The Situation of zoonosis in patients at Chaiyaphum Province: Streptococcus suis infection and drug susceptibility patterns
Keywords:
Streptococcus suis, Zoonotic disease, Drug susceptibility patternsAbstract
Background: Streptococcus suis (S. suis) is a Gram-positive bacterium that can cause zoonotic infections, particularly in humans. In Thailand, the mortality rate associated with S. suis infections is relatively high, ranging from 4.7% to 8.0%.
Objective: This study aimed to investigate the incidence of S. suis infections and drug susceptibility patterns in patients at Chaiyaphum Provincial Hospital and to compare the mortality rate with other provinces in Health Region 9.
Methods: A retrospective analytical research study was conducted using data from 100 patients with S. suis infections between 2021 and 2024. Statistical analysis included the Chi-square test, Kruskal-Wallis test, and Mann-Whitney U test.
Results: S. suis was detected in 0.2%, 0.6%, 0.5%, and 0.8% of samples in 2021, 2022, 2023, and 2024, respectively. The prevalence in 2021 was significantly lower than other years (P< .05). The bacteria showed 100% susceptibility to Levofloxacin and Vancomycin, followed by Chloramphenicol (91%) and Cefotaxime (88%). Of the 100 samples, 73% were from males with an average age of 57.9 years. Blood cultures were positive in 92% of cases, followed by cerebrospinal fluid (8%). The emergency department had the highest number of cases, followed by internal medicine wards. The outbreak was concentrated in Bamnet Narong district for three consecutive years (2021-2023), and in Chatturat district in 2024 (51.9%). The mortality rate in Health Region 9 was highest in Surin (12.5%), followed by Buriram (7.7%), Chaiyaphum (7.4%), and Nakhon Ratchasima (5.2%).
Conclusion: The incidence of S. suis infections in Chaiyaphum province was relatively stable from 2021 to 2024. However, a decreasing susceptibility to penicillin was observed. Chattura, Mueang, Noen Sanga, and Thep Sathit districts were identified as areas of concern. Promoting public awareness about food safety and zoonotic diseases is crucial to reduce the incidence of S. suis infections.
References
ยุพิน ศุพุทธมงคล, ปฐมาพร เอมะวิศิษฎ์, อนุพงค์ สุจริยากุล, รัตนา ธีระวัฒน์, [บรรณาธิการ]. แนวทางการป้องกันควบคุมโรคสเตร็พโตค็อกคัส ซูอิส. นนทบุรี : กลุ่มโรคติดต่อระหว่างสัตว์และคน กองโรคติดต่อทั่วไป กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข, 2565.
Kerdsin A. Human Streptococcus suis Infections in Thailand: Epidemiology, Clinical Features, Genotypes, and Susceptibility. Trop Med Infect Dis 2022;7(11):359.
Kerdsin A, Segura M, Fittipaldi N, Gottschalk M. Sociocultural Factors Influencing Human Streptococcus suis Disease in Southeast Asia. Foods 2022;11(9):1190.
Wertheim HF, Nghia HD, Taylor W, Schultsz C. Streptococcus suis: an emerging human pathogen. Clin Infect Dis. 2009;48(5):617-25.
Rayanakorn A, Goh BH, Lee LH, Khan TM, Saokaew S. Risk factors for Streptococcus suis infection: A systematic review and meta-analysis. Sci Rep 2018;8(1):13358.
Huong VT, Ha N, Huy NT, Horby P, Nghia HD, Thiem VD, et al. Epidemiology, clinical manifestations, and outcomes of Streptococcus suis infection in humans. Emerg Infect Dis. 2014;20(7):1105–14.
Bureau of Epidemiology DoDC, Ministry of Public Health, Thailand. Epidemiological Surveillance Report 2022 [Internet]. [cited 2024 August 2]. Available from: https:// apps.boe.moph.go.th/boeeng/annual.php.
