ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจค้าประเวณีของเยาวชน ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบผสมวิธีวิทยา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสถานการณ์ ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสิน ใจค้าประเวณี และศึกษาแนวทางแก้ไขปัญหาการค้าประเวณีของเยาวชนภาคตะวันออกเฉียงเหนือ กลุ่มตัวอย่างแบ่ง เป็น 3 กลุ่ม ได้แก่ (1) เยาวชนที่ปัจจุบันค้าประเวณีและเยาวชนที่เคยค้าประเวณี จำนวน 400 คน (2) เจ้าหน้าที่ ผู้ดูแลเยาวชนของสมาคมหรือมูลนิธิพิทักษ์สตรี จำนวน 280 คน (3) ผู้ให้ข่าวสารสำคัญเป็นผู้บริหารระดับนโยบาย ค้าประเวณีของเยาวชน จำนวน 14 คน เครื่องมือวิจัยเป็นแบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์เชิงลึกแบบกึ่งมีโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา stepwise multiple regression analysis และการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการ ศึกษาพบว่า ปัจจัยส่วนบุคคล และความต้องการของเยาวชนมีผลต่อการตัดสินใจค้าประเวณีของเยาวชน ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) โดยมีค่าสัมประสิทธิ์ การพยากรณ์เท่ากับร้อยละ 97.3 และ 59.8 (R2 =0.973, 0.598) ตามลำดับ รูปแบบการค้าประเวณีผ่านสื่อโซเซียลมีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด (Mean=4.58, SD=0.64) แนวทางการแก้ไขปัญหาโดยครอบครัว โรงเรียน ชุมชนและสังคม ควรเสริมแรงทางบวก ให้การดูแล เอาใจใส่อย่างใกล้ชิด ให้รู้ถึงผลเสียของการค้าประเวณี สร้างโอกาสทางการศึกษาและอาชีพ จะเป็นแนวทางช่วยลด ปัญหาการค้าประเวณีของเยาวชน