเหตุนับว่ามีความสำคัญต่อ ความอยู่รอดและคุณภาพชีวิตของผู้เจ็บป่วยฉุกเฉินอย่างต่อเนื่องเป็นกระบวนการ จึงมีความสำคัญที่ต้องได้รับการประเมินผล และวิเคราะห์สถานการณ์ระบบบริการที่ดำเนินการอยู่เพื่อทราบปัญหาและอุปสรรคและหาแนวทางแก้ไขปัญหาเพื่อพัฒนา ระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉินที่มีประสิทธิภาพ

วัตถุประสงค์: การศึกษานี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉิน ณ จุด เกิดเหตุ ของโรงพยาบาลวังทองจังหวัดพิษณุโลกโดยนำกรอบแนวคิดรางวัลคุณภาพแห่งชาติของประเทศอเมริกา (Malcolm Baldrige National Quality Award: MBNQA) ประยุกต์เป็นแนวทางในการพัฒนาระบบ รวมทั้งวิเคราะห์ประสิทธิภาพของ ระบบงานด้วยเทคนิคWhy-Why Analysis Critical-to-Quality และ Service Quality Model

วิธีการศึกษา: การศึกษาในครั้งนี้ เป็นการ วิจัยและพัฒนาประกอบด้วย 4 ขั้นตอน (ขั้นตอนที่ 1 ถึงขั้นตอนที่ 4 ส่วนที่ 1 ใช้ผลการศึกษาในปี 2560-2561 ของวรรณพร บุญดา (ผู้วิจัย) และพงศ์พิษณุ บุญดา ) กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเป็นประชาชนผู้ได้รับการบาดเจ็บที่รับการบริการ การแพทย์ฉุกเฉิน ณ จุดเกิดเหตุในเขตอำเภอวังทองจังหวัดพิษณุโลกช่วงเดือนตุลาคม 2561 – กันยายน 2566 และ เครื่องมือที่ ใช้ในการวิจัยได้แก่ ระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉิน ณ จุด เกิดเหตุ แบบบันทึกการทดลอง และสอบถามความความคิดเห็นต่อระบบและองค์ประกอบการอบรมเชิงปฏิบัติการสำหรับภาคีเครือข่าย วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงบรรยาย เช่น ค่าเฉลี่ย () ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) สถิติ การทดสอบ (t-test dependent sample) และการวิเคราะห์องค์ประกอบ (Exploratory Factor Analysis; EFA)

ผลการศึกษา: ผลการวิจัย พบว่า ในปี 2562-2566 ผลการทดลองใช้ระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉิน ณ จุดเกิดเหตุ พบว่า ทีมบริการการแพทย์ฉุกเฉิน ณ จุดเกิดเหตุให้บริการการแพทย์ฉุกเฉิน ณ จุดเกิดเหตุ 9 ขั้นตอน หลังการทดลองสูงกว่าเกณฑ์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉิน ณ จุดเกิดเหตุยังคงมีองค์ประกอบ 9 องค์ประกอบ คือ 1) รับแจ้งเหตุ 2) สอบถามรายละเอียดข้อมูล 3) ประเมินสถานการณ์เพื่อออก ปฏิบัติงาน 4) รายงานศูนย์สั่งการ 5) ทีม ALS ออกปฏิบัติงาน 6) ทีม FR และอื่นๆออกปฏิบัติงาน 7) ประเมินสถานการณ์ที่ เกิดเหตุ และแจ้งกลับขอความช่วยเหลือ 8) ปฐมพยาบาล และเคลื่อนย้ายผู้บาดเจ็บตามระดับความรุนแรงและ 9) รายงาน สถานการณ์มายังห้องฉุกเฉิน โดยมีค่า KMO…….. ความแปรปรวน…….%  

สรุปและอภิปรายผลการศึกษา: จึงสรุปได้ว่า ขั้นตอนการพัฒนาระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉิน ณ จุดเกิดเหตุนี้ ยังคงมีความเหมาะสมและสามารถนำมาใช้ได้ประสบความสำเร็จ  รูปแบบที่พัฒนาขึ้นสามารถนำไปใช้กับหน่วยบริการอื่น ๆ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการให้บริการต่อไป

คำสำคัญ: ระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉิน ณ จุดเกิดเหตุ, รางวัลคุณภาพแห่งชาติของประเทศอเมริกา