Huong VTL, Turner HC, Kinh NV, Thai PQ, Hoa NT, Horby P, et al. Burden of disease and economic impact of human Streptococcus suis infection in Viet Nam. Trans R Soc Trop Med Hyg 2019;113(6):341-50.
Rayanakorn A, Ademi Z, Liew D, Lee LH. Burden of disease and productivity impact of Streptococcus suis infection in Thailand. PLoS Negl Trop Dis 2021;15(1):e0008985.
นิตยา สิงห์พลทัน. ความชุกและแบบแผนความไวต่อยาต้านจุลชีพของเชื้อ Streptococcus suis ที่พบในโรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา. วารสารเทคนิคการแพทย์ 2562;47(1):6896-904.
Sanigan T. Burden and epidemiological characterisations of Streptococcus suis in Chiang Mai, Thailand. Thesis. The University of Edinburgh. UK, 2016.
อุดมศักดิ์ เลิศสุทธิพร, ปิยภัทร ชุณหรัศมิ์, วิลาวัณย์ ทิพย์มนตรี, พัชรินทร์ พันจรรยา. ความชุกโรคลิ้นหัวใจอักเสบติดเชื้อในผู้ป่วยติดเชื้อสเตร็พโตค๊อกคัส ซูอิสในเลือด. วารสารอายุรศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น 2563;6(4):28-37.
ชินานาฏ มั่นคง. ภาวะหูหนวกถาวรจากเชื้อ Streptococcus suis ในโรงพยาบาลกำแพงเพชร. วารสารโรงพยาบาลกำแพงเพชร [อินเตอร์เน็ต]. [เข้าถึงเมื่อ2 ส.ค.2564]. เข้าถึงได้จาก: https://kph.go.th/index.php?option=com_attachments&task=download&id=3007
เพชรรัตน์ ศักดินันท์, เจษฎา จุลไกวัลสุจริต. ความชุกและความไวต่อยาต้านจุลชีพของเชื้อ Streptococcus suis จากสุกรในพื้นที่ภาคตะวันตกของประเทศไทย [อินเทอร์เน็ต]. [เข้าถึงเมื่อ2 ส.ค.2564]. เข้าถึงได้จาก:https://vrd-wp.dld.go.th/webnew/images/stories/report/research/2551_S. suis.pdf.
ณัฏฐ์ น้อมพรรโณภาส. โรคเยื่อบุหัวใจอักเสบจากการติดเชื้อในโรงพยาบาลสวรรค์ประชารักษ์. วารสารวิชาการแพทย์และสาธารณสุข เขตสุขภาพที่ 3 2565;19(3):269-84.
Rilo MP, Martín CBG, Fernández VA, Turrientes AA, Fernández AG, Pérez RM, et al. Streptococcus suis Research Update: Serotype Prevalence and Antimicrobial Resistance Distribution in Swine Isolates Recovered in Spain from 2020 to 2022. Vet Sci 2024;11(1):40.
Tan C, Zhang A, Chen H, Zhou R. Recent Proceedings on Prevalence and Pathogenesis of Streptococcus suis. Curr Issues Mol Biol 2019;32:473-520.
Yongkiettrakul S, Maneerat K, Arechanajan B, Malila Y, Srimanote P, Gottschalk M. et al. Antimicrobial susceptibility of Streptococcus suis isolated from diseased pigs, asymptomatic pigs, and human patients in Thailand. BMC Vet Res 2019;15(1):5.
RAMA CHANNEL คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี. กินหมูดิบ เสี่ยง! โรคหูดับ จริงหรือ ? [อินเตอร์เน็ต]. [เข้าถึงเมื่อ 28 ธ.ค.2564]. เข้าถึงได้จาก:https://www.rama.mahidol.ac.th/ramachannel/article/กินหมูดิบเสี่ยงหูดับ/
Downloads
Published
Versions
- 2025-01-03 (2)
- 2024-12-31 (1)
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Chaiyaphum Medical Journal
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.